كشف الالتباس عن موجز أبي العباس: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'كشف الالتباس عن موجز أبيالعباس' به 'كشف الالتباس عن موجز أبي العباس')
    جز (جایگزینی متن - 'ی‎ا' به 'ی‌ا')
    خط ۱: خط ۱:
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    | تصویر =NUR00022J1.jpg
    | تصویر =NUR00022J1.jpg
    | عنوان =کشف الالتباس عن موجز ابی‎العباس
    | عنوان =کشف الالتباس عن موجز ابی‌العباس
    | عنوان‌های دیگر =
    | عنوان‌های دیگر =
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  

    نسخهٔ ‏۲۳ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۳۲

    کشف الالتباس عن موجز ابی‌العباس
    كشف الالتباس عن موجز أبي العباس
    پدیدآورانصیمری، مفلح بن حسن (نویسنده)
    ناشرموسسه فرهنگی صاحب الامر (عجل الله فرجه الشریف)
    مکان نشرقم - ایران
    سال نشر1375 ش
    چاپ1
    موضوعفقه جعفری - قرن 9ق.
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏182‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏2‎‏ ‎‏م‎‏8026‎‏*
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    كشف الالتباس عن موجز أبي العباس تألیف آیت‌الله شيخ مفلح صيمري قدس‌سره می‎باشد. اين كتاب شرح يك كتاب فقهى بسيار موجز و معما گونه از شيخ ابن فهد حلى به نام (الموجز الحاوي لتحرير الفتاوى) است كه ابواب طهارت و صلاة و زكاة را در بر دارد.

    نسخه‌هاى مورد اعتماد

    تحقيق اين كتاب بر اساس پنج نسخه خطى چهار نسخه از كشف الالتباس و يك نسخه الموجز الحاوي كه همه آنها در كتابخانه آیت‌الله مرعشى نجفى موجود است.

    1. نسخه شماره 2830 كه در فهرست نسخ خطى اين كتاب به شماره 36:8 از آن ياد شده است.
      اين نسخه در زمان حيات مؤلف به خط نستعليق زيبا نوشته شده و در آخر كتاب خط شيخ محمد بن طاهر سماوى به تاريخ 1335 ه.ق ديده مى‌شود.
      تعداد صفحات اين نسخه 239 صفحه مى‌باشد كه هر صفحه حاوى 22 سطر مى‌باشد رمز آن (ش 1).
      تملك عده‌اى از علما در برگ اول اين كتاب درج شده است از جمله:
      سيد جعفر بن محمد بحر العلوم در سال 1327 ه.
      محمد بن طاهر سماوى در سال 1335 ه.
      على بن حسن بن حسين بن عيسى الحسينى در تاريخ 13 رجب 1086 ه. ق.
      عبدالله بن صالح بحرانى.
    2. نسخه شماره 4462 از همان كتابخانه كه در فهرست نسخ خطى با شماره 49:11 مشخص شده. اين نسخه بخط نسخ علاءالدين عبدالرحمن در تاريخ 14 ربيع الثانى سال 988 ه.ق نوشته شده و در آخر آن تعدادى قصيده در مدح كتاب درج شده است.
      اين نسخه در 215 صفحه 21 سطرى و با رمز (ش 2) شناخته مى‌شود.
    3. نسخه شماره 3693 كه در فهرست نسخ خطى به شماره 91:10 درج شده.
      اين نسخه را محمد عبدالعلى احسائى بصرى در تاريخ دهم شوال سال 1066 در 332 صفحه 19 سطرى نوشته شده رمز اين نسخه (ش 3) است.
    4. نسخه شماره 939 كه در فهرست نسخ خطى 127:3 موجود است.
      در قرن يازده هجرى به خط نسخ نوشته شده كه كاتب آن مجهول است در صفحه اول آن تملك شخصى به نام محمد و مهر بيضوى شكل بنام محمد بن جعفر الموسوى ديده مى‌شود.تعداد صفحات آن 287 و هر صفحه حاوى 20 سطر و رمز آن (ش 4) است.
    5. نسخه الموجز الحاوي ضمن مجموعه شماره 5601 و در فهرست نسخ خطى به شماره 4:15 موجود است. اين نسخه به خط على بن موسى ععتشيثى در قرن 9 نگاشته شده است.

    در آخر كتاب تاريخ 12 شوال سال 851 ه نوشته شده است.

    اين نسخه در 30 صفحه با تعداد سطور مختلف نوشته شده.

    روش تحقيق

    به علت عدم دسترسى به نسخه اصل كتاب، تحقيق اين كتاب به روش تلفيق بين نسخ خطى و به ترتيب ذيل صورت پذيرفت:

    1. استنساخ كامل كتاب از يك نسخه خطى واحد.
    2. مقابله نسخ خطى با يكديگر و ثبت اختلافات موجود بين آنها.
    3. استخراج آيات قرآنى و احاديث شريفه و اقوال فقهى (خاصه و عامه) از مصادر اوليه (حتى الامكان).
    4. توضيح كلمات و واژه‌هاى مشكل بر اساس منابع لغوى مادر.
    5. نگارش متن نص كتاب بر اساس شيوه‌هاى جديد تحقيق كتب.
    6. تهيه فهارس فنى كامل برای كتاب.
    7. اين نسخه الموجز الحاوي كه در دسترس ماست با نسخه‌اى كه صيمرى از آن استفاده كرده اختلافات مختصرى داشت.