زهد (ابهام‌زدایی)

الزهد ممکن است عنوان برای کتاب‌های ذیل باشد:

• الزهد نوشته حسين بن سعيد كوفى اهوازى، يكى از شخصيت‌هاى بزرگ شيعه در قرن سوم هجرى و يكى از ياران امام رضا، امام جواد و امام هادى عليهم‌السلام در موضوع اخلاق مى‌باشد.

• الزهد (ابوحاتم رازی) اثر حافظ ابوحاتم رازی (متوفی 277ق) کتابی است یک‎جلدی به زبان عربی با موضوع احادیث و روایات اسلامی. همان‎طور که از نام کتاب هم پیداست، روایات ابواب مختلف این کتاب درباره زهد است و در آن تفسیر آیات قرآنی مربوط به این موضوع هم ارائه شده است.

• الزهد (معافی بن عمران موصلی) اثر معافی بن عمران موصلی(متوفی 185ق)، کتابی است دربردارنده احادیثی از پیامبر(ص) پیرامون زهد در دنیا و میل و رغبت به آخرت که با تحقیق عامر حسن صبری، به چاپ رسیده است.

• کتاب الزهد اثر هناد بن سری کوفی (152- 243ق)، کتابی است حدیثی دربردارنده احادیث مربوط به زهد، ادب و اخلاق که با تحقیق عبدالرحمن بن عبدالجبار فریوایی به چاپ رسیده است.

• کتاب الزهد (ابن ابي عاصم) با نام کامل «كتاب فيه ذكر الدنيا و الزهد فيها و الصمت و حفظ اللسان و العزلة»، تألیف ابوبکر احمد بن عمرو بن ابوعاصم شیبانی (متوفی 287ق)، کتابی است دربردارنده روایات پیامبر(ص) در موضوع زهد و بی‌رغبتی به دنیا و فضیلت عزلت که با تحقیق عبدالعلی عبدالحمید حامد، به چاپ رسیده است.

• کتاب الزهد (اسد بن موسی) تألیف اسد بن موسی(132- 212ق)، ملقب به «اسد السنة»، کتابی است روایی، دربردارنده احادیثی که به زهد در دنیا و عذاب‎ها و نعمت‎های جهان آخرت، اشاره دارند که با تحقیق ابواسحاق جوینی اثری به چاپ رسیده است.

• كتاب الزهد الكبير اثر ابوبکر احمد بن حسین بیهقی(متوفی 458ق)، کتابی است به زبان عربی با موضوع اخلاق اسلامی و حدیث. نویسنده در این اثر با استناد روایات اهل تسنن، نکات اخلاقی را بر مبنای اخلاق روایی(به معنی مصطلح نزد اهل سنت) بیان کرده است.

• الزهد (ابن حنبل، احمد بن محمد) تأليف ابى عبدالله احمد بن محمد بن حنبل (241-164ق)، بررسى و بحث پيرامون احاديث مربوط به زهد مى‌باشد كه به زبان عربى و در اوايل قرن سوم هجرى نوشته شده است.

• الزهد (وکیع بن جراح) تألیف وکیع بن جراح (متوفی 197ق)، از جمله اولین کتب حدیثی است که در موضوع زهد به دست ما رسیده است. موضوع کتاب استخراج احادیث زهد، رقاق، ادب و اخلاق بر مبنای منابع اهل سنت است. مقدمه و تحقیق کتاب به قلم عبدالرحمن عبدالجبار فریوائی است.