ابن شاذان، فضل بن شاذان: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR01713.jpg|بندانگشتی» ایجاد کرد.) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مولف | |کد مولف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE1713AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
==ولادت== | |||
«فضل بن شاذان» ابو محمد فضل بن شاذان بن خليل ازدى نيشابورى،متكلم و فقيه امامى است كه در | «فضل بن شاذان» ابو محمد فضل بن شاذان بن خليل ازدى نيشابورى،متكلم و فقيه امامى است كه دراواخر قرن دوم در نيشابور متولد شد. | ||
==کسب علم و دانش== | |||
رفت و به آموختن قرآن پرداخت. | پس از وفات هارون عباسى با پدرش شاذان بن خليل كه خود از محدثان اماميه به شمار مى‌آمد به بغداد رفت و به آموختن قرآن پرداخت. | ||
سپس به كوفه رفته و از محضر مشايخى همچون حسن بن على بن فضال،حسن بن محبوب، | در بغداد از محضر علمى محمد بن ابى عمير بهره برد، سپس به كوفه رفته و از محضر مشايخى همچون حسن بن على بن فضال،حسن بن محبوب، احمد بن محمد بن ابى نصر،صفوان بن يحيى و نصر بن مزاحم منقرى بهره جست.نجاشى قائل است كه ابن شاذان،حضور حضرت امام جواد(ع)را درك و از او روايت كرده است، ولى شيخ طوسى در رجالش او را از اصحاب حضرت امام هادى(ع)شمرده است. | ||
شيخ صدوق در كتاب توحيد و عيون اخبار الرضا و خصالش رواياتى را از فضل بن شاذان از حضرت امام رضا(ع)نقل مى‌كند كه اين امر را هيچ‌كدام از برقى،نجاشى و شيخ طوسى تائيد نمى‌كنند. | |||
شيخ صدوق در كتاب توحيد و عيون اخبار الرضا و خصالش رواياتى را از فضل بن شاذان از حضرت | |||
امام رضا(ع)نقل مى‌كند كه اين امر را هيچ‌كدام از برقى،نجاشى و شيخ طوسى تائيد نمى‌كنند. | |||
ابن شاذان پس از مدتى از عراق به نيشابور بازگشت و در آنجا اقامت گزيد.در | ابن شاذان پس از مدتى از عراق به نيشابور بازگشت و در آنجا اقامت گزيد.در | ||
زمان حكومت عبد الله بن طاهر به خاطر اعتقادش به مذهب تشيع و از نيشابور نفى شد.در زمان امام حسن عسگرى از معتبرترين عالمان امامى خراسان به شمار مى‌رفت و با آن حضرت از راه دور مرتبط بود. | |||
==آثار== | |||
و از | در كتابهاى تراجم و رجال آثار او را بيش از صد و هشتاد عنوان دانسته‌اند.از آن جمله مى‌توان‌به اثبات الرجعة،الطلاق،الفرائض الكبير و...اشاره نمود. | ||
==وفات== | |||
فضل بن شاذان در سال 260 ه.ق دار فانى را پس از عمرى پربركت و خدماتى ارزنده وداع گفته و به ديار باقى شتافت. | فضل بن شاذان در سال 260 ه.ق دار فانى را پس از عمرى پربركت و خدماتى ارزنده وداع گفته و به ديار باقى شتافت. | ||
نسخهٔ ۲۸ اوت ۲۰۱۶، ساعت ۱۴:۳۰
| نام | ابن شاذان، فضل بن شاذان |
|---|---|
| نام های دیگر | ابن شاذان، ابو محمد فضل بن شاذان
فضل بن شاذان ازدی نیشابوری، فضل بن شاذان |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 260 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مولف | AUTHORCODE1713AUTHORCODE |
ولادت
«فضل بن شاذان» ابو محمد فضل بن شاذان بن خليل ازدى نيشابورى،متكلم و فقيه امامى است كه دراواخر قرن دوم در نيشابور متولد شد.
کسب علم و دانش
پس از وفات هارون عباسى با پدرش شاذان بن خليل كه خود از محدثان اماميه به شمار مى‌آمد به بغداد رفت و به آموختن قرآن پرداخت.
در بغداد از محضر علمى محمد بن ابى عمير بهره برد، سپس به كوفه رفته و از محضر مشايخى همچون حسن بن على بن فضال،حسن بن محبوب، احمد بن محمد بن ابى نصر،صفوان بن يحيى و نصر بن مزاحم منقرى بهره جست.نجاشى قائل است كه ابن شاذان،حضور حضرت امام جواد(ع)را درك و از او روايت كرده است، ولى شيخ طوسى در رجالش او را از اصحاب حضرت امام هادى(ع)شمرده است.
شيخ صدوق در كتاب توحيد و عيون اخبار الرضا و خصالش رواياتى را از فضل بن شاذان از حضرت امام رضا(ع)نقل مى‌كند كه اين امر را هيچ‌كدام از برقى،نجاشى و شيخ طوسى تائيد نمى‌كنند.
ابن شاذان پس از مدتى از عراق به نيشابور بازگشت و در آنجا اقامت گزيد.در زمان حكومت عبد الله بن طاهر به خاطر اعتقادش به مذهب تشيع و از نيشابور نفى شد.در زمان امام حسن عسگرى از معتبرترين عالمان امامى خراسان به شمار مى‌رفت و با آن حضرت از راه دور مرتبط بود.
آثار
در كتابهاى تراجم و رجال آثار او را بيش از صد و هشتاد عنوان دانسته‌اند.از آن جمله مى‌توان‌به اثبات الرجعة،الطلاق،الفرائض الكبير و...اشاره نمود.
وفات
فضل بن شاذان در سال 260 ه.ق دار فانى را پس از عمرى پربركت و خدماتى ارزنده وداع گفته و به ديار باقى شتافت.
وابسته‌ها
الإيضاح / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
الإيضاح(چاپ بيروت) / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده