دیوان اشعار حسن‌زاده آملی: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۲ اوت ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ه‎ه' به 'ه‌ه'
جز (جایگزینی متن - 'ی‎ا' به 'ی‌ا')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ه' به 'ه‌ه')
خط ۳۶: خط ۳۶:


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
«اشعار علامه یگانه، [[حسن‌زاده آملی، حسن|آیت‌الله حسن حسن‎زاده آملی]]، نمونه کاملی از آمیختگی عرفان و ادب است. علامه در شعرهایش نشان داده است که با سابقه ادبیات پارسی آشناست. شاعران را می‌شناسد و سروده‎های آنان را مطالعه کرده است. همچنین با عرفان همدم بوده، از محضر عرفای بزرگ همچون [[طباطبایی، محمدحسین|علامه فرزانه طباطبایی]] و دانشمند عظیم‎الشأن علامه شعرانی فیض برده است. همچنین از اشعار ایشان می‌شود پی برد که این شاعر فرهیخته با علوم شعری آشنایی کامل دارد و شاعران را شناخته، دیوان آنها را مطالعه کرده است»<ref>مقدمه محقق، ص13</ref>.
«اشعار علامه یگانه، [[حسن‌زاده آملی، حسن|آیت‌الله حسن حسن‎زاده آملی]]، نمونه کاملی از آمیختگی عرفان و ادب است. علامه در شعرهایش نشان داده است که با سابقه ادبیات پارسی آشناست. شاعران را می‌شناسد و سروده‌های آنان را مطالعه کرده است. همچنین با عرفان همدم بوده، از محضر عرفای بزرگ همچون [[طباطبایی، محمدحسین|علامه فرزانه طباطبایی]] و دانشمند عظیم‎الشأن علامه شعرانی فیض برده است. همچنین از اشعار ایشان می‌شود پی برد که این شاعر فرهیخته با علوم شعری آشنایی کامل دارد و شاعران را شناخته، دیوان آنها را مطالعه کرده است»<ref>مقدمه محقق، ص13</ref>.


با مطالعه دیوان علامه نکات قابل توجهی به دست می‎آید و معلوم می‌شود که ایشان در اشعارشان به چه موضوعات و مباحثی اهتمام ورزیده است. اولین و بارزترین موضوع مد نظر ایشان عرفان است که می‎توان گفت در واقع، دیوان او چیزی جز عرفان نیست؛ علامه با دیده خدانگر، همه هستی را عرفان می‎بیند:
با مطالعه دیوان علامه نکات قابل توجهی به دست می‎آید و معلوم می‌شود که ایشان در اشعارشان به چه موضوعات و مباحثی اهتمام ورزیده است. اولین و بارزترین موضوع مد نظر ایشان عرفان است که می‎توان گفت در واقع، دیوان او چیزی جز عرفان نیست؛ علامه با دیده خدانگر، همه هستی را عرفان می‎بیند:
خط ۴۹: خط ۴۹:
{{ب|''دیده و دل خیره و سرگشته‌اند ''|2=''زانچه در این گنبد میناستی''<ref>ر.ک: همان، ص13-14</ref>}}{{پایان شعر}}.
{{ب|''دیده و دل خیره و سرگشته‌اند ''|2=''زانچه در این گنبد میناستی''<ref>ر.ک: همان، ص13-14</ref>}}{{پایان شعر}}.


دومین مطلبی که به‎صورت پررنگ در اشعار ایشان دیده می‌شود، وجود نشانه‎های بارزی از تشیع و ارادت عمیق به خاندان عصمت و طهارت(ع) است که در جای‎جای شعر ایشان طنین‎انداز است:
دومین مطلبی که به‎صورت پررنگ در اشعار ایشان دیده می‌شود، وجود نشانه‌های بارزی از تشیع و ارادت عمیق به خاندان عصمت و طهارت(ع) است که در جای‎جای شعر ایشان طنین‎انداز است:
{{شعر}}
{{شعر}}


۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش