الأجوبة النجفية في الرد علی الفتاوی الوهابية: تفاوت میان نسخه‌ها

‏الأجوبة النجفية في الرد علی الفتاوی الوهابية
‏الأجوبة النجفية في الرد علی الفتاوی الوهابية
پدیدآوران	آل‌کاشف‌الغطاء، هادي (نويسنده) کاشف‌الغطاء، اسعد (محقق)
عنوان‌های دیگر	الرد علي الفتاوي الوهابيه
ناشر	مرکز الغدير للدراسات الإسلامية
مکان نشر	لبنان - بيروت
سال نشر	مجلد1: 2004م , 1425ق,
موضوع	شيعه - دفاعيه‎ها و رديه‎ها وهابيه - دفاعيه‎ها و رديه‎ها
زبان	عربی
تعداد جلد	1
کد کنگره	‏BP‎‏ ‎‏207‎‏/‎‏6‎‏ ‎‏/‎‏آ‎‏7‎‏الف‎‏3‎‏ ‎‏1383 ‏
نورلایب	مطالعه و دانلود pdf
	v; t; e;

نسخهٔ ‏۲۱ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۲۳:۵۵

الأجوبة النجفية في الرد علی الفتاوی الوهابية، تألیف شیخ هادی کاشف الغطاء (متوفی 1361ق) از جمله ردود شیعه امامیه بر نوشته‎ها و فتاوای وهابیت است. تحقیق کتاب به قلم شیخ اسعد کاشف الغطاء انجام شده است.

ساختار

کتاب مشتمل بر مقدمه محقق، چهار جواب و یک خاتمه است.

نویسنده شبهات وهابیت را به شیوه «قال- اقول» طرح و با ادله محکم و مستدل پاسخ گفته است.

گزارش محتوا

کتاب حاضر از جمله ردود شیعه امامیه بر وهابیت است. نویسنده این اثر شیخ هادی کاشف الغطاء از خانواده‎های علمی معروف و مشهور نجف بود. خانواده‎ای که مواجهه و مبارزه با گمراهی وهابیت را وظیفه خود دانسته است؛ چراکه بزرگانی از این خانواده ردود مهمی را در رد افکار و عقاید وهابیت نوشته‎اند؛ مانند: «منهج الرشاد لمن أراد السداد» نوشته شیخ جعفر کاشف الغطاء و رساله «نقض فتاوی الوهابية» نوشته شیخ محمدحسین کاشف الغطاء. شیخ هادی کاشف الغطاء در سال 1345ق در رد مجموعه‎ای از فتاوای وهابیت که آن زمان بر آن اطلاع یافت و تناقض و فاصله‎اش از حق را دید، این اثر را نوشت. این ردیه‎های خطی باقی ماند تا زمانی که شیخ اسعد کاشف الغطاء اقدام به تحقیق آن‎ها نمود^[۱]‏.

در ابتدای کتاب مقدمه محقق، شرح‎حال مؤلف، اسامی و نسبش، مشایخ، تلامیذ و مصنفاتش ذکر شده است^[۲]‏.

این کتاب پاسخی است به برخی از استفتائات منتشر شده علمای وهابیت که مسائل مختلف بین وهابیت و مسلمین را دربر دارد و در چهار پاسخ مطرح شده است:

پاسخ اول از توحید و مباحث متفرع بر آن است. به‎ویژه مسائلی که وهابیت به سبب آن اهل سنت و شیعه امامیه و صوفیه را تکفیر کردند: مانند بنای قبور و زیارت قبور و نماز و دعا نزد آن‎ها و توسل به اصحابشان و این‎که تکفیر مسلمین جایز نیست و یا این‎که منظور از فرقه ناجیه چیست؟^[۳]‏.

زیارت قبور نزد شیعه امامیه از مستحبات مؤکد برای همه اموات از مؤمنین و مؤمنات و به‎ویژه ائمه دین و امرای مؤمنین است؛ بلکه استحباب آن از ضروریات مذهب است^[۴]‏.

در پاسخ دوم، نویسنده از علمای وهابیت خواسته است که ادله شرعی بر صحت آراء خود در موضوعات مختلف توحید و مسائل اجتهاد و تقلید و بدعت و غیر آن را ارائه کنند. در پاسخ‎های سوم و چهارم نیز نویسنده مجموعه‎ای از مسائل و قضایایی که در آن زمان سبب جدل بود مانند دیدگاه وهابیین درباره بعضی اختراعات که دیدگاه عجیبی درباره آن‎ها داشتند مانند برق و تلگراف و موضوع قوانین و حکومت‎های نظامی و دیدگاه آن‎ها در رابطه با شیعه در منطقه شرقی جزیرة‎العرب و تلاش در اجبار مردم بر پذیرفتن مذهب حنبلی وهابی^[۵]‏.

بدون شک توحید اساس دین اسلام و ستون آن است. سخن در شناخت حقیقت توحیدی است که خداوند به آن امر کرده و اعتقاد به آن را قطعی و معتقد به آن را مسلمان قرار داده است. همچنین سخن در شناخت اقول و اعمالی است که توحید را نفی می‌کند و یا موجب دخول در شرک یا بقای بر آن می‎باشد. کاشف حقیقت باید به کتاب و سنت و اخبار اهل‎بیت(ع) رجوع کند^[۶]‏.

وهابیت بنای بر قبور و زیارت و مسح آن‎ها و نماز نزد آن‎ها را حرام می‌داند. همچنین آنان توسل به انبیا و ائمه و صحابه و شهدا را با گمان اینکه این اعمال با توحید منافات دارد و موجب شرک به خداوند می‌شود حرام می‌دانند. تمامی این کارها در نظر علمای اهل سنت و شیعه امامیه مستند به کتاب و سنت و اجماع و عقل و قیاس و استحسان جایز است؛ بلکه از مسلمات اصولی عقاید مذاهب اسلامی است. تنها گروهی اندکی از حنابله مانند ابن تیمیه و شاگردانش با این دیدگاه مخالفت ورزیدند^[۷]‏.

ابن تیمیه در کتاب مجموعة الرسائل الکبری حکم به شرک‎آلود بودن شفاعت و زیارت قبور کرده است. شیخ هادی کاشف الغطاء، شفاعت و زیارت را دو مسئله جداگانه دانسته است. زیارت عبادت خداوند و شفاعت منزلت و کرامتی است که خداوند به برخی از بندگان صالحش عطا کرده است... زیارت درصورتی‎که مانند سایر عبادات برای خداوند به‎جا آورده نشود هیچ اثری بر آن مترتب نمی‌شود؛ پس اگر برای امتثال امر الهی و اطاعت خداوند باشد اثر اجر و ثواب بر آن بار می‌شود و چه‎بسا زائر برای شفیع قرار دادن مزور نزد خداوند زیارت کند^[۸]‏.

تقی‎الدین بن تیمیه در رساله الاستغاثة می‎نویسد: «با سنت مستفیض بلکه متواتر ثابت شده است و امت نیز اتفاق دارند که نبی(ص) شفاعت‎کننده‎ای است که شفاعتش پذیرفته می‌شود و آنحضرت روز قیامت در میان مردم شفاعت می‌کند». سپس به اتفاق اهل سنت و جماعت بر این‎که آنحضرت شفاعت کننده اهل کبایر است و این‎که معتزله و خوارج شفاعت را برای ایشان انکار می‌کنند. همچنان که در جای خود ثابت شده که عقاب گناهکار با یکی از سه مورد: توبه، عفو و شفاعت از بین می‎رود؛ پس اگر توبه مقبول حاصل شود مجالی برای عفو نمی‎ماند و اگر عفو و رضا حاصل شود مجالی برای شفاعت نمی‎ماند^[۹]‏.

فهم وهابی سلفی از توحید، فهمی خام و ساده‎لوحانه است. در همان زمانی که وهابیان به احادیثی استناد می‌کنند که ادعا می‌کنند صحیح است و ظاهرش موافقت با فتوای آن‎هاست، از ده‎ها حدیث دیگر و اخبار و آثار و سخنان ائمه که مخالف با آراء و دیدگاه‎های آن‎هاست. بحث علمی موضوعی و اجتهاد شرعی صحیح اقتضا می‌کند که همه ادله و مناقشات و تحلیل آن‎ها را ارائه کنیم. سپس متمایل به بهترین دیدگاه شویم^[۱۰]‏.

در پاسخ چهارم به مقاله شیخ عبدالله بن سلیمان از آل بلهید اشاره شده که در رابطه با انهدام قبور در مکه منتشر شده است. نویسنده کلام این مقاله را بی‌فایده دانسته است. سپس تصریح کرده که در این مقاله دلیل جدیدی ذکر نشده و مطالب تکراری ذکر شده که نویسندگان با دلایل روشن به آن پاسخ داده‎اند. سپس در ادامه می‎افزاید: دفاع علما از قبور اولیا و انبیا و اهل‎بیت(ع) یاری حق و حقیقت است. آن‎ها قبور پدران و اجدادشان نیست که به آن تفاخر یا تکاثر کنند. اصرار ابن سلیمان و همفکرانش بر انهدام قبور به جهت عداوت و بغضی است که نسبت به اولیا الهی و اهل‎بیت(ع) رسول‎الله(ص) دارند ^[۱۱]‏.

نویسنده در خاتمه همه را به اجتماع کلمه و دوری از تفرق و تنازع دعوت کرده و هدف نهایی را ایجاد گردهمایی دانسته که علمای مذاهب و فقهای کشورهای در آن گرد هم آیند و مسائل مشترک همه مسلمین را به‎گونه مباحثه طرح کنند تا اینکه حقیقت روشن شود و صبح حق آشکار شود^[۱۲]‏.

وضعیت کتاب

فهرست منابع و مطالب در انتهای کتاب ذکر شده است.

آدرس آیات، روایات و مستندات مطالب و ارجاعات مفیدی در پاورقی‎های کتاب آمده است.

پانویس

منابع مقاله

وابسته‌ها

[1] ر.ک: هادی، محمد، ص240؛ مقدمه محقق، ص10-7

[2] ر.ک: مقدمه محقق، ص18-13

[3] ر.ک: هادی، محمد، همان، ص240

[4] ر.ک: متن کتاب، ص65

[5] ر.ک: هادی، محمد، ص240؛ مقدمه محقق، ص10

[6] ر.ک: هادی، محمد، ص241

[7] ر.ک: همان

[8] ر.ک: متن کتاب، ص106-105

[9] ر.ک: همان، ص108

[10] ر.ک: هادی، محمد، همان، ص242

[11] ر.ک: متن کتاب، ص176-175

[12] ر.ک: همان، ص187

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

@@ خط ۵۱: / خط ۵۱: @@
 بدون شک توحید اساس دین اسلام و ستون آن است. سخن در شناخت حقیقت توحیدی است که خداوند به آن امر کرده و اعتقاد به آن را قطعی و معتقد به آن را مسلمان قرار داده است. همچنین سخن در شناخت اقول و اعمالی است که توحید را نفی می‌کند و یا موجب دخول در شرک یا بقای بر آن می‎باشد. کاشف حقیقت باید به کتاب و سنت و اخبار اهل‎بیت(ع) رجوع کند<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/6157/241 ر.ک: هادی، محمد، ص241]</ref>‏.
-وهابیت بنای بر قبور و زیارت و مسح آن‎ها و نماز نزد آن‎ها را حرام می‎داند. همچنین آنان توسل به انبیا و ائمه و صحابه و شهدا را با گمان اینکه این اعمال با توحید منافات دارد و موجب شرک به خداوند می‌شود حرام می‎دانند. تمامی این کارها در نظر علمای اهل سنت و شیعه امامیه مستند به کتاب و سنت و اجماع و عقل و قیاس و استحسان جایز است؛ بلکه از مسلمات اصولی عقاید مذاهب اسلامی است. تنها گروهی اندکی از حنابله مانند [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] و شاگردانش با این دیدگاه مخالفت ورزیدند<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/6157/241 ر.ک: همان]</ref>‏.
+وهابیت بنای بر قبور و زیارت و مسح آن‎ها و نماز نزد آن‎ها را حرام می‌داند. همچنین آنان توسل به انبیا و ائمه و صحابه و شهدا را با گمان اینکه این اعمال با توحید منافات دارد و موجب شرک به خداوند می‌شود حرام می‌دانند. تمامی این کارها در نظر علمای اهل سنت و شیعه امامیه مستند به کتاب و سنت و اجماع و عقل و قیاس و استحسان جایز است؛ بلکه از مسلمات اصولی عقاید مذاهب اسلامی است. تنها گروهی اندکی از حنابله مانند [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] و شاگردانش با این دیدگاه مخالفت ورزیدند<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/6157/241 ر.ک: همان]</ref>‏.
 [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] در کتاب مجموعة الرسائل الکبری حکم به شرک‎آلود بودن شفاعت و زیارت قبور کرده است. [[آل کاشف‌الغطاء، هادی|شیخ هادی کاشف الغطاء]]، شفاعت و زیارت را دو مسئله جداگانه دانسته است. زیارت عبادت خداوند و شفاعت منزلت و کرامتی است که خداوند به برخی از بندگان صالحش عطا کرده است... زیارت درصورتی‎که مانند سایر عبادات برای خداوند به‎جا آورده نشود هیچ اثری بر آن مترتب نمی‌شود؛ پس اگر برای امتثال امر الهی و اطاعت خداوند باشد اثر اجر و ثواب بر آن بار می‌شود و چه‎بسا زائر برای شفیع قرار دادن مزور نزد خداوند زیارت کند<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/24467/1/105 ر.ک: متن کتاب، ص106-105]</ref>‏.