احسائی (ابهام‌زدایی): تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''احسائی''' ممکن است به هر یک از افراد زیر اشاره داشته باشد: * احسائی، احمد بن...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
* [[احسائی، احمد بن زین‌الدین|احمد بن زین‌الدین بن ابراهیم احسایی]] (1166-1241ق)، عالم، حکیم و فقیه نامدار امامی که جماعت شیخیه بدو منسوبند و اساس تعالیم خود را از او گرفتهاند. از جمله کتابهای او می توان به [[شرح العرشية]] و [[شرح المشاعر]] اشاره کرد. | * [[احسائی، احمد بن زین‌الدین|احمد بن زین‌الدین بن ابراهیم احسایی]] (1166-1241ق)، عالم، حکیم و فقیه نامدار امامی که جماعت شیخیه بدو منسوبند و اساس تعالیم خود را از او گرفتهاند. از جمله کتابهای او می توان به [[شرح العرشية]] و [[شرح المشاعر]] اشاره کرد. | ||
* [[احسائی، علی‌نقی بن احمد|علی‌نقی احسائی]] (متوفی ۱۲۴۶ق / 5 ژوئن 1831م)، ملقب به بدرالایمان از علمای فرقه شیخیه است. او فرزند احمد بن زین‌الدین بن ابراهیم احسایی بود (متوفی 1241ق) و در پاسخ به اشکالات به پدرش، رسائلی نوشت. وی پس از وفات پدر، در کرمانشاه به مرجعیت علمی و فقهی پیروان شیخیه رسید. سید کاظم رشتی او را «حامل اسرار» پدرش لقب داده است. از جمله آثار او [[نهج المحجة في إثبات إمامة الاثنی عشر عليهم‌السلام]] | |||
* [[احسائی، علی‌نقی بن احمد|علی‌نقی احسائی]] (متوفی ۱۲۴۶ق / 5 ژوئن 1831م)، ملقب به بدرالایمان از علمای فرقه شیخیه است. او فرزند احمد بن زین‌الدین بن ابراهیم احسایی بود (متوفی 1241ق) و در پاسخ به اشکالات به پدرش، رسائلی نوشت. وی پس از وفات پدر، در کرمانشاه به مرجعیت علمی و فقهی پیروان شیخیه رسید. سید کاظم رشتی او را «حامل اسرار» پدرش لقب داده است. | |||
[[رده:صفحه‌های ابهام‌زدایی]] | [[رده:صفحه‌های ابهام‌زدایی]] | ||
[[رده: مرداد(98)]] | [[رده: مرداد(98)]] | ||
نسخهٔ ۴ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۱۸:۵۱
احسائی ممکن است به هر یک از افراد زیر اشاره داشته باشد:
- احمد بن زین‌الدین بن ابراهیم احسایی (1166-1241ق)، عالم، حکیم و فقیه نامدار امامی که جماعت شیخیه بدو منسوبند و اساس تعالیم خود را از او گرفتهاند. از جمله کتابهای او می توان به شرح العرشية و شرح المشاعر اشاره کرد.
- علی‌نقی احسائی (متوفی ۱۲۴۶ق / 5 ژوئن 1831م)، ملقب به بدرالایمان از علمای فرقه شیخیه است. او فرزند احمد بن زین‌الدین بن ابراهیم احسایی بود (متوفی 1241ق) و در پاسخ به اشکالات به پدرش، رسائلی نوشت. وی پس از وفات پدر، در کرمانشاه به مرجعیت علمی و فقهی پیروان شیخیه رسید. سید کاظم رشتی او را «حامل اسرار» پدرش لقب داده است. از جمله آثار او نهج المحجة في إثبات إمامة الاثنی عشر عليهم‌السلام