کنی تهرانی، علی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مولف | |کد مولف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE11167AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
==ولادت== | |||
'''ملا على كنى تهرانى''' عالم، فقيه اصولى، رجالى، محدث، اديب و مرجع تقليد، فرزند قربانعلى بن قاسم، در سال 1220ق متولد شد. اصل او از آمل مازندران است. جدش در قريه كن از توابع تهران سكنى گزيد و ملا على در آنجا بهدنيا آمد. پس از طى مراحل مقدماتى و فراگيرى ادبيات، به عتبات رفت و در حوزه درس [[صاحب جواهر]]، [[صاحب ضوابط]]، سيد اسدالله بن سيد محمدباقر و شيخ مشكور حولاوى حاضر شد و در لغت، فقه، اصول، حديث، رجال و تفسير متبحر گشت. سپس به تهران بازگشت و به تدريس و زعامت امور دينى پرداخت. ميرزا حسين نايبالصدر و ملا محمدعلى خوانسارى از شاگردان وى بودند. در سال 1306ق در تهران درگذشت و در جوار حضرت عبدالعظيم(ع)، دفن شد. | '''ملا على كنى تهرانى''' عالم، فقيه اصولى، رجالى، محدث، اديب و مرجع تقليد، فرزند قربانعلى بن قاسم، در سال 1220ق متولد شد. | ||
اصل او از آمل مازندران است. جدش در قريه كن از توابع تهران سكنى گزيد و ملا على در آنجا بهدنيا آمد. | |||
==کسب علم و دانش== | |||
وی پس از طى مراحل مقدماتى و فراگيرى ادبيات، به عتبات رفت و در حوزه درس [[صاحب جواهر]]، [[صاحب ضوابط]]، سيد اسدالله بن سيد محمدباقر و شيخ مشكور حولاوى حاضر شد و در لغت، فقه، اصول، حديث، رجال و تفسير متبحر گشت. سپس به تهران بازگشت و به تدريس و زعامت امور دينى پرداخت. ميرزا حسين نايبالصدر و ملا محمدعلى خوانسارى از شاگردان وى بودند. در سال 1306ق در تهران درگذشت و در جوار حضرت عبدالعظيم(ع)، دفن شد. | |||
== آثار:== | == آثار:== |
نسخهٔ ۲۵ اوت ۲۰۱۶، ساعت ۱۶:۵۶
نام | کنی تهرانی، علی |
---|---|
نام های دیگر | تهرانی، ملا علی
تهرانی کنی، علی کنی، ملا علی کنی طهرانی، حاج ملا علی ملا علی کنی |
نام پدر | على بن قاسم |
متولد | 1220ق |
محل تولد | تهران |
رحلت | 1306 هـ.ق |
اساتید | صاحب جواهر، محمدحسن بن باقر، قزوینی، ابراهیم بن محمدباقر |
برخی آثار | توضیح المقال فی علم الرجال / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده |
کد مولف | AUTHORCODE11167AUTHORCODE |
ولادت
ملا على كنى تهرانى عالم، فقيه اصولى، رجالى، محدث، اديب و مرجع تقليد، فرزند قربانعلى بن قاسم، در سال 1220ق متولد شد.
اصل او از آمل مازندران است. جدش در قريه كن از توابع تهران سكنى گزيد و ملا على در آنجا بهدنيا آمد.
کسب علم و دانش
وی پس از طى مراحل مقدماتى و فراگيرى ادبيات، به عتبات رفت و در حوزه درس صاحب جواهر، صاحب ضوابط، سيد اسدالله بن سيد محمدباقر و شيخ مشكور حولاوى حاضر شد و در لغت، فقه، اصول، حديث، رجال و تفسير متبحر گشت. سپس به تهران بازگشت و به تدريس و زعامت امور دينى پرداخت. ميرزا حسين نايبالصدر و ملا محمدعلى خوانسارى از شاگردان وى بودند. در سال 1306ق در تهران درگذشت و در جوار حضرت عبدالعظيم(ع)، دفن شد.
آثار:
- الاستصحاب؛
- الاوامر؛
- ايضاح المشتبهات فى تفسير الكلمات المشكلة القرانية؛
- توضيح المقال فى علم الدراية و الرجال؛
- تلخيص المسائل؛
- القضاة و الشهادات؛
- احكام العقود و الخيارات؛
- البيع؛
- الطهارة؛
- الصلوة؛
- رساله ارشاد الامة
- رساله عمليه به فارسى.
وابستهها
توضیح المقال في علم الرجال / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده