زواره‌ای، علی بن حسن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR00889.jpg|بندانگشتی|علی بن حسن زوارى]] | [[پرونده:NUR00889.jpg|بندانگشتی|علی بن حسن زوارى]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |زواره‌اي، علي بن حسن | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" |زواره‌اي، علي بن حسن | ||
زواري، ابوالحسن علي | زواري، ابوالحسن علي | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |حسن | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" | | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |زواره | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" | | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |[[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق کرکی]] | ||
سید غیاث‌الدین جمشید زواری | |||
سید امیر عبدالوهاب بن علی حسینی استرآبادی | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" | | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE00889AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
| خط ۴۷: | خط ۵۰: | ||
==اساتید و شاگردان زواره‌ای== | ==اساتید و شاگردان زواره‌ای== | ||
وی از شاگردان محقق کرکی و سید غیاث‌الدین جمشید زواری و سید امیر عبدالوهاب بن علی حسینی استرآبادی می‌باشد؛ که هر سه شخص از مشاهیر آغاز عهد صفوی بشمار می‌آیند<ref>همان، ص26</ref>. | وی از شاگردان [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق کرکی]] و سید غیاث‌الدین جمشید زواری و سید امیر عبدالوهاب بن علی حسینی استرآبادی می‌باشد؛ که هر سه شخص از مشاهیر آغاز عهد صفوی بشمار می‌آیند<ref>همان، ص26</ref>. | ||
طبق آنچه روضات از ریاض نقل می‌کند، او فاضل، عالم، مفسر، فقیه و محدث معروف است و از بزرگان شاگردان سید غیاث‌الدین جمشید زوارى مفسر و شیخ علی بن عبدالعالى است و در تصانیف خویش به تصوف مایل است و از کتاب لوامع او چنان استفاده می‌شود که از سید امیر عبدالوهاب حسینی استرآبادى روایت دارد و مولى فتح‌الله کاشانى مفسر مشهور صاحب تفسیر منهج الصادقين و غیر آن شاگرد او بوده است. | طبق آنچه روضات از ریاض نقل می‌کند، او فاضل، عالم، مفسر، فقیه و محدث معروف است و از بزرگان شاگردان سید غیاث‌الدین جمشید زوارى مفسر و شیخ علی بن عبدالعالى است و در تصانیف خویش به تصوف مایل است و از کتاب لوامع او چنان استفاده می‌شود که از سید امیر عبدالوهاب حسینی استرآبادى روایت دارد و مولى فتح‌الله کاشانى مفسر مشهور صاحب تفسیر منهج الصادقين و غیر آن شاگرد او بوده است. | ||
نسخهٔ ۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۱۱
| نام | زواره‌اي، علي بن حسن |
|---|---|
| نام‌های دیگر | زواره‌اي، علي بن حسن
زواري، ابوالحسن علي زواره‌اي، علي بن حسن زواره‌اي، علي بن ح‍س‍ين |
| نام پدر | حسن |
| متولد | |
| محل تولد | زواره |
| رحلت | |
| اساتید | محقق کرکی
سید غیاث‌الدین جمشید زواری سید امیر عبدالوهاب بن علی حسینی استرآبادی |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00889AUTHORCODE |
علی بن حسن زواری (زوارى به فتح زاء نسبت است به زواره و چند جاى به این نام است: یکی از آنها دهی است نزدیک اردستان و دیگری قصبه‌ای معروف از نواحی اصفهان، میان اصفهان و یزد).
وی پس از اتمام تحصیلات مقدماتی در زادگاه خود به اصفهان و کاشان رفته و پس از تلمذ نزد اساتید حوزه علمیه این دو شهر، برای تکمیل تحصیلات خود رهسپار هرات گردیده است[۱].
با به قدرت رسیدن شاه طهماسب و علاقه وافر وی در نشر و تقویت مذهب شیعه، زواره‌ای از هرات به ایران مراجعت می‌کند و به دستور این پادشاه در مقابل کتب معروف اهل سنت و جماعت به ترجمه و تألیف کتب شیعی اهتمام می‌ورزد. غالب ارباب تحقیق، مقام علمی زواره‌ای را ستوده‌اند و وی را از دانشمندان نامی قرن دهم هجری یاد کرده‌اند[۲].
اساتید و شاگردان زواره‌ای
وی از شاگردان محقق کرکی و سید غیاث‌الدین جمشید زواری و سید امیر عبدالوهاب بن علی حسینی استرآبادی می‌باشد؛ که هر سه شخص از مشاهیر آغاز عهد صفوی بشمار می‌آیند[۳].
طبق آنچه روضات از ریاض نقل می‌کند، او فاضل، عالم، مفسر، فقیه و محدث معروف است و از بزرگان شاگردان سید غیاث‌الدین جمشید زوارى مفسر و شیخ علی بن عبدالعالى است و در تصانیف خویش به تصوف مایل است و از کتاب لوامع او چنان استفاده می‌شود که از سید امیر عبدالوهاب حسینی استرآبادى روایت دارد و مولى فتح‌الله کاشانى مفسر مشهور صاحب تفسیر منهج الصادقين و غیر آن شاگرد او بوده است.
آثار
- ترجمة الخواص (تفسیر فارسى معروف به تفسیر زوارى)؛
- شرح نهج البلاغة به زبان فارسى، معروف به روضة الأبرار؛
- ترجمه كشف الغمة، به نام المناقب؛
- ترجمه مكارم الأخلاق، به نام مكارم الكرام؛
- ترجمه عدة الداعي ابن فهد، به نام مفتاح النجاح؛
- ترجمه احتجاج طبرسی؛
- ترجمه وسيلة النجاة؛
- ترجمه اعتقادات شیخ صدوق؛
- کتاب مجمع الهدى؛
- کتاب تحفة الدعوات، در اعمال سال؛
- کتاب لوامع الأنوار إلى معرفة الأئمة الأطهار، به فارسى؛
- ترجمه تفسیر امام حسن عسکرى(ع)؛
- رساله مرآت الصفا به فارسى[۴]؛
- كشف الاحتجاج، ترجمه كتاب الاحتجاج علی أهل اللجاج، تألیف ابومنصور احمد طبرسی؛
- چهل حدیث، ترجمه «الأربعون» اثر شمس‌الدین ابوعبدالله جمال‌الدین مکی معروف به شهید اول؛
- ترجمه فارسی آداب السفر، از تألیفات سید بن طاووس؛
- ترجمه فارسی مناقبِ ابن شهرآشوب؛
- ترجمة الجعفرية، ترجمه فارسی کتاب جعفریه؛
- طراوة اللطائف في ترجمة كتاب الطرائف (كتاب الطرائف في مذاهب الطوائف، اثر رضی‌الدین علی بن طاووس حلی در موضوع امامت و احتجاج با اهل سنت و جماعت است)؛
- حلية الموحدین (ترجمه کتاب روضة الواعظين منسوب به ابوالمفاخر محمد بن نعمان شیبانی، معروف به شیخ مفید است)؛
- خلاصة الروضة (خلاصه روضة الشهداء، تألیف کمال‌الدین حسین بن علی کاشفی است)؛
- عمدة المطالب (ترجمه فارسی کتاب مناقب یا مطالب السئول، تألیف کمال‌الدین محمد بن طلحه شافعی است)؛
- نشر الأمان في الأمصار و الأوطان (ترجمه کتاب أمان الأخطار، تألیف سید رضی‌الدین علی بن طاووس است)[۵].
پانویس
منابع مقاله
- شعرانی، ابوالحسن، مقدمه کتاب كشف الغمة في معرفة الأئمة (ترجمه زواری)، انتشارات اسلامیه، تهران، چاپ سوم، 1382ش
- مؤذنی، علی‌محمد؛ شکرایی، محمد، «معرفی ترجمه و شرح نهج البلاغة اثر علی بن حسن زواره‌ای (مفسر قرن دهم هجری) همراه با شرح حال و دیگر آثار نویسنده»، مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، زمستان 1384، شماره 176، درج در پایگاه مجلات تخصصی نورمگز، به آدرس:
http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/80480