اسحاقنیا تربتی، محمدرضا: تفاوت میان نسخهها
(←آثار) |
|||
خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
منطقیات (شرح مبسوط شرح شمسیه)<ref>پایگاه اندیشوران حوزه</ref>. | منطقیات (شرح مبسوط شرح شمسیه)<ref>[http://sreshaghi.andishvaran.ir/fa/ScholarMainpage.html پایگاه اندیشوران حوزه]</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == |
نسخهٔ ۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۱۵
نام | اسحاقنیا تربتی، محمدرضا |
---|---|
نامهای دیگر | سید محمدرضا اسحاقنیا |
نام پدر | |
متولد | 1342ش |
محل تولد | تربت حیدریه |
رحلت | |
اساتید | حسنزاده آملی |
برخی آثار | منطقیات (شرح مبسوط شرح شمسیه) |
کد مؤلف | AUTHORCODE05853AUTHORCODE |
سید رضا (محمدرضا) اسحاقنیا، فرزند سید محمود در سال 1342ش، در تربت حیدریه متولد شد.
از سن شش سالگی به مدت دو سال در مکتب آقای حاج معلم، قرآن و دروس متداول در مکتبخانههای قدیمی را فراگرفت، سپس تحصیلات جدید را از کلاس سوم آغاز نمود. مقطع ابتدایی را در دبستان بیهقی و دوران راهنمایی را در مدرسه راهنمایی علی تمدن و دوران دبیرستان را در دبیرستان رازی شهرستان تربت حیدریه گذراند.
همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی، ایشان به فراگیری دروس حوزی روی آورد و حدود 2 سال در مدارس علمیه مرحوم هراتی و مرحوم فولاد مشغول به تحصیل شد. در همین ایام به تحصیلات کلاسیک نیز پرداخت و موفق به اخذ مدرک دیپلم در سال 1360 شد. ایشان در همین سال برای ادامه تحصیل به حوزه علمیه قم هجرت نمود.
اساتید
دروس مقدمات حوزوی از قبیل ادبیات عرب، منطق و بلاغت را در محضر اساتیدی چون حجج اسلام آقایان: حاج شیخ احمد معلم، حاج آقا سعیدی، حاج سید علیآقا ربانی و حاج آقا رحمانی آموخت.
ایشان پس از عزیمت به حوزه علمیه قم، دروس سطح و عالی را در محضر اساتیدی چون حجج اسلام آقایان: حاج سید احمد طباطبایی تربتی، حاج آقا قاضیزاده تربتی و حاج شیخ مصطفی اعتمادی تبریزی فراگرفت و حدود ده سال در دروس خارج فقه و اصول حضرات آیات: فاضل لنکرانی، حاج شیخ جواد تبریزی و وحید خراسانی شرکت نمود.
وی در این مدت از محضر اساتیدی چون حضرات آیات: حسنزاده آملی و انصاری شیرازی فلسفه و عرفان را نیز آموخت.
فعالیتهای علمی
ایشان از سال 1378 علاوه بر تدریس در حوزه علمیه قم، در دانشگاه و در رشته عرفان به امر تدریس مشغول هستند و نیز مسئولیت علمی مقالات بخش فلسفه و کلام دایرةالمعارف قرآن کریم را عهدهدار میباشند.
آثار
منطقیات (شرح مبسوط شرح شمسیه)[۱].
پانویس