ترجمه نهج‌البلاغه (اولیایی): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - '' به '') |
||
| خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]] | [[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]] | ||
[[رده: | [[رده:سرگذشتنامههای فردی]] | ||
[[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | [[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | ||
[[رده:حالات فردی]] | [[رده:حالات فردی]] | ||
[[رده:علی بن ابی‌طالب(ع)]] | [[رده:علی بن ابی‌طالب(ع)]] | ||
نسخهٔ ۳۰ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۴۳
| نهج‌البلاغه (ترجمه اولیایی) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول (نویسنده)
شریف الرضی، محمد بن حسین (گردآورنده) اولیایی، نبی الدین (مترجم) |
| عنوان‌های دیگر | نهج‌البلاغه. عربی - فارسی |
| ناشر | زرين |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1376 ش |
| چاپ | 2 |
| شابک | 964-407-116-6 |
| موضوع | علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - خطبه‌ها
علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - نامه‌ها علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - کلمات قصار |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 38 /041 1376ب* |
ترجمه نهج‌البلاغه (اوليائى)، تألیف سيد نبى‌الدين اوليايى، به زبان فارسى ترجمه متن عربى نهج‌البلاغه مى‌باشد. از ويژگى‌هاى كتاب نثر ادبى آن است كه اين ترجمه را زيبايى خاصى بخشيده است. اين اثر يكى از بهترين ترجمه‌هاى روان و ادبى كتاب شريف نهج‌البلاغه است كه در دسترس سخنان علاقه‌مندان علوى مى‌باشد.
ساختار
كتاب، شامل سه بخش خطبه‌ها، نامه‌ها و فرمان‌هاى امام على(ع) و بخش حكمتها و پندها پاسخ و پرسش‌ها كلمات قصار على(ع) مى‌باشد.
در شيوه ترجمه ايشان فقط به متن فارسى بسنده شده است و متن عربى آورده نشده است. مؤلف در حين آوردن ترجمه تحت الفظى لغات در بعضى از موارد براى روانى متن، از ترجمه آزاد لغات استفاده كرده و اين عبارات را داخل پرانتز قرار داده است كه از متن اصلى مشخص باشد.
گزارش محتوا
كتاب، بدون هيچ مقدمه با بخش خطبه‌ها آغاز مى‌شود كه اولين خطبه در ستايش خداوند نام دارد. در اين بخش دويست و سى و نه خطبه آورده شده است؛ همانند: «در مدح رسول خدا:
پيامبر اكرم(ص) آن چه را كه مأموريت يافته بود(كه ابلاغ دارد)، بيان فرموده بود و پيام‌هاى خداوند خويش را (به مردم) بازگو كرد. پس خداوند بزرگ به وسيله او امور را سامان داد، جمع پراكنده را گرد آورد و ميان خويشان و ياران پس از آتش دشمنى افروخته شده در سينه‌ها، و كينه‌هايى كه موجب برافروختگى دل‌ها گرديده بود، الفت و يگانگى برقرار نمود.»
بخش دوم كتاب، با نام «نامه‌ها و فرمان‌هاى حضرت على(ع)» به ترجمه نام‌هاى حضرت على(ع) مى‌پردازد. در اين بخش هفتاد و نه نامه حضرت قرار گرفته است. اين نامه‌ها در نسبت‌هاى مختلف كوتاه و بعضا طولانى؛ همانند نامه به مالك اشتر نخعى هنگام مراجعت به مصر وجود دارد كه بسيار طولانى است «مالك اشتر:
بسم الله الرحمن الرحيم اين فرمانى است كه بنده خدا على(ع) پيشواى مؤمنان به مالك فرزند حارث معروف به اشتر مى‌دهد، به هنگامى كه او را به فرماندارى مصر برمى‌گزيند، در پيمانش او را مأمور مى‌كند تا خراج آن جا را گرد آورد، با دشمنش بجنگد،...»
بخش سوم، «حكمتها و پندها پاسخ و پرسش‌ها كلمات قصار على(ع)» نام دارد كه چنان كه از نامش پيدا مى‌باشد، به حكمتها و كلمات كوتاه و حاوى معانى بزرگ مى‌پردازد. اين بخش شامل چهارصد و شصد و سه كلمه مى‌باشد؛ همانند: «به راستى كه بزرگترين زيان برندگان در داد و ستد و نوميدترين آن‌ها در سعى و كوشش مردى است كه براى رسيدن به آرزوهايش بدنش را به كار افكنده و فرسوده گردانيده است. آن گاه مقدرات با خواسته‌هايش مساعدت نكند، پس با آه و افسوس از جهان بيرون شود و با گناهاش به آخرت در آيد.»
وضعيت كتاب
كتاب بدون پاورقى و توضيحات و فهرست مى‌باشد.
منابع مقاله
متن كتاب
پانویس