علي اميرالمؤمنين عليه‌السلام نفس الرسول الأمين(ص): تفاوت میان نسخه‌ها
(لینک درون متنی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
در فصل اول کتاب ده روایت ذکر شده است. در [[ينابيع المودة لذوي القربی|ینابیع المودة]] [[قندوزی، سلیمان بن ابراهیم|علامه قندوزی]] چنین آمده که حموینی به سندش از سعید بن جبیر از [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] نقل کرده که رسول‌الله(ص) به [[امام على(ع)|علی(ع)]] فرمود: «أنا و أنت من نورالله عزوجل»<ref>ر.ک: جلد1، متن کتاب، ص7</ref> [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]] نیز حدیث مفصلی که به انس ابن مالک می‌رسد نقل کرده است. انس چنین می‌گوید که من و ابوذر و سلمان و زید بن ثابت و زید بن ارقم نزد رسول‌الله(ص) بودیم که حسن و حسین(ع) داخل شدند. رسول خدا(ص) آن دو را بوسید و... تا این‌که فرمود: «خداوند تبارک‌وتعالی مرا و اهل‌بیتم را از یک نور آفرید»<ref>ر.ک: همان، ص14</ref> | در فصل اول کتاب ده روایت ذکر شده است. در [[ينابيع المودة لذوي القربی|ینابیع المودة]] [[قندوزی، سلیمان بن ابراهیم|علامه قندوزی]] چنین آمده که حموینی به سندش از سعید بن جبیر از [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] نقل کرده که رسول‌الله(ص) به [[امام على(ع)|علی(ع)]] فرمود: «أنا و أنت من نورالله عزوجل»<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/24607/1/7 ر.ک: جلد1، متن کتاب، ص7]</ref> [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]] نیز حدیث مفصلی که به انس ابن مالک می‌رسد نقل کرده است. انس چنین می‌گوید که من و ابوذر و سلمان و زید بن ثابت و زید بن ارقم نزد رسول‌الله(ص) بودیم که حسن و حسین(ع) داخل شدند. رسول خدا(ص) آن دو را بوسید و... تا این‌که فرمود: «خداوند تبارک‌وتعالی مرا و اهل‌بیتم را از یک نور آفرید»<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/24607/1/14 ر.ک: همان، ص14]</ref> | ||
در فصل دوم، نیز یک حدیث از [[ينابيع المودة لذوي القربی|ینابیع المودة]] [[قندوزی، سلیمان بن ابراهیم|سلیمان قندوزی]] نقل شده که پیامبر(ص) به [[امام على(ع)|علی(ع)]] فرمود: «اگر من خاتم پیامبران نبودم، تو شریک در نبوت بودی». این روایت از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] نیز نقل شده است<ref>ر.ک: همان، ص17</ref> | در فصل دوم، نیز یک حدیث از [[ينابيع المودة لذوي القربی|ینابیع المودة]] [[قندوزی، سلیمان بن ابراهیم|سلیمان قندوزی]] نقل شده که پیامبر(ص) به [[امام على(ع)|علی(ع)]] فرمود: «اگر من خاتم پیامبران نبودم، تو شریک در نبوت بودی». این روایت از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] نیز نقل شده است<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/24607/1/17 ر.ک: همان، ص17]</ref> | ||
در سومین حدیث از فصل دوازدهم چنین می‌خوانیم که [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]] به اسنادش از غیاث بن ابراهیم از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] از آباء طاهرینش از حسین بن علی(ع) از [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] از معنای کلام رسول‌الله(ص) «من دو چیز را در میان شما برجای می‌گذارم: کتاب خدا و عترتم را» پرسید که عترت چه کسانی هستند؟ آن حضرت فرمود: من و حسن و حسین و نه امام از فرزندان حسین که نهمین آن‌ها مهدی و قائم است، کتاب خدا و آن‌ها از هم جدا نمی‌شوند تا این‌که در حوض کوثر بر رسول‌الله(ص) وارد شوند<ref>ر.ک: همان، ص91</ref> | در سومین حدیث از فصل دوازدهم چنین می‌خوانیم که [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]] به اسنادش از غیاث بن ابراهیم از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] از آباء طاهرینش از حسین بن علی(ع) از [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] از معنای کلام رسول‌الله(ص) «من دو چیز را در میان شما برجای می‌گذارم: کتاب خدا و عترتم را» پرسید که عترت چه کسانی هستند؟ آن حضرت فرمود: من و حسن و حسین و نه امام از فرزندان حسین که نهمین آن‌ها مهدی و قائم است، کتاب خدا و آن‌ها از هم جدا نمی‌شوند تا این‌که در حوض کوثر بر رسول‌الله(ص) وارد شوند<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/24607/1/91 ر.ک: همان، ص91]</ref> | ||
در اولین فصل از جلد دوم کتاب، روایت دیگری در فضیلت علی(ع) به نقل از منابع اهل سنت ذکر شده است. محب‌الدین طبری به سندش از عبدالله بن حرث نقل می‌کند که به [[امام على(ع)|علی بن ابی‌طالب(ع)]] گفتم: به بالاترین منزلت خود نزد رسول‌الله(ص) را به من خبر بده. گفت بله، من نزد رسول‌الله(ص) خوابیده بودم و آن حضرت نماز می‌خواند. همین‌که از نمازش فارغ شد، گفت ای علی چیزی از خیر از خداوند نخواستم مگر آن‌که مانند آن را برای تو طلب کردم و چیزی از شر به خدا پناه نبردم مگر آن‌که از مانند آن برای تو به خدا پناه بردم<ref>ر.ک: جلد2، متن کتاب، ص7</ref> | در اولین فصل از جلد دوم کتاب، روایت دیگری در فضیلت علی(ع) به نقل از منابع اهل سنت ذکر شده است. محب‌الدین طبری به سندش از عبدالله بن حرث نقل می‌کند که به [[امام على(ع)|علی بن ابی‌طالب(ع)]] گفتم: به بالاترین منزلت خود نزد رسول‌الله(ص) را به من خبر بده. گفت بله، من نزد رسول‌الله(ص) خوابیده بودم و آن حضرت نماز می‌خواند. همین‌که از نمازش فارغ شد، گفت ای علی چیزی از خیر از خداوند نخواستم مگر آن‌که مانند آن را برای تو طلب کردم و چیزی از شر به خدا پناه نبردم مگر آن‌که از مانند آن برای تو به خدا پناه بردم<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/24608/1/7 ر.ک: جلد2، متن کتاب، ص7]</ref> | ||
در فصل چهل‌وششم، ولایت علی(ع) ولایت الله عزوجل دانسته شده است. در دومین روایت این فصل [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]] در کتاب [[امالی شيخ صدوق|أمالی]] به سندش از طریق اهل سنت از پیامبر(ص) چنین روایت کرده است:«کسی که [[امام على(ع)|علی]] ولی و سرپرست اوست من ولی او هستم و کسی که من ولی او هستم الله عزوجل ولی اوست<ref>ر.ک: همان، ص29</ref> | در فصل چهل‌وششم، ولایت علی(ع) ولایت الله عزوجل دانسته شده است. در دومین روایت این فصل [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]] در کتاب [[امالی شيخ صدوق|أمالی]] به سندش از طریق اهل سنت از پیامبر(ص) چنین روایت کرده است:«کسی که [[امام على(ع)|علی]] ولی و سرپرست اوست من ولی او هستم و کسی که من ولی او هستم الله عزوجل ولی اوست<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/24608/1/29 ر.ک: همان، ص29]</ref> | ||
در فصل چهل‌وهشتم، یازده حدیث با این موضوع که «کسی که [[امام على(ع)|علی]] را دوست بدارد من را دوست داشته است» از منابع مختلف گردآوری شده است. [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم نیشابوری]] در مستدرک به سندش از ابوذر نقل کرده که رسول‌الله(ص) فرمود: «کسی که از من اطاعت کند از خداوند اطاعت کرده و کسی که از من نافرمانی کند خداوند را نافرمانی کرده است؛ و کسی که از علی اطاعت کند از من اطاعت کرده و کسی که علی را نافرمانی کند از من نافرمانی کرده است». حاکم این حدیث را صحیح السند دانسته است<ref>ر.ک: همان، ص38</ref> | در فصل چهل‌وهشتم، یازده حدیث با این موضوع که «کسی که [[امام على(ع)|علی]] را دوست بدارد من را دوست داشته است» از منابع مختلف گردآوری شده است. [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم نیشابوری]] در مستدرک به سندش از ابوذر نقل کرده که رسول‌الله(ص) فرمود: «کسی که از من اطاعت کند از خداوند اطاعت کرده و کسی که از من نافرمانی کند خداوند را نافرمانی کرده است؛ و کسی که از علی اطاعت کند از من اطاعت کرده و کسی که علی را نافرمانی کند از من نافرمانی کرده است». حاکم این حدیث را صحیح السند دانسته است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/24608/1/38 ر.ک: همان، ص38]</ref> | ||
در فصل هفتادوسوم کتاب، انکار امامت [[امام على(ع)|علی(ع)]] مانند انکار نبوت دانسته شده است. [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]] در أمالی به اسنادش از جبیر از [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] نقل کرده که رسول‌الله(ص) فرمود: کسی که امامت علی را بعد از من انکار کند مانند آن است که نبوت مرا در زمان حیاتم انکار کرده است؛ و کسی که نبوت مرا انکار کند مانند آن است که ربوبیت خداوند عزوجل را انکار کند<ref>ر.ک: همان، ص271</ref> | در فصل هفتادوسوم کتاب، انکار امامت [[امام على(ع)|علی(ع)]] مانند انکار نبوت دانسته شده است. [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]] در أمالی به اسنادش از جبیر از [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] نقل کرده که رسول‌الله(ص) فرمود: کسی که امامت علی را بعد از من انکار کند مانند آن است که نبوت مرا در زمان حیاتم انکار کرده است؛ و کسی که نبوت مرا انکار کند مانند آن است که ربوبیت خداوند عزوجل را انکار کند<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/24608/1/271 ر.ک: همان، ص271]</ref> | ||
در فصل هفتاد‌ونهم به حدیث منزلت اشاره شده است: «علی نسبت به من به‌منزله هارون نسبت به موسی است». در ابتدای این فصل قطعه شعری به نقل از مناقب خوارزمی ذکر شده است. سپس روایاتی از [[ابن بابویه، محمد بن علی|صدوق]] در [[علل الشرایع]] و [[معاني الأخبار|معانی الأخبار]] نقل شده است<ref>ر.ک: همان، ص321-318</ref> | در فصل هفتاد‌ونهم به حدیث منزلت اشاره شده است: «علی نسبت به من به‌منزله هارون نسبت به موسی است». در ابتدای این فصل قطعه شعری به نقل از مناقب خوارزمی ذکر شده است. سپس روایاتی از [[ابن بابویه، محمد بن علی|صدوق]] در [[علل الشرایع]] و [[معاني الأخبار|معانی الأخبار]] نقل شده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/24608/1/318 ر.ک: همان، ص321-318]</ref> | ||
در فصل هشتاد که آخرین فصل کتاب است، سیزده حدیث با این موضوع ذکر شده است: «[[امام على(ع)|علی(ع)]] اولین کسی بود که به پیامبر خدا(ص) ایمان آورد و آن‌حضرت را تصدیق نمود». این روایت در منابع مختلفی آمده؛ ازجمله در [[بصائر الدرجات الكبری في فضائل آل‌محمد(ص)|بصائر الدرجات]]؛ [[صفار، محمد بن حسن|صفار]] از عبدالرحیم قصیر از امام کاظم(ع) نقل کرده است<ref>ر.ک: همان، ص326</ref> | در فصل هشتاد که آخرین فصل کتاب است، سیزده حدیث با این موضوع ذکر شده است: «[[امام على(ع)|علی(ع)]] اولین کسی بود که به پیامبر خدا(ص) ایمان آورد و آن‌حضرت را تصدیق نمود». این روایت در منابع مختلفی آمده؛ ازجمله در [[بصائر الدرجات الكبری في فضائل آل‌محمد(ص)|بصائر الدرجات]]؛ [[صفار، محمد بن حسن|صفار]] از عبدالرحیم قصیر از امام کاظم(ع) نقل کرده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/24608/1/326 ر.ک: همان، ص326]</ref> | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
[[رده:علی بن ابی‌طالب(ع)]] | [[رده:علی بن ابی‌طالب(ع)]] | ||
[[رده:25 بهمن الی 24 اسفند(97)]] | |||
نسخهٔ ۱۶ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۵۹
| علي اميرالمؤمنين عليه‌السلام نفس الرسول الأمين(ص) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابومعاش، سعيد (نویسنده) |
| ناشر | الأميرة |
| مکان نشر | لبنان - بيروت |
| سال نشر | مجلد1: 2005م , 1426ق |
| چاپ | 1 |
| موضوع | علي بن ابي‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - خطبهها |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | BP 37/35 /م7ع8* |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
علي اميرالمؤمنين عليه‌السلام نفس الرسول الأمين(ص) نوشته سعید ابومعاش ازجمله آثار این نویسنده عرب است که احادیث مرتبط با موضوع «علی نفس پیامبر(ص)» را از منابع مختلف شیعه و سنی گردآوری و دسته‌بندی کرده است.
ساختار
کتاب با مقدمه‌ای چند سطری آغاز شده است. متن اثر در دو جزء و هشتاد فصل تنظیم شده است که چهل جزء آن در جزء اول و مابقی در جزء دوم ارائه شده است.
گزارش محتوا
در فصل اول کتاب ده روایت ذکر شده است. در ینابیع المودة علامه قندوزی چنین آمده که حموینی به سندش از سعید بن جبیر از ابن عباس نقل کرده که رسول‌الله(ص) به علی(ع) فرمود: «أنا و أنت من نورالله عزوجل»[۱] شیخ مفید نیز حدیث مفصلی که به انس ابن مالک می‌رسد نقل کرده است. انس چنین می‌گوید که من و ابوذر و سلمان و زید بن ثابت و زید بن ارقم نزد رسول‌الله(ص) بودیم که حسن و حسین(ع) داخل شدند. رسول خدا(ص) آن دو را بوسید و... تا این‌که فرمود: «خداوند تبارک‌وتعالی مرا و اهل‌بیتم را از یک نور آفرید»[۲]
در فصل دوم، نیز یک حدیث از ینابیع المودة سلیمان قندوزی نقل شده که پیامبر(ص) به علی(ع) فرمود: «اگر من خاتم پیامبران نبودم، تو شریک در نبوت بودی». این روایت از امام صادق(ع) نیز نقل شده است[۳]
در سومین حدیث از فصل دوازدهم چنین می‌خوانیم که شیخ صدوق به اسنادش از غیاث بن ابراهیم از امام صادق(ع) از آباء طاهرینش از حسین بن علی(ع) از امیرالمؤمنین علی(ع) از معنای کلام رسول‌الله(ص) «من دو چیز را در میان شما برجای می‌گذارم: کتاب خدا و عترتم را» پرسید که عترت چه کسانی هستند؟ آن حضرت فرمود: من و حسن و حسین و نه امام از فرزندان حسین که نهمین آن‌ها مهدی و قائم است، کتاب خدا و آن‌ها از هم جدا نمی‌شوند تا این‌که در حوض کوثر بر رسول‌الله(ص) وارد شوند[۴]
در اولین فصل از جلد دوم کتاب، روایت دیگری در فضیلت علی(ع) به نقل از منابع اهل سنت ذکر شده است. محب‌الدین طبری به سندش از عبدالله بن حرث نقل می‌کند که به علی بن ابی‌طالب(ع) گفتم: به بالاترین منزلت خود نزد رسول‌الله(ص) را به من خبر بده. گفت بله، من نزد رسول‌الله(ص) خوابیده بودم و آن حضرت نماز می‌خواند. همین‌که از نمازش فارغ شد، گفت ای علی چیزی از خیر از خداوند نخواستم مگر آن‌که مانند آن را برای تو طلب کردم و چیزی از شر به خدا پناه نبردم مگر آن‌که از مانند آن برای تو به خدا پناه بردم[۵]
در فصل چهل‌وششم، ولایت علی(ع) ولایت الله عزوجل دانسته شده است. در دومین روایت این فصل شیخ صدوق در کتاب أمالی به سندش از طریق اهل سنت از پیامبر(ص) چنین روایت کرده است:«کسی که علی ولی و سرپرست اوست من ولی او هستم و کسی که من ولی او هستم الله عزوجل ولی اوست[۶]
در فصل چهل‌وهشتم، یازده حدیث با این موضوع که «کسی که علی را دوست بدارد من را دوست داشته است» از منابع مختلف گردآوری شده است. حاکم نیشابوری در مستدرک به سندش از ابوذر نقل کرده که رسول‌الله(ص) فرمود: «کسی که از من اطاعت کند از خداوند اطاعت کرده و کسی که از من نافرمانی کند خداوند را نافرمانی کرده است؛ و کسی که از علی اطاعت کند از من اطاعت کرده و کسی که علی را نافرمانی کند از من نافرمانی کرده است». حاکم این حدیث را صحیح السند دانسته است[۷]
در فصل هفتادوسوم کتاب، انکار امامت علی(ع) مانند انکار نبوت دانسته شده است. شیخ صدوق در أمالی به اسنادش از جبیر از ابن عباس نقل کرده که رسول‌الله(ص) فرمود: کسی که امامت علی را بعد از من انکار کند مانند آن است که نبوت مرا در زمان حیاتم انکار کرده است؛ و کسی که نبوت مرا انکار کند مانند آن است که ربوبیت خداوند عزوجل را انکار کند[۸]
در فصل هفتاد‌ونهم به حدیث منزلت اشاره شده است: «علی نسبت به من به‌منزله هارون نسبت به موسی است». در ابتدای این فصل قطعه شعری به نقل از مناقب خوارزمی ذکر شده است. سپس روایاتی از صدوق در علل الشرایع و معانی الأخبار نقل شده است[۹]
در فصل هشتاد که آخرین فصل کتاب است، سیزده حدیث با این موضوع ذکر شده است: «علی(ع) اولین کسی بود که به پیامبر خدا(ص) ایمان آورد و آن‌حضرت را تصدیق نمود». این روایت در منابع مختلفی آمده؛ ازجمله در بصائر الدرجات؛ صفار از عبدالرحیم قصیر از امام کاظم(ع) نقل کرده است[۱۰]
وضعیت کتاب
در پاورقی‌های کتاب مستند روایات با ذکر جلد و صفحه ذکر شده است.
فهرست مصادر و موضوعات در انتهای کتاب ارائه شده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.