تفسير القرآن الكريم و إعرابه و بيانه: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (لینک درون متنی)
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱۹: خط ۱۹:


    | مکان نشر =لبنان - بيروت  
    | مکان نشر =لبنان - بيروت  
    | سال نشر =مجلد1: 2009م , 1430ق,
    | سال نشر =مجلد1 الی جلد 10= 2009م , 1430ق,
     
    مجلد2: 2009م , 1430ق,
     
    مجلد3: 2009م , 1430ق,
     
    مجلد4: 2009م , 1430ق,
     
    مجلد5: 2009م , 1430ق,
     
    مجلد6: 2009م , 1430ق,
     
    مجلد7: 2009م , 1430ق,
     
    مجلد8: 2009م , 1430ق,
     
    مجلد9: 2009م , 1430ق,
     
    مجلد10: 2009م , 1430ق,


    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE13970AUTOMATIONCODE
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE13970AUTOMATIONCODE
    خط ۴۳: خط ۲۵:
    | شابک =978-9953-520-23-0
    | شابک =978-9953-520-23-0
    | تعداد جلد =10
    | تعداد جلد =10
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =23554
    | کد پدیدآور =05960
    | کد پدیدآور =05960
    | پس از =
    | پس از =
    خط ۵۲: خط ۳۴:


    ==ساختار==
    ==ساختار==
    جلد اول کتاب، سخن ناشر، مقدمه و محتوای مطالب از استعاذه و ابتدای قرآن تا پایان سوره بقره را در بر دارد. جلد دوم، شامل سوره‎های آل عمران و نساء می‎گردد. جلدهای بعدی به‎ترتیب شامل سوره‎های مائده تا اعراف، انفال تا رعد و ابراهیم تا طه می‎باشد. از منابع کتاب می‎توان، تفسیر خازن، [[الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل و عيون الأقاويل في وجوه التأويل|تفسیر کشاف زمخشری]]، [[أنوار التنزيل و أسرار التأويل (تفسير البيضاوي)|تفسیر بیضاوی]]، [[تفسیر نسفی]]، تفسیر جلالین، حاشية الجمل، [[التبيان في إعراب القرآن|إعراب القرآن ابوالبقاء عکبری]]، [[مشكل إعراب القرآن|إعراب مشكل القرآن]] [[مکی بن حموش|مکی بن ابوطالب قیسی]]، فتح القريب المجيب، إعراب شواهد مغني اللبيب، فتح رب البرية، إعراب شواهد جامع الدروس العربية، قواعد اللغة العربية و... را نام برد<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ج1، ص7</ref>.
    جلد اول کتاب، سخن ناشر، مقدمه و محتوای مطالب از استعاذه و ابتدای قرآن تا پایان سوره بقره را در بر دارد. جلد دوم، شامل سوره‎های آل عمران و نساء می‎گردد. جلدهای بعدی به‎ترتیب شامل سوره‎های مائده تا اعراف، انفال تا رعد و ابراهیم تا طه می‎باشد. از منابع کتاب می‎توان، تفسیر خازن، [[الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل و عيون الأقاويل في وجوه التأويل|تفسیر کشاف زمخشری]]، [[أنوار التنزيل و أسرار التأويل (تفسير البيضاوي)|تفسیر بیضاوی]]، [[تفسیر نسفی]]، تفسیر جلالین، حاشية الجمل، [[التبيان في إعراب القرآن|إعراب القرآن ابوالبقاء عکبری]]، [[مشكل إعراب القرآن|إعراب مشكل القرآن]] [[مکی بن حموش|مکی بن ابوطالب قیسی]]، فتح القريب المجيب، إعراب شواهد مغني اللبيب، فتح رب البرية، إعراب شواهد جامع الدروس العربية، قواعد اللغة العربية و... را نام برد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/23554/1/7 ر.ک: مقدمه مؤلف، ج1، ص7]</ref>.


    ==گزارش محتوا==
    ==گزارش محتوا==
    نویسنده در مقدمه کتاب درباره آن می‎نویسد: «علوم قرآنی فراوان و متنوع است و علمای مسلمان از روز نزول قرآن کریم بر قلب پیامبر(ص) در علوم آن بحث کرده و آیاتش را کندوکاو می‎کردند تا از اسرار و گنجینه‎هایش اطلاع یابند.
    نویسنده در مقدمه کتاب درباره آن می‎نویسد: «علوم قرآنی فراوان و متنوع است و علمای مسلمان از روز نزول قرآن کریم بر قلب پیامبر(ص) در علوم آن بحث کرده و آیاتش را کندوکاو می‎کردند تا از اسرار و گنجینه‎هایش اطلاع یابند.


    نویسنده می‎گوید: پُربیراه نگفته‎ام اگر بگویم که اعراب قرآن، تنها وسیله فهم اسرار این کتاب است؛ زیرا اعراب قرآن است که محذوفش را بیان کرده و تقدیر آن را روشن می‎سازد و از نزدیک یا دور به آن اشاره می‎کند. به‎هرحال کسی از علما کتابی را ننوشته که دربردارنده اعراب کافی و وافی باشد، بلکه تنها بر بیان اعراب موارد دشوار با حل برخی معقّدات اکتفا کرده‎اند یا صرفا برخی مشکلات را توضیح داده‎اند؛ مثلا در [[التبيان في إعراب القرآن|اعراب ابوالبقاء عکبری]]، یا [[مشكل إعراب القرآن|مکی بن ابوطالب قیسی]] یا دیگران همین اتفاق افتاده است<ref>ر.ک: همان، ص5-6</ref>.
    نویسنده می‎گوید: پُربیراه نگفته‎ام اگر بگویم که اعراب قرآن، تنها وسیله فهم اسرار این کتاب است؛ زیرا اعراب قرآن است که محذوفش را بیان کرده و تقدیر آن را روشن می‎سازد و از نزدیک یا دور به آن اشاره می‎کند. به‎هرحال کسی از علما کتابی را ننوشته که دربردارنده اعراب کافی و وافی باشد، بلکه تنها بر بیان اعراب موارد دشوار با حل برخی معقّدات اکتفا کرده‎اند یا صرفا برخی مشکلات را توضیح داده‎اند؛ مثلا در [[التبيان في إعراب القرآن|اعراب ابوالبقاء عکبری]]، یا [[مشكل إعراب القرآن|مکی بن ابوطالب قیسی]] یا دیگران همین اتفاق افتاده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/23554/1/5 ر.ک: همان، ص5-6]</ref>.


    [[دره، محمد علي|شیخ محمد علی دره]]، از همان اوانی که دست به قلم برده قصد نوشتن چنین اثری را داشته است. او خواهان نگارش کتابی در اعراب قرآن بوده که کافی و وافی باشد و هم برای مبتدیان در این فن مفید باشد و هم برای ماهران و عالمان. این قصد با درخواست بسیاری از افراد، به‎ویژه محمد محیی‎الدین عبدالحمید مصری نسبت به این امر، تشدید شده است. محمد محیی‎الدین به‎واسطه کسی که کتاب‎های نویسنده را به او می‎رسانده و او را در منزلش زیارت می‎کرده، از نویسنده خواسته است که آیاتی را که [[ابن هشام، عبدالله بن یوسف|ابن هشام]] در [[مغني اللبيب عن كتب الأعاريب|مغنی]] به آنها استشهاد کرده، به‎علاوه شواهدی که خود نویسنده بر آن افزوده، بنویسد.
    [[دره، محمد علي|شیخ محمد علی دره]]، از همان اوانی که دست به قلم برده قصد نوشتن چنین اثری را داشته است. او خواهان نگارش کتابی در اعراب قرآن بوده که کافی و وافی باشد و هم برای مبتدیان در این فن مفید باشد و هم برای ماهران و عالمان. این قصد با درخواست بسیاری از افراد، به‎ویژه محمد محیی‎الدین عبدالحمید مصری نسبت به این امر، تشدید شده است. محمد محیی‎الدین به‎واسطه کسی که کتاب‎های نویسنده را به او می‎رسانده و او را در منزلش زیارت می‎کرده، از نویسنده خواسته است که آیاتی را که [[ابن هشام، عبدالله بن یوسف|ابن هشام]] در [[مغني اللبيب عن كتب الأعاريب|مغنی]] به آنها استشهاد کرده، به‎علاوه شواهدی که خود نویسنده بر آن افزوده، بنویسد.


    نویسنده می‎گوید: من در این هنگام یقین پیدا کردم که باید آیات مورد استشهاد در اعراب قرآن را به‎صورت کامل بنویسم. در این هنگام به اعراب شواهد جامع دروس عربی و شرح آن بعد از اعراب شواهد مغنی پرداختم و سپس چاپ و منتشر شد. سپس به شرح کتاب قواعد اللغة العربية و اعراب مثال‎ها و شواهد آن پرداختم که آن نیز چاپ و منتشر شد. پس از آن اعراب و شرح معلقات عشر و اعراب شواهد همع الهوامع را در دست گرفتم که هنوز به چاپ نرسیده و به‎صورت دست‎نویس پیش خودم هستند. پس از آن نیز رساله کوچکی در حج و حجاج در روزگار ما «الحج و الحجاج في هذا الزمن» را به چاپ رساندم، ولی در تمام این مدت، در ذهنم بود که باید کتابی در اعراب کامل قرآن کریم بنویسم و پس از کش و قوس‎ها و تردیدها و... نهایتا به این کار اقدام کردم و نتیجه آن کتابی است که پیش روی شماست<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>.
    نویسنده می‎گوید: من در این هنگام یقین پیدا کردم که باید آیات مورد استشهاد در اعراب قرآن را به‎صورت کامل بنویسم. در این هنگام به اعراب شواهد جامع دروس عربی و شرح آن بعد از اعراب شواهد مغنی پرداختم و سپس چاپ و منتشر شد. سپس به شرح کتاب قواعد اللغة العربية و اعراب مثال‎ها و شواهد آن پرداختم که آن نیز چاپ و منتشر شد. پس از آن اعراب و شرح معلقات عشر و اعراب شواهد همع الهوامع را در دست گرفتم که هنوز به چاپ نرسیده و به‎صورت دست‎نویس پیش خودم هستند. پس از آن نیز رساله کوچکی در حج و حجاج در روزگار ما «الحج و الحجاج في هذا الزمن» را به چاپ رساندم، ولی در تمام این مدت، در ذهنم بود که باید کتابی در اعراب کامل قرآن کریم بنویسم و پس از کش و قوس‎ها و تردیدها و... نهایتا به این کار اقدام کردم و نتیجه آن کتابی است که پیش روی شماست<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/23554/1/6 ر.ک: همان، ص6]</ref>.


    تنبیه به موارد ذیل در این کتاب بسزاست:
    تنبیه به موارد ذیل در این کتاب بسزاست:
    خط ۷۲: خط ۵۴:
    # درباره سایر سوره‎ها، به‎ترتیب بقره با شماره 2، آل عمران با شماره 3 و... شماره‎گذاری شده و در جایی که دو شماره داده شده است، شماره اول اشاره به آیه و شماره دوم اشاره به سوره دارد؛ مثلا شماره (20/5)، یعنی آیه بیستم از سوره مائده و... ولی در جایی که صرفا یک شماره ذکر شده است، آن شماره مربوط به رقم سوره می‎باشد.
    # درباره سایر سوره‎ها، به‎ترتیب بقره با شماره 2، آل عمران با شماره 3 و... شماره‎گذاری شده و در جایی که دو شماره داده شده است، شماره اول اشاره به آیه و شماره دوم اشاره به سوره دارد؛ مثلا شماره (20/5)، یعنی آیه بیستم از سوره مائده و... ولی در جایی که صرفا یک شماره ذکر شده است، آن شماره مربوط به رقم سوره می‎باشد.
    # ضمیرهای «إياك» و «إياكم» و... مبنی بر آنچه آخر لفظ به آن منتهی می‎شود بشمار آمده است.
    # ضمیرهای «إياك» و «إياكم» و... مبنی بر آنچه آخر لفظ به آن منتهی می‎شود بشمار آمده است.
    # وجوه قرائات و نتایج اعرابی حاصله از آن در این کتاب آمده است. البته این امر با قصد موجزنگاری در این کتاب منافاتی ندارد؛ چراکه هدف از نگارش آن، علم به جمیع وجوه اعراب به‎منظور فهم بهتر قرآن کریم بوده است<ref>ر.ک: همان، ص6-7</ref>.
    # وجوه قرائات و نتایج اعرابی حاصله از آن در این کتاب آمده است. البته این امر با قصد موجزنگاری در این کتاب منافاتی ندارد؛ چراکه هدف از نگارش آن، علم به جمیع وجوه اعراب به‎منظور فهم بهتر قرآن کریم بوده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/23554/1/6 ر.ک: همان، ص6-7]</ref>.


    در بخشی از کتاب در توضیح کلمه «عالمین» در سوره حمد می‎خوانیم: عالمین، جمع عالم (به فتح لام) است. جمع بسته شده، چون عوالم هستی مختلف و متفاوتند و این پاسخی است به کسانی که قائلند عالم اسم جنس است و بر ماسوای الله صدق می‎کند و جمع در عربی بر سه فرد و بیشتر اطلاق می‎شود. به دلیل تغلیب عقلا بر غیر عقلا این کلمه با یاء و نون جمع بسته شده... مقاتل می‎گوید: عالمون، شامل هشتاد هزار عالم می‎شود که چهل هزار آن در خشکی و چهل هزار در دریاست. جمع مذکر سالم بسته شدن ا ین کلمه هم به دلیل تغلیب عاقلان بر غیر عاقلان است. عالم مشتق از علامت است؛ زیرا عالم هستی علامتی است بر وجود خالقش و دلالت بر وجود خالق و صانع و وحدانیت او دارد...<ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص20</ref>.
    در بخشی از کتاب در توضیح کلمه «عالمین» در سوره حمد می‎خوانیم: عالمین، جمع عالم (به فتح لام) است. جمع بسته شده، چون عوالم هستی مختلف و متفاوتند و این پاسخی است به کسانی که قائلند عالم اسم جنس است و بر ماسوای الله صدق می‎کند و جمع در عربی بر سه فرد و بیشتر اطلاق می‎شود. به دلیل تغلیب عقلا بر غیر عقلا این کلمه با یاء و نون جمع بسته شده... مقاتل می‎گوید: عالمون، شامل هشتاد هزار عالم می‎شود که چهل هزار آن در خشکی و چهل هزار در دریاست. جمع مذکر سالم بسته شدن ا ین کلمه هم به دلیل تغلیب عاقلان بر غیر عاقلان است. عالم مشتق از علامت است؛ زیرا عالم هستی علامتی است بر وجود خالقش و دلالت بر وجود خالق و صانع و وحدانیت او دارد...<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/23554/1/20 ر.ک: متن کتاب، ج1، ص20]</ref>.


    ==وضعیت کتاب==
    ==وضعیت کتاب==
    خط ۸۹: خط ۷۱:
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
       
       
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
       
       
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:تفسیر]]
       
       
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:متون تفاسیر]]
       
       
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:قرن 14 متون تفاسیر]]
    [[رده:قربانی-باقی زاده]]
     
    [[رده:25 دی الی 24 بهمن(97)]]
     
    [[رده:سال97-25بهمن الی24اسفند]]
    [[رده:سال97-25بهمن الی24اسفند]]

    نسخهٔ ‏۲۵ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۵۰

    ‏تفسير القرآن الكريم و إعرابه و بيانه
    تفسير القرآن الكريم و إعرابه و بيانه
    پدیدآوراندره، محمد علي (نويسنده)
    ناشردار ابن کثير
    مکان نشرلبنان - بيروت
    سال نشرمجلد1 الی جلد 10= 2009م , 1430ق,
    شابک978-9953-520-23-0
    موضوعتفاسير - قرن 14

    تفاسير اهل سنت - قرن 14

    قرآن - اعراب

    قرآن -- مسائل لغوي
    زبانعربی
    تعداد جلد10
    کد کنگره
    ‏‎‏BP‎‏ ‎‏98‎‏ ‎‏/‎‏د‎‏4‎‏ت‎‏7‎‏ ‎‏1388 ‏
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    تفسير القرآن الكريم و إعرابه و بيانه، تألیف شیخ محمد علی طه دره، در موضوع تفسیر، تبیین و ترکیب آیات قرآن، به زبان عربی است.

    ساختار

    جلد اول کتاب، سخن ناشر، مقدمه و محتوای مطالب از استعاذه و ابتدای قرآن تا پایان سوره بقره را در بر دارد. جلد دوم، شامل سوره‎های آل عمران و نساء می‎گردد. جلدهای بعدی به‎ترتیب شامل سوره‎های مائده تا اعراف، انفال تا رعد و ابراهیم تا طه می‎باشد. از منابع کتاب می‎توان، تفسیر خازن، تفسیر کشاف زمخشری، تفسیر بیضاوی، تفسیر نسفی، تفسیر جلالین، حاشية الجمل، إعراب القرآن ابوالبقاء عکبری، إعراب مشكل القرآن مکی بن ابوطالب قیسی، فتح القريب المجيب، إعراب شواهد مغني اللبيب، فتح رب البرية، إعراب شواهد جامع الدروس العربية، قواعد اللغة العربية و... را نام برد[۱].

    گزارش محتوا

    نویسنده در مقدمه کتاب درباره آن می‎نویسد: «علوم قرآنی فراوان و متنوع است و علمای مسلمان از روز نزول قرآن کریم بر قلب پیامبر(ص) در علوم آن بحث کرده و آیاتش را کندوکاو می‎کردند تا از اسرار و گنجینه‎هایش اطلاع یابند.

    نویسنده می‎گوید: پُربیراه نگفته‎ام اگر بگویم که اعراب قرآن، تنها وسیله فهم اسرار این کتاب است؛ زیرا اعراب قرآن است که محذوفش را بیان کرده و تقدیر آن را روشن می‎سازد و از نزدیک یا دور به آن اشاره می‎کند. به‎هرحال کسی از علما کتابی را ننوشته که دربردارنده اعراب کافی و وافی باشد، بلکه تنها بر بیان اعراب موارد دشوار با حل برخی معقّدات اکتفا کرده‎اند یا صرفا برخی مشکلات را توضیح داده‎اند؛ مثلا در اعراب ابوالبقاء عکبری، یا مکی بن ابوطالب قیسی یا دیگران همین اتفاق افتاده است[۲].

    شیخ محمد علی دره، از همان اوانی که دست به قلم برده قصد نوشتن چنین اثری را داشته است. او خواهان نگارش کتابی در اعراب قرآن بوده که کافی و وافی باشد و هم برای مبتدیان در این فن مفید باشد و هم برای ماهران و عالمان. این قصد با درخواست بسیاری از افراد، به‎ویژه محمد محیی‎الدین عبدالحمید مصری نسبت به این امر، تشدید شده است. محمد محیی‎الدین به‎واسطه کسی که کتاب‎های نویسنده را به او می‎رسانده و او را در منزلش زیارت می‎کرده، از نویسنده خواسته است که آیاتی را که ابن هشام در مغنی به آنها استشهاد کرده، به‎علاوه شواهدی که خود نویسنده بر آن افزوده، بنویسد.

    نویسنده می‎گوید: من در این هنگام یقین پیدا کردم که باید آیات مورد استشهاد در اعراب قرآن را به‎صورت کامل بنویسم. در این هنگام به اعراب شواهد جامع دروس عربی و شرح آن بعد از اعراب شواهد مغنی پرداختم و سپس چاپ و منتشر شد. سپس به شرح کتاب قواعد اللغة العربية و اعراب مثال‎ها و شواهد آن پرداختم که آن نیز چاپ و منتشر شد. پس از آن اعراب و شرح معلقات عشر و اعراب شواهد همع الهوامع را در دست گرفتم که هنوز به چاپ نرسیده و به‎صورت دست‎نویس پیش خودم هستند. پس از آن نیز رساله کوچکی در حج و حجاج در روزگار ما «الحج و الحجاج في هذا الزمن» را به چاپ رساندم، ولی در تمام این مدت، در ذهنم بود که باید کتابی در اعراب کامل قرآن کریم بنویسم و پس از کش و قوس‎ها و تردیدها و... نهایتا به این کار اقدام کردم و نتیجه آن کتابی است که پیش روی شماست[۳].

    تنبیه به موارد ذیل در این کتاب بسزاست:

    1. مبتدی در این فن، از شرح و تفسیر کلام خدا، هم به‎صورت افراد در کلمات و هم در جملات، بهره می‎برد.
    2. برای استفاده از این کتاب، لازم است ابتدائیات قواعد نحو را بلد باشیم.
    3. برای پیشگیری از اطاله کلام، نویسنده در این اثر، شیوه اختصار و ایجاز را برگزیده؛ البته در برخی موارد در شرح، توسعه بیشتری داده است که به جهت نیاز مطلب به این امر بوده است.
    4. در برخی موارد به آیه سوره سابق یا سوره بعدی احاله شده است؛ مثلا در قصه اصحاب سبت که در سوره اعراف به‎تفصیل از آن بحث شده، در سوره‎های بقره و نساء و مائده به آن اشاره شده است که این کار نیز به جهت رعایت اختصار صورت گرفته است.
    5. استعاذه و بسمله، برای یک بار در ابتدای کتاب شرح شده است.
    6. سوره فاتحه شماره خاصی نخورده است و صرفا به اسمش آدرس داده شده است.
    7. درباره سایر سوره‎ها، به‎ترتیب بقره با شماره 2، آل عمران با شماره 3 و... شماره‎گذاری شده و در جایی که دو شماره داده شده است، شماره اول اشاره به آیه و شماره دوم اشاره به سوره دارد؛ مثلا شماره (20/5)، یعنی آیه بیستم از سوره مائده و... ولی در جایی که صرفا یک شماره ذکر شده است، آن شماره مربوط به رقم سوره می‎باشد.
    8. ضمیرهای «إياك» و «إياكم» و... مبنی بر آنچه آخر لفظ به آن منتهی می‎شود بشمار آمده است.
    9. وجوه قرائات و نتایج اعرابی حاصله از آن در این کتاب آمده است. البته این امر با قصد موجزنگاری در این کتاب منافاتی ندارد؛ چراکه هدف از نگارش آن، علم به جمیع وجوه اعراب به‎منظور فهم بهتر قرآن کریم بوده است[۴].

    در بخشی از کتاب در توضیح کلمه «عالمین» در سوره حمد می‎خوانیم: عالمین، جمع عالم (به فتح لام) است. جمع بسته شده، چون عوالم هستی مختلف و متفاوتند و این پاسخی است به کسانی که قائلند عالم اسم جنس است و بر ماسوای الله صدق می‎کند و جمع در عربی بر سه فرد و بیشتر اطلاق می‎شود. به دلیل تغلیب عقلا بر غیر عقلا این کلمه با یاء و نون جمع بسته شده... مقاتل می‎گوید: عالمون، شامل هشتاد هزار عالم می‎شود که چهل هزار آن در خشکی و چهل هزار در دریاست. جمع مذکر سالم بسته شدن ا ین کلمه هم به دلیل تغلیب عاقلان بر غیر عاقلان است. عالم مشتق از علامت است؛ زیرا عالم هستی علامتی است بر وجود خالقش و دلالت بر وجود خالق و صانع و وحدانیت او دارد...[۵].

    وضعیت کتاب

    فهرست مطالب هر جلد (به‎صورت بسیار مختصر و در حد ذکر نام سوره‎ها و جزءهای قرآن کریم) در انتهای همان جلد ذکر شده است. پاورقی‎ها کم‎تعدادند.

    پانویس

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها