مدرس وحید، احمد

احمد مدرس وحید

نام	احمد مدرس وحید
نام‌های دیگر	میرزا احمد مدرس وحید
نام پدر
متولد	1334ق
محل تولد	تبریز
رحلت	9 مرداد 1363ش/1404ق- قم
اساتید	حاج سید عبدالحجت ایروانی، حاج میرزا فتاح شهیدی، شیخ علی‎اکبر نحوی، سیدحسن خویی و حاج میرزا رضی زنوزی
برخی آثار	شرح نهج‌البلاغة (مدرس وحید)
کد مؤلف	AUTHORCODE04626AUTHORCODE

احمد مدرس وحید یا حاج میرزا آقا باغمیشه‎ای، از علمای معاصر و بنام دیار آذربایجان و تبریز است که اجازه اجتهادش را از دست آیت‎الله سید محسن حکیم و آیت‎الله سید ابوالقاسم خویی گرفت.

او در سال 1334ق به دنیا آمد. تنها دو سال داشت که پدرش توسط اشرار به شهادت رسید و گرد یتیمی بر چهره‎اش نشست.

ادامه زندگی برای او و خانواده البته دشوار بود و مرارت‎های زیادی را متحمل شد، بااین‎حال در نوجوانی به تحصیل علوم آل‎محمد(ص) علاقه‎مند شد و در این راه محضر استادانی مانند حضرات آیات حاج سید عبدالحجت ایروانی، حاج میرزا فتاح شهیدی، شیخ علی‎اکبر نحوی، سیدحسن خویی و حاج میرزا رضی زنوزی را درک و نزد آنان تلمذ کرد و این در حالی بود که برای امرارمعاش هم به کار روزانه می‎پرداخت.

تلاش و مجاهدت زائدالوصف علمی او موجب شد تا در جوانی اجازه اجتهاد خود را از محضر بزرگانی مانند آیت‎الله سید محسن حکیم و آیت‎الله سید ابوالقاسم خویی دریافت دارد.

سیره عملی

درباره سیره عملی آیت‎الله حاج میرزا آقا باغمیشه‎ای، سخنان فراوانی نقل شده است:

نقل است که ایشان هیچ‎وقت اجازه نمی‎داد تا شاگردان و علاقه‎مندانش در پشت سر او حرکت کنند و این کار را خلاف اخلاق می‎دانست.

وی به خواندن مداوم و مستمر زیارت عاشورا اهتمام داشت و همگان را به مداومت در خواندن این زیارت ارجمند فرا می‎خواند. دعای توسل و زیارت امام زمان(عج) از دیگر متونی است که آیت‎الله باغ‌میشه‎ای به خواندن مستمر آنان تشویق می‎کرد و البته خود نیز به آن‎ها مقید بود.

ایشان تلاش داشت تا در گذران زندگی روزانه خود، از وجوهات فراوانی که نزدش بود، استفاده نکند و برای امرارمعاش، به حلاجی و پشم پاک‎کُنی اشتغال داشت.

همچنین همراهی ایشان با نهضت انقلابی امام نیز در تاریخ ثبت است و از علمایی بوده که به کار تقسیم شهریه امام خمینی(ره) در تبریز مبادرت می‎ورزید.

رحلت

ایشان عمر خود را در اقامه جماعت، تألیف، تدریس، وعظ و خطابه و تربیت شاگردان و البته حضور در میان عموم مردم و کار روزانه حلاجی گذراند و سرانجام در نهمین روز از مردادماه سال 1363ش و درحالی‎که هفتاد بهار از زندگی خود را پشت سر گذاشته بود، وفات یافت و شاگردان، دوستداران و علاقه‎مندانش را سوگوار ساخت. پیکر مطهرش را برای تشییع و تدفین به قم منتقل و در قبرستان باغ بهشت قم و نزدیک مقبره علمای این قبرستان به خاک سپرده شد.

آثار

او یکی از شارحان گمنام نهج‎البلاغه بوده که این شرح را در 20 جلد به رشته تحریر درآورده است. از دیگر آثار و یادگارهای بر جای مانده از او می‎توان به الدرّ المنثور في شرح زیارة العاشور، شرح خطبه حضرت صدیقه کبری(س)، شرح دعای مکارم‎الاخلاق و شرح دعای کمیل اشاره کرد.

منابع مقاله

1. مصاحبه حسن شیخ حائری به نقل از خبرگزاری فارس
2. هفته‌نامه افق حوزه

وابسته‌ها

شرح نهج‌البلاغة (مدرس وحید)