پاسخ‌های ما: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۳۴: خط ۳۴:
    '''پاسخ‌هاى ما: پاسخ به چند پرسش فقهى و اعتقادى'''، اثر نویسنده معاصر، [[عطایی اصفهانی، علی|على عطائى اصفهانى]] است.
    '''پاسخ‌هاى ما: پاسخ به چند پرسش فقهى و اعتقادى'''، اثر نویسنده معاصر، [[عطایی اصفهانی، علی|على عطائى اصفهانى]] است.


    شیعیان در سفر به حج و عمره، برخى امور سؤال‌برانگيز را از برادران اهل سنت مشاهده مى‌كنند و مايل هستند منشأ و وجه اختلاف آنها را با عقايد و اعمال ما شیعیان بدانند و نوعا از روحانیون محترم، پاسخ آنها را جويا مى‌شوند. مؤلف از آنجا كه خود از مسافرين اين سفرها بوده و بارها خود و ديگر روحانیون را با اين سؤالات مواجه مى‌ديده است و از سوى ديگر درخواست مكرّر عزيزان روحانى باعث شده تا ايشان دست به قلم برده و مسائل محل خلاف را كه چشمگير و مورد توجه عموم مردم مى‌باشد، جمع‌آورى و به‌صورت يك كتاب در معرض ديد همگان و به‌خصوص زائران عزيز قرار دهد<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5381/1/17 ر.ک: پيشگفتار، ص17]</ref>
    شیعیان در سفر به حج و عمره، برخى امور سؤال‌برانگيز را از برادران اهل سنت مشاهده مى‌كنند و مايل هستند منشأ و وجه اختلاف آنها را با عقايد و اعمال ما شیعیان بدانند و نوعا از روحانیون محترم، پاسخ آنها را جويا مى‌شوند. مؤلف از آنجا كه خود از مسافرين اين سفرها بوده و بارها خود و ديگر روحانیون را با اين سؤالات مواجه مى‌ديده است و از سوى ديگر درخواست مكرّر عزيزان روحانى باعث شده تا ايشان دست به قلم برده و مسائل محل خلاف را كه چشمگير و مورد توجه عموم مردم مى‌باشد، جمع‌آورى و به‌صورت يك كتاب در معرض ديد همگان و به‌خصوص زائران عزيز قرار دهد<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5381/1/17 ر.ک: پيشگفتار، ص17]</ref>.


    روش مؤلف در نگارش اين كتاب به‌صورت سؤال و پاسخ مى‌باشد. وى اوّل پاسخ شيعه و سپس نظر فقهاى اهل سنت را ذكر مى‌كند و درصورتى‌كه بين مذاهب چهارگانه اهل سنت در مسئله‌اى اختلاف باشد، نظر همه آنها را بازگو مى‌نمايد و در آخر مسئله، بعضى از دلايل قرآنى و روايى آن را ذكر مى‌كند.
    روش مؤلف در نگارش اين كتاب به‌صورت سؤال و پاسخ مى‌باشد. وى اوّل پاسخ شيعه و سپس نظر فقهاى اهل سنت را ذكر مى‌كند و درصورتى‌كه بين مذاهب چهارگانه اهل سنت در مسئله‌اى اختلاف باشد، نظر همه آنها را بازگو مى‌نمايد و در آخر مسئله، بعضى از دلايل قرآنى و روايى آن را ذكر مى‌كند.


    مؤلف در نوشتن اين كتاب، از مسانيد معتبر در نزد اهل سنت، همچون [[صحيح بخارى]]، [[صحيح مسلم]] و نوشته‌هاى مفتى معروف سعودى، بن باز استفاده كرده است و در تكميل كتاب خود از نظرات حضرات آيات اشتهاردى و صلواتى نيز بهره برده است<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5381/1/18 ر.ک: همان، ص18-18]</ref>
    مؤلف در نوشتن اين كتاب، از مسانيد معتبر در نزد اهل سنت، همچون [[صحيح بخارى]]، [[صحيح مسلم]] و نوشته‌هاى مفتى معروف سعودى، بن باز استفاده كرده است و در تكميل كتاب خود از نظرات حضرات آيات اشتهاردى و صلواتى نيز بهره برده است<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5381/1/18 ر.ک: همان، ص18-18]</ref>.


    وى مناظره‌هايى را كه با برادران اهل سنّت در مسائل مختلف اعتقادى و فقهى داشته، گاه در لابه‌لاى كتاب مطرح نموده است.
    وى مناظره‌هايى را كه با برادران اهل سنّت در مسائل مختلف اعتقادى و فقهى داشته، گاه در لابه‌لاى كتاب مطرح نموده است.
    خط ۴۸: خط ۴۸:
    پرسش: چرا ما شیعیان نمازهاى يوميه را در سه وقت مى‌خوانيم، ولى اهل تسنن در پنج وقت مى‌خوانند؟
    پرسش: چرا ما شیعیان نمازهاى يوميه را در سه وقت مى‌خوانيم، ولى اهل تسنن در پنج وقت مى‌خوانند؟


    پاسخ: در واقع نمازهاى يوميه در پنج وقت وارد شده است و پيامبر اكرم(ص) اكثر اوقات نمازها را در پنج وقت مى‌خواندند و بنا بر مشهور در فقه شيعه، خواندن نماز در پنج وقت افضل مى‌باشد، ولى رسول اكرم(ص) در مواردى نماز ظهر و عصر را با هم و نماز مغرب و عشاء را نيز با هم و پشت سر هم خواندند كه اين مسئله علاوه بر روايات شيعه در روايات «[[صحيح مسلم]]» و «[[صحيح بخارى]]» نيز وارد شده است و حتى يكى از معروف‌ترين علماى آنها (بن باز) هم در كتاب «تحفة الإخوان» به اين روايات اشاره كرده است و در «[[صحيح مسلم]]» در ادامه روايت است كه: «قلت: ل[[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] لم فعل ذلك؟ قال: أراد أن لا يحرج أحدا من أمته».
    پاسخ: در واقع نمازهاى يوميه در پنج وقت وارد شده است و پيامبر اكرم(ص) اكثر اوقات نمازها را در پنج وقت مى‌خواندند و بنا بر مشهور در فقه شيعه، خواندن نماز در پنج وقت افضل مى‌باشد، ولى رسول اكرم(ص) در مواردى نماز ظهر و عصر را با هم و نماز مغرب و عشاء را نيز با هم و پشت سر هم خواندند كه اين مسئله علاوه بر روايات شيعه در روايات «[[صحيح مسلم]]» و «[[صحيح بخارى]]» نيز وارد شده است و حتى يكى از معروف‌ترين علماى آنها (بن باز) هم در كتاب «تحفة الإخوان» به اين روايات اشاره كرده است و در «[[صحيح مسلم]]» در ادامه روايت است كه: «قلت: لـ[[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] لم فعل ذلك؟ قال: أراد أن لا يحرج أحدا من أمته».


    راوى گويد: از [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] سؤال كردند: چرا رسول‌الله(ص) نماز ظهر و عصر و نماز مغرب و عشا را با هم خواند؟ [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] گفت: رسول‌الله(ص) خواست احدى از امتش در زحمت و مشقت قرار نگيرد.
    راوى گويد: از [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] سؤال كردند: چرا رسول‌الله(ص) نماز ظهر و عصر و نماز مغرب و عشا را با هم خواند؟ [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] گفت: رسول‌الله(ص) خواست احدى از امتش در زحمت و مشقت قرار نگيرد.


    و برخى از بزرگان اهل سنت هم اين مسئله را پذيرفته و كتاب مستقلى در اين زمينه نوشته‌اند<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5381/1/38 متن كتاب، ص38-39]</ref>
    و برخى از بزرگان اهل سنت هم اين مسئله را پذيرفته و كتاب مستقلى در اين زمينه نوشته‌اند<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5381/1/38 متن كتاب، ص38-39]</ref>.


    ==پانويس ==
    ==پانويس ==

    نسخهٔ ‏۹ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۰۷

    ‏پاسخ‏های ما
    پاسخ‌های ما
    پدیدآورانعطایی اصفهانی، علی (نویسنده)
    عنوان‌های دیگرپاسخ‏های ما به پرسش‏های اهل سنت پاسخ به چند پرسش فقهی و اعتقادی
    ناشرمشعر
    مکان نشرتهران - ایران
    سال نشر1385 ش
    چاپ2
    شابک964-7635-60-5
    موضوعاهل سنت - دفاعیه‎ها و ردیه‎ها

    شیعه - احتجاجات

    شیعه - پرسش‏ها و پاسخ‏ها

    شیعه - دفاعیه‎ها و ردیه‎ها
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏212‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏ع‎‏6‎‏پ‎‏2*
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    پاسخ‌هاى ما: پاسخ به چند پرسش فقهى و اعتقادى، اثر نویسنده معاصر، على عطائى اصفهانى است.

    شیعیان در سفر به حج و عمره، برخى امور سؤال‌برانگيز را از برادران اهل سنت مشاهده مى‌كنند و مايل هستند منشأ و وجه اختلاف آنها را با عقايد و اعمال ما شیعیان بدانند و نوعا از روحانیون محترم، پاسخ آنها را جويا مى‌شوند. مؤلف از آنجا كه خود از مسافرين اين سفرها بوده و بارها خود و ديگر روحانیون را با اين سؤالات مواجه مى‌ديده است و از سوى ديگر درخواست مكرّر عزيزان روحانى باعث شده تا ايشان دست به قلم برده و مسائل محل خلاف را كه چشمگير و مورد توجه عموم مردم مى‌باشد، جمع‌آورى و به‌صورت يك كتاب در معرض ديد همگان و به‌خصوص زائران عزيز قرار دهد[۱].

    روش مؤلف در نگارش اين كتاب به‌صورت سؤال و پاسخ مى‌باشد. وى اوّل پاسخ شيعه و سپس نظر فقهاى اهل سنت را ذكر مى‌كند و درصورتى‌كه بين مذاهب چهارگانه اهل سنت در مسئله‌اى اختلاف باشد، نظر همه آنها را بازگو مى‌نمايد و در آخر مسئله، بعضى از دلايل قرآنى و روايى آن را ذكر مى‌كند.

    مؤلف در نوشتن اين كتاب، از مسانيد معتبر در نزد اهل سنت، همچون صحيح بخارى، صحيح مسلم و نوشته‌هاى مفتى معروف سعودى، بن باز استفاده كرده است و در تكميل كتاب خود از نظرات حضرات آيات اشتهاردى و صلواتى نيز بهره برده است[۲].

    وى مناظره‌هايى را كه با برادران اهل سنّت در مسائل مختلف اعتقادى و فقهى داشته، گاه در لابه‌لاى كتاب مطرح نموده است.

    كتاب، مشتمل است بر مرقومه حضرت آيت‌الله اشتهاردى، پيشگفتار مؤلف و حدود 50 پرسش و پاسخ درباره وضوء، نماز، دعا، ازدواج موقت، حج تمتع، نماز تراويح، اهل‌بيت(ع)، زيارت قبور و...

    يك نمونه از پرسش و پاسخ‌هاى مطرح‌شده به شرح زير است:

    پرسش: چرا ما شیعیان نمازهاى يوميه را در سه وقت مى‌خوانيم، ولى اهل تسنن در پنج وقت مى‌خوانند؟

    پاسخ: در واقع نمازهاى يوميه در پنج وقت وارد شده است و پيامبر اكرم(ص) اكثر اوقات نمازها را در پنج وقت مى‌خواندند و بنا بر مشهور در فقه شيعه، خواندن نماز در پنج وقت افضل مى‌باشد، ولى رسول اكرم(ص) در مواردى نماز ظهر و عصر را با هم و نماز مغرب و عشاء را نيز با هم و پشت سر هم خواندند كه اين مسئله علاوه بر روايات شيعه در روايات «صحيح مسلم» و «صحيح بخارى» نيز وارد شده است و حتى يكى از معروف‌ترين علماى آنها (بن باز) هم در كتاب «تحفة الإخوان» به اين روايات اشاره كرده است و در «صحيح مسلم» در ادامه روايت است كه: «قلت: لـابن عباس لم فعل ذلك؟ قال: أراد أن لا يحرج أحدا من أمته».

    راوى گويد: از ابن عباس سؤال كردند: چرا رسول‌الله(ص) نماز ظهر و عصر و نماز مغرب و عشا را با هم خواند؟ ابن عباس گفت: رسول‌الله(ص) خواست احدى از امتش در زحمت و مشقت قرار نگيرد.

    و برخى از بزرگان اهل سنت هم اين مسئله را پذيرفته و كتاب مستقلى در اين زمينه نوشته‌اند[۳].

    پانويس

    منابع مقاله

    مقدمه و متن كتاب.