ابن عقده، احمد بن محمد: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'مي' به 'می') |
جز (جایگزینی متن - 'مى داند' به 'میداند') |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE01403AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''احمد بن محمد بن سعيد كوفى''' معروف به '''ابن عقده''' در سال 249ق متولد شد ايشان از محدثان و مؤلفان شيعه و اهل سنت است. رجال نویسان دو فرقه از او به نیکى ياد كرده و او را ثقه مى دانند. [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] با عناوین جليل القدر و عظيم المنزله از او نام برده و به نقل از خود ابن عقده مى نویسد: 120 هزار حديث با سند حفظ بوده است. وى همچنين مى گوید وثاقت و بزرگوارى او در حفظ حديث، مشهورتر از آن است كه نياز به بيان داشته باشد. [[ذهبى]] هم از او با عناوین علامه و حافظ و نادر زمان و یکى از بزرگان حديث ياد مىكند و او را شيعه متوسط | '''احمد بن محمد بن سعيد كوفى''' معروف به '''ابن عقده''' در سال 249ق متولد شد ايشان از محدثان و مؤلفان شيعه و اهل سنت است. رجال نویسان دو فرقه از او به نیکى ياد كرده و او را ثقه مى دانند. [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] با عناوین جليل القدر و عظيم المنزله از او نام برده و به نقل از خود ابن عقده مى نویسد: 120 هزار حديث با سند حفظ بوده است. وى همچنين مى گوید وثاقت و بزرگوارى او در حفظ حديث، مشهورتر از آن است كه نياز به بيان داشته باشد. [[ذهبى]] هم از او با عناوین علامه و حافظ و نادر زمان و یکى از بزرگان حديث ياد مىكند و او را شيعه متوسط میداند. رجاليون شيعه او را از فرقه زيديه جاروديه مىدانند. البته وى احاديث هر دو فرقه بخصوص شيعه را نقل كرده و در محافل امامیه شهرت داشته است. | ||
==آثار== | ==آثار== |
نسخهٔ ۲۲ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۲۰:۳۸
نام | ابن عقده، احمد بن محمد |
---|---|
نامهای دیگر | ابن عقده، ابیالعباس احمد |
نام پدر | |
متولد | |
محل تولد | |
رحلت | 332 ق |
اساتید | |
برخی آثار | فضائل أمیر المؤمنين عليهالسلام |
کد مؤلف | AUTHORCODE01403AUTHORCODE |
احمد بن محمد بن سعيد كوفى معروف به ابن عقده در سال 249ق متولد شد ايشان از محدثان و مؤلفان شيعه و اهل سنت است. رجال نویسان دو فرقه از او به نیکى ياد كرده و او را ثقه مى دانند. شيخ طوسى با عناوین جليل القدر و عظيم المنزله از او نام برده و به نقل از خود ابن عقده مى نویسد: 120 هزار حديث با سند حفظ بوده است. وى همچنين مى گوید وثاقت و بزرگوارى او در حفظ حديث، مشهورتر از آن است كه نياز به بيان داشته باشد. ذهبى هم از او با عناوین علامه و حافظ و نادر زمان و یکى از بزرگان حديث ياد مىكند و او را شيعه متوسط میداند. رجاليون شيعه او را از فرقه زيديه جاروديه مىدانند. البته وى احاديث هر دو فرقه بخصوص شيعه را نقل كرده و در محافل امامیه شهرت داشته است.
آثار
نجاشى ضمن تجليل از وى، آثار او را چنين آورده است: کتاب التاريخ و ذكر من روى الحديث، من روى عن ابى جعفر، اخبار ابى حنيفه، کتاب الولاية و من روى غدير خم، فضل الكوفه، و آثار ديگر
وى از معاصران كلينى و استاد او و همچنين استاد نعمانى و سعد بن عبدالله قمى و هارون بن موسى تلعكبرى بوده است.
وفات
تاريخ وفات وى را در سال 332ق نوشتهاند.