طبری، احمد بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR03171.jpg|بندانگشتی» ایجاد کرد.) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
</div> | </div> | ||
==ولادت== | |||
«ابوالحسن طبرى، احمد بن محمد»، پزشك دانشمند ايرانى سده 4ق، در تُرُنجه طبرستان زاده شد و ازاين‌رو، با نسبت ترنجى نيز از او ياد مى‌شود. از دوران آموزش ابوالحسن چيزى نمى‌دانيم و از استادان او تنها ابن سيار شناخته شده است. ابوالحسن خود در «المعالجات»، از ابن سيار، گاه با همين عنوان و گاه با عناوين ابوماهر و ابوعمران نام مى‌برد و از شيوه‌هايى كه وى در درمان بيمارى‌ها به كار مى‌برده و خود شاهد برخى از آنها بوده، حكايت مى‌كند. مهارت او بى‌گمان مورد تأييد استادش نيز بوده است. ابوالحسن خود از اينكه يك بار نيز در درمان بيمارى قلبى وى به او يارى رسانده است، گفتگو مى‌كند. وى احتمالا در حدود سال 375ق / 985م، درگذشته است. | «ابوالحسن طبرى، احمد بن محمد»، پزشك دانشمند ايرانى سده 4ق، در تُرُنجه طبرستان زاده شد و ازاين‌رو، با نسبت ترنجى نيز از او ياد مى‌شود. | ||
==تحصیلات== | |||
از دوران آموزش ابوالحسن چيزى نمى‌دانيم و از استادان او تنها ابن سيار شناخته شده است. ابوالحسن خود در «المعالجات»، از ابن سيار، گاه با همين عنوان و گاه با عناوين ابوماهر و ابوعمران نام مى‌برد و از شيوه‌هايى كه وى در درمان بيمارى‌ها به كار مى‌برده و خود شاهد برخى از آنها بوده، حكايت مى‌كند. مهارت او بى‌گمان مورد تأييد استادش نيز بوده است. ابوالحسن خود از اينكه يك بار نيز در درمان بيمارى قلبى وى به او يارى رسانده است، گفتگو مى‌كند. وى احتمالا در حدود سال 375ق / 985م، درگذشته است. | |||
ابوالحسن طبرى به‌زودى به‌عنوان يك پزشك متبحر شهرت يافت. در سال‌هاى جوانى به همراه استادش در دستگاه ابوعبدالله بريدى از امراى عباسى كه دو بار نيز به وزارت رسيد، به خدمت مشغول شد. همچنين با فرزند عبدالله؛ يعنى ابوالقاسم بريدى كه او نيز از بزرگان دستگاه خلافت بشمار مى‌رفت، در ارتباط بود. زمانى نيز ابوعبدالله بريدى وى را براى درمان نوعى بيمارى سوداوى معزالدوله ديلمى، نزد وى به اهواز فرستاد. | ابوالحسن طبرى به‌زودى به‌عنوان يك پزشك متبحر شهرت يافت. در سال‌هاى جوانى به همراه استادش در دستگاه ابوعبدالله بريدى از امراى عباسى كه دو بار نيز به وزارت رسيد، به خدمت مشغول شد. همچنين با فرزند عبدالله؛ يعنى ابوالقاسم بريدى كه او نيز از بزرگان دستگاه خلافت بشمار مى‌رفت، در ارتباط بود. زمانى نيز ابوعبدالله بريدى وى را براى درمان نوعى بيمارى سوداوى معزالدوله ديلمى، نزد وى به اهواز فرستاد. | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۹: | ||
== آثار:== | == آثار:== | ||
# المعالجات البقراطية؛ | |||
# رسالة في ذكر القارورة؛ | |||
# علاج الأطفال؛ | |||
# مقالة في طب العين؛ | |||
# كتاب العين في المعالجات؛ | |||
# القرابادين. | |||
از دو كتاب اخير اثرى برجاى نمانده است. | از دو كتاب اخير اثرى برجاى نمانده است. | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
برگرفته از دايرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج 5، ص 344 به قلم محمدعلى مولوى. | برگرفته از دايرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج 5، ص 344 به قلم محمدعلى مولوى. | ||
نسخهٔ ۲۰ اوت ۲۰۱۶، ساعت ۱۶:۱۵
| نام | طبری، احمد بن محمد |
|---|---|
| نام های دیگر | ابوالحسن احمد بن محمد طبری |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 366 هـ.ق یا 976 م |
| اساتید | |
| برخی آثار | المعالجات البقراطیه (امراض العین و معالجتها) / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
کنز الحکماء / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده الکناش / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده |
| کد مولف | 3171 |
ولادت
«ابوالحسن طبرى، احمد بن محمد»، پزشك دانشمند ايرانى سده 4ق، در تُرُنجه طبرستان زاده شد و ازاين‌رو، با نسبت ترنجى نيز از او ياد مى‌شود.
تحصیلات
از دوران آموزش ابوالحسن چيزى نمى‌دانيم و از استادان او تنها ابن سيار شناخته شده است. ابوالحسن خود در «المعالجات»، از ابن سيار، گاه با همين عنوان و گاه با عناوين ابوماهر و ابوعمران نام مى‌برد و از شيوه‌هايى كه وى در درمان بيمارى‌ها به كار مى‌برده و خود شاهد برخى از آنها بوده، حكايت مى‌كند. مهارت او بى‌گمان مورد تأييد استادش نيز بوده است. ابوالحسن خود از اينكه يك بار نيز در درمان بيمارى قلبى وى به او يارى رسانده است، گفتگو مى‌كند. وى احتمالا در حدود سال 375ق / 985م، درگذشته است.
ابوالحسن طبرى به‌زودى به‌عنوان يك پزشك متبحر شهرت يافت. در سال‌هاى جوانى به همراه استادش در دستگاه ابوعبدالله بريدى از امراى عباسى كه دو بار نيز به وزارت رسيد، به خدمت مشغول شد. همچنين با فرزند عبدالله؛ يعنى ابوالقاسم بريدى كه او نيز از بزرگان دستگاه خلافت بشمار مى‌رفت، در ارتباط بود. زمانى نيز ابوعبدالله بريدى وى را براى درمان نوعى بيمارى سوداوى معزالدوله ديلمى، نزد وى به اهواز فرستاد.
وى پس از درگذشت ابوعبدالله بريدى، به دستگاه ركن‌الدوله ديلمى پيوست و غالبا به درمان نزديكان او نيز مى‌پرداخت. ابوالحسن بيش از همه چيز از طريق تصنيف كتاب «المعالجات البقراطية» شهرت يافت. اين كتاب يك درس‌نامه پزشكى نفيس و دست كم براى دوران مؤلف آن، بى‌همتاست. چنان‌كه در بسيارى از صفحات اين اثر ديده مى‌شود، ابوالحسن به‌رغم خدمت در دستگاه اميران و گرفتارى‌هاى ناشى از آن، فرصت سفر نيز بسيار يافته، از شهرهاى بسيار ديدن كرده و از آزموده‌هاى گروه‌هاى گوناگون مردم استفاده جسته است. وى نيز در طبرستان، رى، اهواز، آبادان، بصره، بغداد، موصل و شام بسربرده، از كحالان و نيز از ملاحان بصره شيوه درمان برخى بيمارى‌هاى چشم را، از اهل موصل خواص آب چشمه‌هاى گوگردى را در درمان بيمارى‌هاى پوستى، از مردم ناحيه‌اى ميان اصفهان و اهواز درمان مارگزيدگى را، از مردمان خوزستان درمان گزش راسو را كه به سخن وى در اين ناحيه بيش از هر منطقه ديگر يافت مى‌شود و از اهالى سيستان شيوه درمان گزش موش كور را آموخته است.
آثار:
- المعالجات البقراطية؛
- رسالة في ذكر القارورة؛
- علاج الأطفال؛
- مقالة في طب العين؛
- كتاب العين في المعالجات؛
- القرابادين.
از دو كتاب اخير اثرى برجاى نمانده است.
منابع مقاله
برگرفته از دايرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج 5، ص 344 به قلم محمدعلى مولوى.
وابسته‌ها
أمراض العین و معالجتها من کتابي المعالجات البقراطیة و فردوس الحکمة / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
الکناش (معالجات البقراطیة) / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده