۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'مىكردند' به 'میكردند'
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
جز (جایگزینی متن - 'مىكردند' به 'میكردند') |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
پس از دورۀ اوليۀ فقه كه در آن صاحبان فتوا همچون على بن بابويه (م 329 ق) و جعفر بن قولويه (م 368 ق) صرفا بر حسب متن روايات فتوا مىدادند به گونهاى كه هر فتوايى در كتابهاى اين فقها حكايت از وجود روايتى به آن مضمون داشته است. | پس از دورۀ اوليۀ فقه كه در آن صاحبان فتوا همچون على بن بابويه (م 329 ق) و جعفر بن قولويه (م 368 ق) صرفا بر حسب متن روايات فتوا مىدادند به گونهاى كه هر فتوايى در كتابهاى اين فقها حكايت از وجود روايتى به آن مضمون داشته است. | ||
در دورۀ دوّم فقهايى همچون [[ابن ابیعقیل عمانی، حسن بن علی|ابن ابى عقيل]] و ابن جنيد پا به عرصۀ فقاهت شيعه گذاشتند كه در فتاوايشان به ادلّه و اصول فقه و ظن غالب استناد | در دورۀ دوّم فقهايى همچون [[ابن ابیعقیل عمانی، حسن بن علی|ابن ابى عقيل]] و ابن جنيد پا به عرصۀ فقاهت شيعه گذاشتند كه در فتاوايشان به ادلّه و اصول فقه و ظن غالب استناد میكردند كه در بين آنان دو شخصيت معروف يعنى [[ابن ابیعقیل عمانی، حسن بن علی|ابن ابى عقيل]] و ابن جنيد (م 381 ق) از جايگاه خاصى برخوردار هستند. | ||
از اين دوره و حتى از زندگانى اين دو فقيه بزرگ اطلاعات كافى در دست نيست تا بتوان به بررسى روش اجتهاد آن دو در استنباط احكام شرعى پرداخت و لكن از آنچه [[شيخ مفيد]] و ديگران نقل نمودهاند ابن جنيد تمايل به قياس در اجتهاد داشته است و به همين دليل از روش مشهور و معروف در اجتهاد شيعه دور شده است. | از اين دوره و حتى از زندگانى اين دو فقيه بزرگ اطلاعات كافى در دست نيست تا بتوان به بررسى روش اجتهاد آن دو در استنباط احكام شرعى پرداخت و لكن از آنچه [[شيخ مفيد]] و ديگران نقل نمودهاند ابن جنيد تمايل به قياس در اجتهاد داشته است و به همين دليل از روش مشهور و معروف در اجتهاد شيعه دور شده است. | ||