نیر واسطی، سید علیاحمد: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'محققي' به 'محققی') |
جز (جایگزینی متن - 'پاك' به 'پاک') |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE03079AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
'''حكيم نير واسطى''' از پزشکان و محققین تاريخ پزشکى در دوران معاصر بوده است. | '''حكيم نير واسطى''' از پزشکان و محققین تاريخ پزشکى در دوران معاصر بوده است. | ||
او كه به زبانهاى فارسى، عربى، اردو، هندى، انگليسى و برخى زبانهاى محلى (مثلاً پنجابى و غيره) مسلط بود، قريب به يك قرن حيات پر خير او منشأ خدمات فراوانى در زمينه احياء ميراث طب اسلامى، تربيت دانشجويان و حكماء بسيار در | او كه به زبانهاى فارسى، عربى، اردو، هندى، انگليسى و برخى زبانهاى محلى (مثلاً پنجابى و غيره) مسلط بود، قريب به يك قرن حيات پر خير او منشأ خدمات فراوانى در زمينه احياء ميراث طب اسلامى، تربيت دانشجويان و حكماء بسيار در پاکستان و تسكين آلام بسيارى از دردمندان بود. وى كه اجدادش از شهر واسط (از شهرهاى ايرانىنشين عراق) و خود متولد هندوستان بود و پس از تجزيه هندوستان به دو كشور هند و پاکستان در لاهور اقامت گزيده بود، از سادات جليل القدر و شخصيتهاى بسيار مورد احترام و داراى نشان درجه يك خدمت بود. | ||
«تاريخ روابط پزشکى ايران و | «تاريخ روابط پزشکى ايران و پاکستان» از جمله آثار وى مىباشد. | ||
== وفات == | == وفات == |
نسخهٔ ۱۳ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۲۰:۵۱
نام | حکیم نیر واسطی |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | |
متولد | |
محل تولد | |
رحلت | 0 ق |
اساتید | |
برخی آثار | |
کد مؤلف | AUTHORCODE03079AUTHORCODE |
حكيم نير واسطى از پزشکان و محققین تاريخ پزشکى در دوران معاصر بوده است.
او كه به زبانهاى فارسى، عربى، اردو، هندى، انگليسى و برخى زبانهاى محلى (مثلاً پنجابى و غيره) مسلط بود، قريب به يك قرن حيات پر خير او منشأ خدمات فراوانى در زمينه احياء ميراث طب اسلامى، تربيت دانشجويان و حكماء بسيار در پاکستان و تسكين آلام بسيارى از دردمندان بود. وى كه اجدادش از شهر واسط (از شهرهاى ايرانىنشين عراق) و خود متولد هندوستان بود و پس از تجزيه هندوستان به دو كشور هند و پاکستان در لاهور اقامت گزيده بود، از سادات جليل القدر و شخصيتهاى بسيار مورد احترام و داراى نشان درجه يك خدمت بود.
«تاريخ روابط پزشکى ايران و پاکستان» از جمله آثار وى مىباشد.
وفات
درگذشت او در سال 1364ش ضايعهاى سخت بر دوستداران ميراث پزشکى اسلامى بود.