۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مي' به 'می') |
جز (جایگزینی متن - 'پاك' به 'پاک') |
||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
اسرار عرفانى و باطنى سعى و تقصير، در فصل ششم بيان گرديده است. عمرهگزار بايد پس از انجام نماز طواف، میان صفا و مروه سعى كند؛ يعنى از كوه صفا به مروه برود و از مروه به صفا بازگردد. سعى میان صفا و مروه هفت مرتبه (شوط) است. همچنين واجب است كه سعى از صفا شروع شده، به مروه ختم گردد. طهارت و خلوص نيت از واجبات سعى است و خداى سبحان در قرآن، صفا و مروه را از شعائر دانسته است.<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18717/1/167 همان، ص167]</ref> | اسرار عرفانى و باطنى سعى و تقصير، در فصل ششم بيان گرديده است. عمرهگزار بايد پس از انجام نماز طواف، میان صفا و مروه سعى كند؛ يعنى از كوه صفا به مروه برود و از مروه به صفا بازگردد. سعى میان صفا و مروه هفت مرتبه (شوط) است. همچنين واجب است كه سعى از صفا شروع شده، به مروه ختم گردد. طهارت و خلوص نيت از واجبات سعى است و خداى سبحان در قرآن، صفا و مروه را از شعائر دانسته است.<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18717/1/167 همان، ص167]</ref> | ||
سعى میان صفا و مروه فضيلتهاى بىشمارى دارد. سعى انسان را | سعى میان صفا و مروه فضيلتهاى بىشمارى دارد. سعى انسان را پاک مىكند، فرشتگان به سعى كنندگان نظرى خاص داشته، آنها را شفاعت مىكنند و نویسنده معتقد است حتى سعى مىتواند باعث آثار مثبت مادى و این جهانى گردد؛ يعنى برای انسان منافع مالى در پى داشته باشد.<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18717/1/170 همان، ص170]</ref> | ||
سومین بخش، مباحثى را پيرامون فضايل شهر پيامبر(ص)، مسجد النبى(ص) و بقيع در سه فصل پایانى، پيش رو قرار داده است. در فصل هفتم، به فضايل مدينه منوره، اشاره گرديده است. مدينه نامهاى هشتگانه دارد كه تمامى آنها را پيامبر(ص) عنوان فرموده است. اسامى این شهر نورانى عبارتند از: مدينه، طيبه، طابه، مسكينه، جبار، محبوره، يندد و يثرب. پيامبر(ص) در اينباره تعابير متعددى دارد. نویسنده، معتقد است این شهر آسمانى، حتى به لحاظ نامگذارى، اشاره به طهارت، رفعت و بزرگى دارد و نامهاى شهر مدينه را خداوند و رسولش انتخاب كردهاند و پيداست كه نام شهر پيامبر(ص) هم بايد | سومین بخش، مباحثى را پيرامون فضايل شهر پيامبر(ص)، مسجد النبى(ص) و بقيع در سه فصل پایانى، پيش رو قرار داده است. در فصل هفتم، به فضايل مدينه منوره، اشاره گرديده است. مدينه نامهاى هشتگانه دارد كه تمامى آنها را پيامبر(ص) عنوان فرموده است. اسامى این شهر نورانى عبارتند از: مدينه، طيبه، طابه، مسكينه، جبار، محبوره، يندد و يثرب. پيامبر(ص) در اينباره تعابير متعددى دارد. نویسنده، معتقد است این شهر آسمانى، حتى به لحاظ نامگذارى، اشاره به طهارت، رفعت و بزرگى دارد و نامهاى شهر مدينه را خداوند و رسولش انتخاب كردهاند و پيداست كه نام شهر پيامبر(ص) هم بايد پاک باشد؛ زيرا اين، شهرِ برترين خلق روى زمین است.<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18717/1/197 همان، ص197]-[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18717/1/198 198]</ref> | ||
در فصل هشتم، فضايل مسجد النبى(ص) بيان شده است. مسجد نبوى در آغاز به دست پيامبر(ص) ساخته شد. این مسجد، نخست با خشت و در ابعادى نسبتاً كوچك بنا شد. چون مسلمانان زياد شدند، آنان از پيامبر(ص) خواستند كه فضاى مسجد افزوده شود؛ پيامبر(ص) نيز خواسته آنان را پذيرفت و دستور داد بر آن افزودند و مسجد را از یک خشت و نيم بنا كردند. باز هم مسلمانان زياد شدند و گفتند: اى رسولالله! كاش دستور مىداديد مسجد را بزرگ كنند. پيامبر(ص) نيز دستور داد تا ديوار آن را با دو رديف خشت بنا كردند. سپس گرما بر آنان چيره شد؛ از پيامبر(ص) خواستند تا دستور دهد سايبانى بر مسجد زنند. ايشان هم دستور داد تا ستونهایى از تنه درخت خرما برپا كردند و سپس چوبهاى پهن با شاخه برگهاى درخت خرما بر آن افكندند. تااينكه باران آمد و سقف مسجد چكه كرد. گفتند: اى رسولالله! كاش فرمان دهى سقف مسجد را گلاندود كنند. پيامبر(ص) فرمود: نه، مسجد بايد سقف و سايبانى همانند سايبان موسى(ع) داشته باشد. مسجد النبى به همین وضعيت باقى ماند تااينكه پيامبر(ص) از دنيا رفت.<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18717/1/207 همان، ص207]</ref> | در فصل هشتم، فضايل مسجد النبى(ص) بيان شده است. مسجد نبوى در آغاز به دست پيامبر(ص) ساخته شد. این مسجد، نخست با خشت و در ابعادى نسبتاً كوچك بنا شد. چون مسلمانان زياد شدند، آنان از پيامبر(ص) خواستند كه فضاى مسجد افزوده شود؛ پيامبر(ص) نيز خواسته آنان را پذيرفت و دستور داد بر آن افزودند و مسجد را از یک خشت و نيم بنا كردند. باز هم مسلمانان زياد شدند و گفتند: اى رسولالله! كاش دستور مىداديد مسجد را بزرگ كنند. پيامبر(ص) نيز دستور داد تا ديوار آن را با دو رديف خشت بنا كردند. سپس گرما بر آنان چيره شد؛ از پيامبر(ص) خواستند تا دستور دهد سايبانى بر مسجد زنند. ايشان هم دستور داد تا ستونهایى از تنه درخت خرما برپا كردند و سپس چوبهاى پهن با شاخه برگهاى درخت خرما بر آن افكندند. تااينكه باران آمد و سقف مسجد چكه كرد. گفتند: اى رسولالله! كاش فرمان دهى سقف مسجد را گلاندود كنند. پيامبر(ص) فرمود: نه، مسجد بايد سقف و سايبانى همانند سايبان موسى(ع) داشته باشد. مسجد النبى به همین وضعيت باقى ماند تااينكه پيامبر(ص) از دنيا رفت.<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18717/1/207 همان، ص207]</ref> | ||
آخرين فصل، به بيان فضايل بقيع اختصاص يافته است. در بقيع، مدفن چهار امام(ع) قرار دارد: امام حسن(ع)، [[امام سجاد(ع)]]، امام باقر(ع) و [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]]. همچنين زنان و دختران پيامبر(ص) در این آرامگاه آرمیدهاند. بدنهاى | آخرين فصل، به بيان فضايل بقيع اختصاص يافته است. در بقيع، مدفن چهار امام(ع) قرار دارد: امام حسن(ع)، [[امام سجاد(ع)]]، امام باقر(ع) و [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]]. همچنين زنان و دختران پيامبر(ص) در این آرامگاه آرمیدهاند. بدنهاى پاک بسيارى از صحابه پيامبر(ص) و شهداى صدر اسلام نيز در بقيع دفن شده است.<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/18717/1/216 همان، ص216]</ref> | ||
==وضعيت کتاب== | ==وضعيت کتاب== |
ویرایش