ابن رازی، جعفر بن احمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'وي' به 'وی') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'مي' به 'می') |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
==شیوخ و اساتید== | ==شیوخ و اساتید== | ||
[[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، نام پدر وى را على بن احمد آورده است. از جزئيات زندگى او آگاهى چندانى در دست نيست، | [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، نام پدر وى را على بن احمد آورده است. از جزئيات زندگى او آگاهى چندانى در دست نيست، همین مقدار مى‌دانيم كه وى ساكن رى بوده است. ابن رازى در آثار خود اسامى جمعى از شيوخ خود را در سلسله اسناد آورده كه از آن جمله مى‌توان از سهل بن احمد ديباجى، محمد بن همام اسكافى، حسن بن حمزه علوى، صاحب بن عبّاد وزير آل بویه، [[شيخ صدوق]] و ابوعبدالله محمد بن احمد صفوانى ياد كرد. | ||
وى از ابوالمفضل شيبانى نيز به اجازه روايت كرده است. ابن رازى در بعضى از نسخ رجال طوسى توثيق شده و نيز [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]] در «[[الدروع الواقية]]» او را مدح كرده است. از شاگردان وى تنها محمد بن على بن احمد بن جعفر دقّاق را مى‌شناسیم كه تفسير منسوب به امام حسن عسكرى(ع) را از او روايت كرده است. | وى از ابوالمفضل شيبانى نيز به اجازه روايت كرده است. ابن رازى در بعضى از نسخ رجال طوسى توثيق شده و نيز [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]] در «[[الدروع الواقية]]» او را مدح كرده است. از شاگردان وى تنها محمد بن على بن احمد بن جعفر دقّاق را مى‌شناسیم كه تفسير منسوب به امام حسن عسكرى(ع) را از او روايت كرده است. | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
7. الإمام و المأموم (منسوب به وى)؛ | 7. الإمام و المأموم (منسوب به وى)؛ | ||
8. دفن | 8. دفن المیت (منسوب به وى)؛ | ||
9. المنبي عن زهد النبي(ص) (منسوب به وى)<ref>بخش علوم قرآنى و حديث، ج3، ص530</ref>. | 9. المنبي عن زهد النبي(ص) (منسوب به وى)<ref>بخش علوم قرآنى و حديث، ج3، ص530</ref>. | ||
نسخهٔ ۱۳ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۵:۵۹
| نام | ابن رازی، جعفر بن احمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | ابن رازی، ابومحمد جعفر
ق‍م‍ی، جعفر بن محمد ق‍م‍ی، ابومحمد جعفر ق‍م‍ی رازی، جعفر بن محمد ق‍م‍ی ای‍لاف‍ی، جعفر بن احمد |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE10931AUTHORCODE |
ابن رازى، ابومحمد جعفر بن احمد بن على قمى، محدث و فقيه امامى در سده 4ق بوده است.
شیوخ و اساتید
شيخ طوسى، نام پدر وى را على بن احمد آورده است. از جزئيات زندگى او آگاهى چندانى در دست نيست، همین مقدار مى‌دانيم كه وى ساكن رى بوده است. ابن رازى در آثار خود اسامى جمعى از شيوخ خود را در سلسله اسناد آورده كه از آن جمله مى‌توان از سهل بن احمد ديباجى، محمد بن همام اسكافى، حسن بن حمزه علوى، صاحب بن عبّاد وزير آل بویه، شيخ صدوق و ابوعبدالله محمد بن احمد صفوانى ياد كرد.
وى از ابوالمفضل شيبانى نيز به اجازه روايت كرده است. ابن رازى در بعضى از نسخ رجال طوسى توثيق شده و نيز ابن طاووس در «الدروع الواقية» او را مدح كرده است. از شاگردان وى تنها محمد بن على بن احمد بن جعفر دقّاق را مى‌شناسیم كه تفسير منسوب به امام حسن عسكرى(ع) را از او روايت كرده است.
آثار
1. الأعمال المانعة من دخول الجنة (المانعات)؛
2. جامع الأحاديث؛
3. العروس؛
4. الغايات؛
5. المسلسلات؛
6. نوادر الأثر في علي(ع) خير البشر؛
7. الإمام و المأموم (منسوب به وى)؛
8. دفن المیت (منسوب به وى)؛
9. المنبي عن زهد النبي(ص) (منسوب به وى)[۱].
پانویس
- ↑ بخش علوم قرآنى و حديث، ج3، ص530
منابع مقاله
بخش علوم قرآنی و حدیث، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374.