۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
آداب کوی جانان (آداب زیارت حسینی علیه‌السلام) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۳ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۵:۴۹
، ۱۳ نوامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'مي' به 'می'
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ') |
جز (جایگزینی متن - 'مي' به 'می') |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
}} | }} | ||
'''آداب كوى جانان (آداب زيارت حسینى)''' ترجمه فارسی کتاب [[ادب الزائر لمن يَمَّم الحائر]] اثر [[علامه | '''آداب كوى جانان (آداب زيارت حسینى)''' ترجمه فارسی کتاب [[ادب الزائر لمن يَمَّم الحائر]] اثر [[علامه امینى]] نویسنده کتاب شريف [[الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|الغدير]] مى‌باشد كه به قلم [[محسن رجبى]] در سال 1385ش ترجمه و تحقيق شده است. | ||
مترجم ترجمه‌اى سليس و روان ارائه داده است. وى سعى در حفظ امانت در ترجمه داشته و هر كجا بناى بر افزودن مطلبى توضيحى به متن داشته آن را در كروشه آورده است. | مترجم ترجمه‌اى سليس و روان ارائه داده است. وى سعى در حفظ امانت در ترجمه داشته و هر كجا بناى بر افزودن مطلبى توضيحى به متن داشته آن را در كروشه آورده است. | ||
علاوه بر ترجمه، مصادر، منابع روايات، ادعيه، زيارات و ديگر مطالب مطرح شده در کتاب مورد تحقيق قرار گرفته و تعليقات توضيحى و بحث‌هاى مستقلى به آن افزوده شده است. همچنين برای نكوداشت نام و ياد علامه، فصلى در ابتداى کتاب با عنوان «جامى از صهباى غدير» افزوده شده كه بيان سيره مؤلف کتاب، علامه | علاوه بر ترجمه، مصادر، منابع روايات، ادعيه، زيارات و ديگر مطالب مطرح شده در کتاب مورد تحقيق قرار گرفته و تعليقات توضيحى و بحث‌هاى مستقلى به آن افزوده شده است. همچنين برای نكوداشت نام و ياد علامه، فصلى در ابتداى کتاب با عنوان «جامى از صهباى غدير» افزوده شده كه بيان سيره مؤلف کتاب، علامه امینى است.<ref>نمقدمه مترجم، ص10</ref> | ||
در فصل اول کتاب ابتدا حيات علامه | در فصل اول کتاب ابتدا حيات علامه امینى و آثار او بررسى شده است. پس از آن شخصيت علامه امینى در چهار بخش زير، ترسيم گرديده است: | ||
الف) شناخت تكليف: بزرگ‌مردان تاريخ ازآن‌رو به قله‌هاى كمال دست يافتند كه به تناسب استعداد و زمان خویش، تكليف خود را شناختند و تكاليف خود را در لحظه و زمان خود با تمام وجود به انجام رساندند؛ مترجم معتقد است علامه نيز همواره درصدد شناخت تكليف بود تا نقشى تازه بر ايوان هستى به يادگار نهد و شعرى جديد از حق و عدالت و فضيلت بسرايد و چه نیکو سرود شعر همواره تاريخ، شعر حقيقت انسان، شعر كمال‌طلبى بشر و شعر حماسه «[[الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|الغدير]]» را.<ref>نمتن کتاب، ص23</ref> | الف) شناخت تكليف: بزرگ‌مردان تاريخ ازآن‌رو به قله‌هاى كمال دست يافتند كه به تناسب استعداد و زمان خویش، تكليف خود را شناختند و تكاليف خود را در لحظه و زمان خود با تمام وجود به انجام رساندند؛ مترجم معتقد است علامه نيز همواره درصدد شناخت تكليف بود تا نقشى تازه بر ايوان هستى به يادگار نهد و شعرى جديد از حق و عدالت و فضيلت بسرايد و چه نیکو سرود شعر همواره تاريخ، شعر حقيقت انسان، شعر كمال‌طلبى بشر و شعر حماسه «[[الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|الغدير]]» را.<ref>نمتن کتاب، ص23</ref> | ||
ب) عشق به اهل‌بيت(ع): علامه | ب) عشق به اهل‌بيت(ع): علامه امینى، فانى در عشق آل الله(ع) بود. ايشان، پروانه‌اى پرسوخته در آتش عشق بودند كه هيچ‌گاه از تلاش و پویش، تا آخرين دم حيات، دست نكشيد تا سوخت و فانى و وجه‌اللهى شد و باقى ماند (همان، ص28). به اعتقاد مترجم، آثار علامه، همه گواه عشق سوزان ايشان است؛ «[[الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|الغدير]]» با فرياد حقيقت‌طلبى، افشاى رازهاى ناگفته و شعرهاى ناخوانده، امت اسلام را به دريافت حقيقت و وحدت صفوف اسلامى، تحت لواى آل محمد(ص) فرا مى‌خواند و آن اجابت امت اسلام، بلكه همه انسان‌هاى آزاده از هر مذهب و دينى، به نداى جاودانه این رادمرد علوى است.<ref>نهمان، ص33</ref> | ||
ج) عشق به قرآن كريم و امور معنوى: مترجم به این نكته اصرار دارد كه لحظه‌لحظه از | ج) عشق به قرآن كريم و امور معنوى: مترجم به این نكته اصرار دارد كه لحظه‌لحظه از سرزمین عمر علامه امینى، روشن از آفتاب عشق و مهر معنویت و قرآن و اهل‌بيت(ع) بود كه اگر جز این بود، ساقى كوثر از شراب طهور در كام جانش فرو نمى‌ريخت و او را سرمست نمى‌كرد و او را از هر چه جز خداست، تطهير نمى‌نمود.<ref>نهمان، ص46-47</ref> | ||
د) حضور سياسى و اصلاح دينى: غيرت شيعى علامه و تيزبينى و فراست مؤمنانه او هيچ انحراف و اهانتى را تاب نمى‌آورد و همواره با انحراف و تحريف، در هر شكل و قالبى، مبارزه مى‌كرد و با دشمنان ولايت در هر مقام، به ستيزه مى‌پرداخت.<ref>همان، ص49</ref> | د) حضور سياسى و اصلاح دينى: غيرت شيعى علامه و تيزبينى و فراست مؤمنانه او هيچ انحراف و اهانتى را تاب نمى‌آورد و همواره با انحراف و تحريف، در هر شكل و قالبى، مبارزه مى‌كرد و با دشمنان ولايت در هر مقام، به ستيزه مى‌پرداخت.<ref>همان، ص49</ref> | ||