سفارینی، محمد بن احمد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '==پانویس == <references />' به '==پانویس== <references/>')
    جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف')
    خط ۳۷: خط ۳۷:


    |- class="articleCode"
    |- class="articleCode"
    |کد مولف
    |کد مؤلف
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE10558AUTHORCODE
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE10558AUTHORCODE
    |}
    |}

    نسخهٔ ‏۱۲ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۷:۳۷

    سفاريني، محمد بن احمد
    نام سفاريني، محمد بن احمد
    نام های دیگر
    نام پدر احمد
    متولد 1114ق-1702م
    محل تولد محله سفارین، از محله‎های نابلس
    رحلت / 1188ق
    اساتید

    عبدالقادر تغلبی

    عبدالغنی نابلسی

    عبدالرحمان مجلد؛

    شیخ مصطفی بکری

    برخی آثار ‏متون العقيدة و التوحید

    لوامع الأنوار البهیة و سواطع الأسرار الأثریة

    کد مؤلف AUTHORCODE10558AUTHORCODE

    شمس‎الدین محمد بن احمد سفارینی (1114-1188ق)، از علمای حنبلی قرن دوازدهم هجری است که راه اعتدال را در پیش گرفته و به‎شدت مخالف اندیشه‎های تکفیری بوده و نزد علمایی همچون عبدالقادر تغلبی، عبدالغنی نابلسی، عبدالرحمان مجلد کسب علم نموده است. از جمله آثار او، می‎توان به «لوامع الأنوار البهية و سواطع الأسرار الأثرية لشرح الدرة المضية في عقد الفرقة المرضية» اشاره نمود.

    ولادت

    «محمد بن احمد سفـارینی»، از علمای حنبلی، در سال 1114ق، برابر با 1702م، در محله سفارین، از محله‎های نابلس متولد شد.

    تحصیل

    بعد از مدتی برای ادامه تحصیل به دمشق رفته و از علمای بزرگ آنجا بهره برد و اجازه علوم شرعی را گرفت.

    مقام علمی

    وی از محدثین و فقها و مورخین بزرگ اهل سنت و عالمی بااخلاق بوده است.

    ابوالفیض زبیدی در کتاب «معجم المختص» در توصیف شمس‎الدین سفارینی می‎نویسد: «كان ناصراً للسنة قامعاً للبدعة قوالاً بالحق مقبلاً على شأنه ملازماً لنشر علوم الحديث محباً في أهله»[۱].

    او از علمایی بوده است که راه اعتدال را در پیش گرفته و به‎شدت مخالف اندیشه‎های تکفیری بوده است. وی کتاب «الأجوبة النجدية عن الأسئلة النجدية» در رد اندیشه‎های افراطی همچون وهابیت نوشته است[۲].

    اساتید

    1. عبدالقادر تغلبی؛
    2. عبدالغنی نابلسی؛
    3. عبدالرحمان مجلد؛
    4. شیخ مصطفی بکری؛

    و...

    وفات

    وی در سال 1188ق، برابر با سال 1774م، رحلت کرده و در مقبره زراکینیه واقع در نابلس مدفون شد[۳].

    آثار

    وی عالمی پرتلاش و دارای تألیفات زیادی است که از جمله آنها عبارت است از:

    1. شرح نونية الصرصري في السيرة النبوية، سماه «معارج الأنوار في سيرة النبي المختار»، في مجلدين؛
    2. حجر الوفاء بسيرة المصطفى، في مجلد ضخم؛
    3. القول الجلي في شرح حديث سيدنا علي الذي أملاه على كميل بن زیاد أو القول العلي في شرح أثر أميرالمؤمنين علي (كرم ‎الله وجهه)؛
    4. نتائج الأفکار في شرح حديث سيد الاستغفار (أودع فيه غرائب فيه نحو سبع کراريس)؛
    5. الأجوبة النجدية عن الأسئلة النجدية؛
    6. الأجوبة الوهبية عن الأسئلة الزعنية؛
    7. لوامع الأنوار البهية و سواطع الأسرار الأثرية لشرح الدرة المضية في عقد الفرقة المرضية[۴].

    پانویس

    1. ر.ک: تکفیر
    2. ر.ک: همان
    3. ر.ک: همان
    4. ر.ک: همان

    منابع مقاله

    برگرفته از پایگاه اطلاع‎رسانی «تکفیر»، تاریخ انتشار: 5/1/1397

    وابسته‌ها

    ‏ابناء الامام فی مصر و الشام «الحسن و الحسین رضی عنهما الله»

    ‏متون العقيدة و التوحید

    لوامع الأنوار البهیة و سواطع الأسرار الأثریة