۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' اين ' به ' این '
جز (جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین') |
جز (جایگزینی متن - ' اين ' به ' این ') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
اين کتاب یک دوره فقه فتوايى مختصر و موجز از کتاب طهارت تا کتاب ديات مى‌باشد و در آن از استدلال‌هاى متعارف اثرى ديده نمى‌شود و مطالب آن بصورت منظم و در قالب‌بندى‌هاى خاصى ارائه شده است. | اين کتاب یک دوره فقه فتوايى مختصر و موجز از کتاب طهارت تا کتاب ديات مى‌باشد و در آن از استدلال‌هاى متعارف اثرى ديده نمى‌شود و مطالب آن بصورت منظم و در قالب‌بندى‌هاى خاصى ارائه شده است. | ||
به دليل شأن و منزلت والاى | به دليل شأن و منزلت والاى این کتاب در نزد فقهاى عظام از عصر مؤلف تا همين اواخر، در حوزه‌هاى علميه تدريس مى‌شده است و بيش از 50 شرح و حاشيه بر آن زده شده كه در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] نام آنها ذكر شده است .<ref>[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] جلد 511/1 و 512</ref> | ||
از مشهورترين | از مشهورترين این شروح مى‌توان اين‌ها را نام برد: | ||
- [[غاية المراد في شرح نكت الإرشاد]]، تأليف [[شهيد اوّل]] (م 786 ق)، | - [[غاية المراد في شرح نكت الإرشاد]]، تأليف [[شهيد اوّل]] (م 786 ق)، | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
- [[نهج السداد في خلافيات الإرشاد]]، تأليف شيخ [[يوسف بحرانى]]. | - [[نهج السداد في خلافيات الإرشاد]]، تأليف شيخ [[يوسف بحرانى]]. | ||
از ديگر بزرگانى كه به | از ديگر بزرگانى كه به این کتاب شرح زده‌اند مى‌توان به [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققين]] (م 771 ق)، شيخ [[ابراهيم بن سليمان قطيفى]] (زنده در 945 ق)، [[فاضل تونى]] صاحب الوافية (م 1071 ق)، [[محقق كركى]] (م 940 ق)، [[ابن فهد حلّى]] (م 841 ق)، و [[شيخ انصارى]] (م 1281 ق) اشاره نمود. | ||
اين کتاب نيز نظير بسيارى از كتب علامّه به درخواست فرزند فاضلش [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققين]]، محمد بن حسن بن يوسف تأليف شده است كه در خطبۀ کتاب مؤلف به آن اشاره نموده است. | اين کتاب نيز نظير بسيارى از كتب علامّه به درخواست فرزند فاضلش [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققين]]، محمد بن حسن بن يوسف تأليف شده است كه در خطبۀ کتاب مؤلف به آن اشاره نموده است. | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
به دليل اهميت کتاب «إرشاد الأذهان» و توجه فقهاى بزرگ به | به دليل اهميت کتاب «إرشاد الأذهان» و توجه فقهاى بزرگ به این کتاب نسخه‌هاى متعددى از این کتاب نوشته شده است و حتى بسيارى از بزرگان با خط مبارکشان این کتاب را نسخه‌بردارى نموده‌اند. از بين این نسخه‌ها به 46 نسخۀ در مقدمۀ کتاب اشاره شده كه عبارتند از: | ||
- 6 نسخه از کتابخانۀ آستان قدس رضوى، | - 6 نسخه از کتابخانۀ آستان قدس رضوى، | ||
| خط ۱۲۴: | خط ۱۲۴: | ||
1 - نسخۀ کتابخانۀ امام رضا(ع) با شمارۀ 2222 كه به خط شاگرد مؤلف، على بن اسماعيل بن ابراهيم بن فتوح در سال 701ق نوشته شده و مؤلف به خط مبارکش آن را اجازه داده است. | 1 - نسخۀ کتابخانۀ امام رضا(ع) با شمارۀ 2222 كه به خط شاگرد مؤلف، على بن اسماعيل بن ابراهيم بن فتوح در سال 701ق نوشته شده و مؤلف به خط مبارکش آن را اجازه داده است. | ||
2 - نسخۀ کتابخانۀ مجلس شوراى اسلامى در تهران با شمارۀ 6330 كه آن را شاگرد مؤلف سيدشرفالدين حسینى بن محمد علوى حسینى طوسى در سال 704 نوشته و مؤلف آن را اجازه داده است و با رمز «س» مشخص شده است. نویسندۀ | 2 - نسخۀ کتابخانۀ مجلس شوراى اسلامى در تهران با شمارۀ 6330 كه آن را شاگرد مؤلف سيدشرفالدين حسینى بن محمد علوى حسینى طوسى در سال 704 نوشته و مؤلف آن را اجازه داده است و با رمز «س» مشخص شده است. نویسندۀ این نسخه نيز بتدريج متن کتاب را درس گرفته است. | ||
3 - نسخۀ کتابخانۀ آیت‌الله نجفى مرعشى با شمارۀ 4375 كه | 3 - نسخۀ کتابخانۀ آیت‌الله نجفى مرعشى با شمارۀ 4375 كه این را نيز شاگرد مصنف حسن بن حسین سبزوارى در سال 718ق نوشته و با رمز «م» مشخص شده است، این نسخه از دو نسخۀ ديگر دقيق‌تر و صحيح‌تر مى‌باشد. | ||
علاوه بر سه نسخۀ مذكور، در مواردى كه متن داراى مشكلاتى بوده كه با استفاده از | علاوه بر سه نسخۀ مذكور، در مواردى كه متن داراى مشكلاتى بوده كه با استفاده از این نسخه‌ها حل نمى‌شده است از نسخۀ چهارمى نيز در موارد نادرى استفاده شده است. این نسخه متعلّق به کتابخانۀ آیت‌الله مرعشى نجفى با شمارۀ 961 است كه به خط محمد بن عبدالحميد جرجانى در سال 866ق نوشته شده است. این نسخه به علّت حواشى متعددى كه بر آن زده شده است بر ساير نسخه‌ها برترى دارد. | ||
==روش تحقيق== | ==روش تحقيق== | ||
اگر چه در حدود 50 شرح و حاشيه بر «إرشاد الأذهان» زده شده است اما گروه تحقيق فقط از 4 شرح استفاده نموده و متن کتاب را با مقايسه با آن تصحيح و در مواردى نيز توضيح داده است. | اگر چه در حدود 50 شرح و حاشيه بر «إرشاد الأذهان» زده شده است اما گروه تحقيق فقط از 4 شرح استفاده نموده و متن کتاب را با مقايسه با آن تصحيح و در مواردى نيز توضيح داده است. این چهار شرح عبارتند از: | ||
1 - غاية المراد في شرح نكث الإرشاد، تأليف [[شهيد اول]] (م 786 ق) | 1 - غاية المراد في شرح نكث الإرشاد، تأليف [[شهيد اول]] (م 786 ق) | ||
| خط ۱۵۸: | خط ۱۵۸: | ||
در رابطه با تقسيم‌بندى مباحث کتاب نكاتى قابل ذكر است. | در رابطه با تقسيم‌بندى مباحث کتاب نكاتى قابل ذكر است. | ||
1 - در کتاب طهارت مباحث انواع آب‌ها و نجاسات پس از مباحث وضو و غسل و تيمم ذكر شده در حالى كه در اكثر كتب فقهى قدماء و كتب فقهى متداول در زمان ما | 1 - در کتاب طهارت مباحث انواع آب‌ها و نجاسات پس از مباحث وضو و غسل و تيمم ذكر شده در حالى كه در اكثر كتب فقهى قدماء و كتب فقهى متداول در زمان ما این مباحث قبل از وضو و ساير مباحث طهارت مطرح مى‌شده است. | ||
2 - مباحث کتاب صلاة به سه قسمت كلى مقدمات، ماهيت و لواحق تقسيم شده است. | 2 - مباحث کتاب صلاة به سه قسمت كلى مقدمات، ماهيت و لواحق تقسيم شده است. | ||
| خط ۱۶۹: | خط ۱۶۹: | ||
کتاب «إرشاد الأذهان» بصورت فقه موجز و مختصر نوشته شده بر خلاف كتب مفصل، در | کتاب «إرشاد الأذهان» بصورت فقه موجز و مختصر نوشته شده بر خلاف كتب مفصل، در این کتاب به صورت بسيار مختصر و بدون ذكر اسامى صاحبان نظريات و با الفاظ مبهم قيل، فيه قولان و نظاير آن نظريات آنان بيان شده است. | ||
در مجموع از بزرگان از فقهاء از [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] (قده) یکبار در صفحۀ 408 جلد اوّل و 28 بار نيز در جلد دوم نام برده شده است و همين‌طور یکبار به [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيدمرتضى]] در صفحۀ 235 جلد دوم و یکبار نيز در خطبۀ کتاب به [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققين]] در صفحۀ 217 جلد اول اشاره شده است.<ref>صفحۀ 218 جلد دوم، فهرست اعلام</ref> | در مجموع از بزرگان از فقهاء از [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] (قده) یکبار در صفحۀ 408 جلد اوّل و 28 بار نيز در جلد دوم نام برده شده است و همين‌طور یکبار به [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيدمرتضى]] در صفحۀ 235 جلد دوم و یکبار نيز در خطبۀ کتاب به [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققين]] در صفحۀ 217 جلد اول اشاره شده است.<ref>صفحۀ 218 جلد دوم، فهرست اعلام</ref> | ||
| خط ۱۷۷: | خط ۱۷۷: | ||
فهذا خلاصة ما أخذناه في هذا الکتاب و من أراد التطویل بذكر الفروع و الأدلّة و ذكر الخلاف فعليه بکتابنا المسمى ب «المنتهى المطلب» فإنّه بلغ الغاية و تجاوز النهاية و من أراد التوسط فعليه بما أخذناه في التحرير أو تذكرة الفقهاء، أو قواعد الاحكام أو غير ذلك من کتابنا. | فهذا خلاصة ما أخذناه في هذا الکتاب و من أراد التطویل بذكر الفروع و الأدلّة و ذكر الخلاف فعليه بکتابنا المسمى ب «المنتهى المطلب» فإنّه بلغ الغاية و تجاوز النهاية و من أراد التوسط فعليه بما أخذناه في التحرير أو تذكرة الفقهاء، أو قواعد الاحكام أو غير ذلك من کتابنا. | ||
از طرفى ناشرين کتاب علاوه بر تصحيح متن کتاب موجود با ارائۀ فهارس متعدد و مفيد بر ارزش چاپ جديد کتاب افزوده‌اند. | از طرفى ناشرين کتاب علاوه بر تصحيح متن کتاب موجود با ارائۀ فهارس متعدد و مفيد بر ارزش چاپ جديد کتاب افزوده‌اند. این فهارس عبارتند از: فهارس احاديث، اسماء النبى و ائمه(ع)، اعلام، اعلام مترجمين، اسامى كلمات لغویه، فرق و طوائف و امم، حيوانات، اماكن و بقاع، حواشى مفيد کتاب، حواشى مفيد مقدمۀ ناشر، مصادر تحقيق، ابواب کتاب. | ||
علاوه بر فهرست‌هاى مفيد کتاب، حواشى کتاب نيز بسيار سودمند و محققانه است تا جايى كه در بعضى از حواشى به مصادر و مراجع متعددى اشاره شده است، به عنوان نمونه در صفحۀ 363 جلد اول در بيع ثمار مطالبى از کتاب‌هاى المقنعة، ال[[الکافی|كافى]]، النهاية، المبسوط، الوسيلة، المهذب، [[المراسم في الفقه الإمامي|المراسم]]، السرائر، جامع للشرايع ذكر شده است. | علاوه بر فهرست‌هاى مفيد کتاب، حواشى کتاب نيز بسيار سودمند و محققانه است تا جايى كه در بعضى از حواشى به مصادر و مراجع متعددى اشاره شده است، به عنوان نمونه در صفحۀ 363 جلد اول در بيع ثمار مطالبى از کتاب‌هاى المقنعة، ال[[الکافی|كافى]]، النهاية، المبسوط، الوسيلة، المهذب، [[المراسم في الفقه الإمامي|المراسم]]، السرائر، جامع للشرايع ذكر شده است. | ||
| خط ۱۸۶: | خط ۱۸۶: | ||
هم‌چنانكه گذشت شروح و حواشى متعددى بر کتاب «إرشاد الأذهان» زده شده است تا جايى كه بعضى از علماى بزرگ مثل شيخ لطف‌اللّه ميسمى (م 1032 ق) در مسألۀ وصيت به مال، کتابى را تأليف نموده است.<ref>[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] ج 25/14</ref> | هم‌چنانكه گذشت شروح و حواشى متعددى بر کتاب «إرشاد الأذهان» زده شده است تا جايى كه بعضى از علماى بزرگ مثل شيخ لطف‌اللّه ميسمى (م 1032 ق) در مسألۀ وصيت به مال، کتابى را تأليف نموده است.<ref>[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] ج 25/14</ref> | ||
در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] به الحاشيه و شرح اشاره شده است كه مهم‌ترين | در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] به الحاشيه و شرح اشاره شده است كه مهم‌ترين این حواشى عبارتند از: | ||
1 - شرح إرشاد، تأليف محمد بن حسن بن يوسف حلى، [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققين]] (م 771 ق)، (ذ512/1/، 80/13). | 1 - شرح إرشاد، تأليف محمد بن حسن بن يوسف حلى، [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققين]] (م 771 ق)، (ذ512/1/، 80/13). | ||
| خط ۲۰۴: | خط ۲۰۴: | ||
8 - ذخيرة المعاد في شرح إرشاد، تأليف شيخ [[محمدباقر بن محمدمومن|محمدباقربن محمد مؤمن خراسانى]]، محقق سبزوارى (م 1090 ق)، (ذ511/1/، ذ274/13/). | 8 - ذخيرة المعاد في شرح إرشاد، تأليف شيخ [[محمدباقر بن محمدمومن|محمدباقربن محمد مؤمن خراسانى]]، محقق سبزوارى (م 1090 ق)، (ذ511/1/، ذ274/13/). | ||
9 - الهادي إلى الرشاد، تأليف [[قطیفی بحرانی، ابراهیم بن سلیمان|شيخ ابراهيم قطيفى]]، معاصر محقق كركى. [[افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ|صاحب رياض العلماء]] | 9 - الهادي إلى الرشاد، تأليف [[قطیفی بحرانی، ابراهیم بن سلیمان|شيخ ابراهيم قطيفى]]، معاصر محقق كركى. [[افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ|صاحب رياض العلماء]] این شرح را بهترين شرح إرشاد الأذهان دانسته است. (ذ511/1/، [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] 404/5، رياض العلماء 386/1). | ||
10 - نهج السداد في شرح خلافيات الإرشاد، تأليف شيخ يوسف بن على بحرانى، (ذ512/1/، 419/24 و 420). | 10 - نهج السداد في شرح خلافيات الإرشاد، تأليف شيخ يوسف بن على بحرانى، (ذ512/1/، 419/24 و 420). | ||