اولیویه، گیوم آنتوان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'ايران' به 'ایران') |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE04015AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''گيوم آنتوان اوليويه'''، مسافر شرق و طبيعى‌دان فرانسوى كه در سال 1756م، در آرك نزدیک تولون به دنيا آمده و پس از پنجاه و هشت سال عمر در 1814 در ليون بدرود حيات گفته است. وى يكى از نويسندگان دايرةالمعارف متدى بوده كه در 1796، در زمان محمد خان قاجار (1193 - 1212ق) سرسلسله قاجاريه، از طرف دولت فرانسه به‌نمايندگى، به | '''گيوم آنتوان اوليويه'''، مسافر شرق و طبيعى‌دان فرانسوى كه در سال 1756م، در آرك نزدیک تولون به دنيا آمده و پس از پنجاه و هشت سال عمر در 1814 در ليون بدرود حيات گفته است. وى يكى از نويسندگان دايرةالمعارف متدى بوده كه در 1796، در زمان محمد خان قاجار (1193 - 1212ق) سرسلسله قاجاريه، از طرف دولت فرانسه به‌نمايندگى، به ایران آمده و در اين كشور به سياحت پرداخته و در خاک عثمانى هم گردش كرده است. در موقع بازگشت به فرانسه در ممالك كرانه شرقى مديترانه هم به مطالعه پرداخته و در سال 1795 كتابى زير عنوان «سفرنامه عثمانى و مصر و ایران»، در شش جلد نوشته و در سال‌هاى 1801 تا 1807 به طبع رسيده است. اين كتاب، به زبان آلمانى هم ترجمه شده و «سفر اوليويه در كشور تركيه، مصر و ایران» نام دارد كه در سه جلد در شهر وين در 1809 به طبع رسيده است. | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
برگرفته از پايگاه اطلاع‌رسانى بنياد | برگرفته از پايگاه اطلاع‌رسانى بنياد ایران‌شناسى در ارديبهشت 1392، به آدرس: http://91.98.46.102:8080/iranologist_f/explain.aspx?var 3752. | ||
نسخهٔ ۴ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۷:۲۴
| نام | اولیویه، گیوم آنتوان |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | 1756 م |
| محل تولد | |
| رحلت | 1814 م |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE04015AUTHORCODE |
گيوم آنتوان اوليويه، مسافر شرق و طبيعى‌دان فرانسوى كه در سال 1756م، در آرك نزدیک تولون به دنيا آمده و پس از پنجاه و هشت سال عمر در 1814 در ليون بدرود حيات گفته است. وى يكى از نويسندگان دايرةالمعارف متدى بوده كه در 1796، در زمان محمد خان قاجار (1193 - 1212ق) سرسلسله قاجاريه، از طرف دولت فرانسه به‌نمايندگى، به ایران آمده و در اين كشور به سياحت پرداخته و در خاک عثمانى هم گردش كرده است. در موقع بازگشت به فرانسه در ممالك كرانه شرقى مديترانه هم به مطالعه پرداخته و در سال 1795 كتابى زير عنوان «سفرنامه عثمانى و مصر و ایران»، در شش جلد نوشته و در سال‌هاى 1801 تا 1807 به طبع رسيده است. اين كتاب، به زبان آلمانى هم ترجمه شده و «سفر اوليويه در كشور تركيه، مصر و ایران» نام دارد كه در سه جلد در شهر وين در 1809 به طبع رسيده است.
منابع مقاله
برگرفته از پايگاه اطلاع‌رسانى بنياد ایران‌شناسى در ارديبهشت 1392، به آدرس: http://91.98.46.102:8080/iranologist_f/explain.aspx?var 3752.