بناکتی، داود بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '== منابع مقاله ==' به '==منابع مقاله==') |
جز (جایگزینی متن - 'ايران' به 'ایران') |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE00550AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''ابوسليمان فخر‌الدين داوود بن محمد''' ملقب به '''فخر بناكتى''' (د 730ق / 1330م)، مورخ و شاعر | '''ابوسليمان فخر‌الدين داوود بن محمد''' ملقب به '''فخر بناكتى''' (د 730ق / 1330م)، مورخ و شاعر ایرانى دوره مغول است. لقب فخر بناكتى را خود در كتابش ذكر كرده است. بناكتى در بناكت، شهرى در ماوراءالنهر كه بعدها شاهرخيه نام گرفت، زاده شد و در يكى از خاندان‌هاى علمى و دانش‌دوست اين شهر پرورش يافت. پدرش، تاج‌الدين، ابوالفضل محمد بناكتى، از عالمان دين به شمار مى‌رفت و كتاب «الميسور در شرح مصابيح» و «مصباح الضمير من صحاح التفسير» از اوست. | ||
برادرش، نظام‌الدين على بناكتى نيز از عارفان نامى دوره خود بوده است. | برادرش، نظام‌الدين على بناكتى نيز از عارفان نامى دوره خود بوده است. | ||
نسخهٔ ۴ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۵:۲۱
| نام | بناکتی، داود بن محمد |
|---|---|
| نامهای دیگر | بناکتی، اب‍و س‍ل‍ی‍م‍ان فخر ال‍دی‍ن داود
بناکتی، فخر ال‍دی‍ن اب‍و س‍ل‍ی‍م‍ان داود بن محمد فخر بناکتی، داود بن محمد ف‍ن‍اک‍ت‍ی، داود بن محمد |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 730 ق یا 1330 م |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00550AUTHORCODE |
ابوسليمان فخر‌الدين داوود بن محمد ملقب به فخر بناكتى (د 730ق / 1330م)، مورخ و شاعر ایرانى دوره مغول است. لقب فخر بناكتى را خود در كتابش ذكر كرده است. بناكتى در بناكت، شهرى در ماوراءالنهر كه بعدها شاهرخيه نام گرفت، زاده شد و در يكى از خاندان‌هاى علمى و دانش‌دوست اين شهر پرورش يافت. پدرش، تاج‌الدين، ابوالفضل محمد بناكتى، از عالمان دين به شمار مى‌رفت و كتاب «الميسور در شرح مصابيح» و «مصباح الضمير من صحاح التفسير» از اوست.
برادرش، نظام‌الدين على بناكتى نيز از عارفان نامى دوره خود بوده است.
فخر‌الدين بناكتى خود مردى فاضل و دانشمند بود و در شاعرى نيز دستى قوى داشت. از نوشته او برمى‌آيد كه در 701ق / 1302م، ملك‌الشعراى دربار غازان خان بوده است. بغدادى، ديوان شعرى نيز به او نسبت داده است. از نمونه‌هاى شعر بناكتى، يك غزل در «تذكرة الشعراء» دولت‌شاه، و دو قصيده در تاريخ خود وى آمده است.
از جمله آثار او كتاب مشهورى است به نام «روضة اولى الالباب في معرفة التواريخ و الانساب» كه به «تاريخ بناكتى» نيز معروف شده است و شهرت بناكتى، مرهون همين كتاب است.
منابع مقاله
محسن احمدى، دايرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج 12، ص568.