۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین'
جز (جایگزینی متن - '== ساختار ==' به '==ساختار==') |
جز (جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
}} | }} | ||
'''بهجة الآمال في شرح زبدة المقال'''، تأليف [[ملاعلى عليارى تبريزى]] (متوفى 1327ق)، از جمله شروح منظومه‌اى رجالى با عنوان «[[زبدة المقال في معرفة الرجال]]»، سروده [[بروجردی، حسین بن رضا|سيد | '''بهجة الآمال في شرح زبدة المقال'''، تأليف [[ملاعلى عليارى تبريزى]] (متوفى 1327ق)، از جمله شروح منظومه‌اى رجالى با عنوان «[[زبدة المقال في معرفة الرجال]]»، سروده [[بروجردی، حسین بن رضا|سيد حسین بن رضا (محمدرضا) حسینى بروجردى]] (متوفى 1276 يا 1277ق) مى‌باشد. | ||
شارح به دليل نبود شرحى مناسب و شايسته، تصميم به شرح دشوارى‌ها و مبهمات كتاب زبدة المقال گرفته است (ر.ک: متن كتاب، ج1، ص2). | شارح به دليل نبود شرحى مناسب و شايسته، تصميم به شرح دشوارى‌ها و مبهمات كتاب زبدة المقال گرفته است (ر.ک: متن كتاب، ج1، ص2). | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
در مقدمه كتاب، مباحث كلى علم رجال مورد بررسى قرار گرفته است. تعريف و موضوع علم رجال و نياز به اين علم، وجه اعتبار قول اهل رجال، كيفيت نگارش كتب رجالى و ترتيب آنها، معرفى فرقه‌هاى باطله، اصحاب اجماع و راويانى كه نام آنها فراوان در روايات ذكر شده، از جمله مباحث مطرح‌شده در اين مقدمه است.<ref>مقدمه، ج1، ص328-1</ref> | در مقدمه كتاب، مباحث كلى علم رجال مورد بررسى قرار گرفته است. تعريف و موضوع علم رجال و نياز به اين علم، وجه اعتبار قول اهل رجال، كيفيت نگارش كتب رجالى و ترتيب آنها، معرفى فرقه‌هاى باطله، اصحاب اجماع و راويانى كه نام آنها فراوان در روايات ذكر شده، از جمله مباحث مطرح‌شده در اين مقدمه است.<ref>مقدمه، ج1، ص328-1</ref> | ||
نويسنده در فصل اول از باب اول كتاب، چهار شخصيت كه نام آنها با «آدم» شروع شده را مورد بررسى قرار داده: آدم بن اسحق اشعرى قمى، آدم بن | نويسنده در فصل اول از باب اول كتاب، چهار شخصيت كه نام آنها با «آدم» شروع شده را مورد بررسى قرار داده: آدم بن اسحق اشعرى قمى، آدم بن حسین نخاس كوفى، آدم بن متوكل بياع اللؤلؤ و آدم بن محمد قلانسى. در فصل دوم و سوم به ترتيب، 6 و 38 راوى كه با «ابان» و «ابراهيم» شروع شده را ذكر كرده است. در فصل چهارم و پنجم براى «اجلح» و «احكم» تنها دو شخصيت اجلح بن عبدالله ابوحجيه كندى و احكم بن بشار مروزى را يافته است. در فصل ششم براى «احمد» به نام 89 راوى اشاره كرده است. به همين ترتيب در ديگر فصول از اين باب و ابواب ديگر اسامى روات را ذكر كرده و شرح حال آنها را از منابع رجالى گردآورى نموده است. | ||
خاتمه كتاب نيز در چهار مباحث مطرح شده است. در مبحث اول، اسامى با كنيه، لقب و نسب در پنج فصل مطرح شده است. در فصل پنجم اسامى بانوانى كه روايت يا كلامى از آنان وجود دارد، ذكر شده است. اولين اين بانوان فاطمه(س) دختر مكرم رسول‌الله(ص) است. نويسنده، كلام ايشان را حجت دانسته كه با غير آن مقايسه نمى‌شود؛ چراكه ايشان به اعتراف مخالفين، سيده زنان عالم است كه احاديث آن حضرت متواتر بوده و در كتب اهل سنت فراوان ذكر شده است.<ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/6018/1/559 ر.ک: متن كتاب، ج7، ص559]</ref> | خاتمه كتاب نيز در چهار مباحث مطرح شده است. در مبحث اول، اسامى با كنيه، لقب و نسب در پنج فصل مطرح شده است. در فصل پنجم اسامى بانوانى كه روايت يا كلامى از آنان وجود دارد، ذكر شده است. اولين اين بانوان فاطمه(س) دختر مكرم رسول‌الله(ص) است. نويسنده، كلام ايشان را حجت دانسته كه با غير آن مقايسه نمى‌شود؛ چراكه ايشان به اعتراف مخالفين، سيده زنان عالم است كه احاديث آن حضرت متواتر بوده و در كتب اهل سنت فراوان ذكر شده است.<ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/6018/1/559 ر.ک: متن كتاب، ج7، ص559]</ref> | ||