بحرانی، ماجد بن هاشم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'سيد ' به 'سيد') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین') |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
</div> | </div> | ||
'''ابوعلى | '''ابوعلى حسینى بحرانی، معروف به سيدماجد''' فرزند سيدهاشم بحرينى، يكى از علماى بزرگ اوايل قرن يازدهم هجرى است. وى، فقيهى محقق و دانشمندى فصيح و خوش‌بيان و شاعرى اديب بود و بيشتر سنوات عمرش در شيراز گذشت و سرانجام به كناره شاه‌چراغ مدفون شد. | ||
سيد، از معاصرين [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهايى]] بود و از او استفاده نموده و اجازه روايت داشت. [[سيدعلى خان مدنى]]، در سلافه مى‌نويسد: سيدماجد، بزرگ‌تر و عالى‌مقام‌تر از آن است كه نيازمند به توصيف باشد. درياها از توصيف و تمجيد او شرمنده‌اند. سيد، دانشمند پاك‌طينتى است كه هميشه آرامش و وقار را توأم با علم و ادب دارا بود. | سيد، از معاصرين [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهايى]] بود و از او استفاده نموده و اجازه روايت داشت. [[سيدعلى خان مدنى]]، در سلافه مى‌نويسد: سيدماجد، بزرگ‌تر و عالى‌مقام‌تر از آن است كه نيازمند به توصيف باشد. درياها از توصيف و تمجيد او شرمنده‌اند. سيد، دانشمند پاك‌طينتى است كه هميشه آرامش و وقار را توأم با علم و ادب دارا بود. | ||
نسخهٔ ۴ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۴:۳۲
| نام | بحرانی، ماجد بن هاشم |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 1028 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE12110AUTHORCODE |
ابوعلى حسینى بحرانی، معروف به سيدماجد فرزند سيدهاشم بحرينى، يكى از علماى بزرگ اوايل قرن يازدهم هجرى است. وى، فقيهى محقق و دانشمندى فصيح و خوش‌بيان و شاعرى اديب بود و بيشتر سنوات عمرش در شيراز گذشت و سرانجام به كناره شاه‌چراغ مدفون شد.
سيد، از معاصرين شيخ بهايى بود و از او استفاده نموده و اجازه روايت داشت. سيدعلى خان مدنى، در سلافه مى‌نويسد: سيدماجد، بزرگ‌تر و عالى‌مقام‌تر از آن است كه نيازمند به توصيف باشد. درياها از توصيف و تمجيد او شرمنده‌اند. سيد، دانشمند پاك‌طينتى است كه هميشه آرامش و وقار را توأم با علم و ادب دارا بود.
صاحب روضات مى‌نويسد: اين بزرگوار، سيدى محقق و مدقق و سراينده‌اى اديب بود. در تأليف سليقه‌اى ارزنده و بى‌مانند، مخصوص به خود داشت؛ گفتار عالمانه خود را در كمال فصاحت و بلاغت و بادقت نظر ايراد مى‌نمود. او، به هنگام خطبه‌سرايى در آغاز نماز جمعه بر اثر شيوايى و فصاحتى كه داشت، براى شنيدن آن گوش‌ها از هم سبقت مى‌گرفتند و مجذوب او مى‌شدند.
سيد، از اساتيد ملا محسن فيض كاشانى بود و مرحوم فيض در آغاز كتاب وافى به ذكر استاد و اوصاف وى اشاره نموده است.
آثار
سلاسل حديد، رساله يوسفيه، وجيزه بديعيه، حاشيه شرايع، حاشيه اثنی‌عشر يه، حواشى او بر معالم و تهذيب شيخ و رساله در مقدمه واجب.
وفات
او، در سال 1028 در شيراز وفات نمود.