الحق المبين في تحقيق كيفية التفقه فی‌الدين: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '== گزارش محتوا ==' به '==گزارش محتوا==')
    جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده')
    خط ۴: خط ۴:
    | عنوان‌های دیگر =
    | عنوان‌های دیگر =
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  
    [[فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی]] (نويسنده)
    [[فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی]] (نویسنده)


    [[محدث، جلال‌الدین]] (مصحح)
    [[محدث، جلال‌الدین]] (مصحح)
    خط ۱۶: خط ۱۶:
    | سال نشر = 1349 ش  
    | سال نشر = 1349 ش  


    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE1343AUTOMATIONCODE
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE01343AUTOMATIONCODE
    | چاپ =1
    | چاپ =1
    | تعداد جلد =1
    | تعداد جلد =1
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =10942
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =10942
    | کتابخوان همراه نور =01343
    | کد پدیدآور =
    | کد پدیدآور =
    | پس از =
    | پس از =

    نسخهٔ ‏۴ نوامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۴:۱۳

    الحق المبین فی تحقیق کیفیه التفقه فی الدین
    الحق المبين في تحقيق كيفية التفقه فی‌الدين
    پدیدآورانفیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی (نویسنده) محدث، جلال‌الدین (مصحح)
    ناشرسازمان چاپ دانشگاه
    مکان نشرتهران - ایران
    سال نشر1349 ش
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    الحق المبين في كيفيت التفقه فى‌الدين رساله‌اى است مختصر از ملا محسن فيض كاشانى 1091ق كه به زبان عربى نوشته شده است. فيض اين رساله را در زمينه‌ى كيفيت فراگيرى دين، در يك مقدمه، مقصد و خاتمه به سال 1068 به نگارش درآورده است.

    ساختار

    شامل يك مقدمه، مقصد و يك خاتمه است.


    گزارش محتوا

    فيض در فهرست خودنوشت دوم درباره‌ى اين رساله مى‌نويسد: «والحقّ المبين في بيان كيفيّة التفقّه فى‌الدين بخلاف ما عليه جمهور المتأخّرين».

    محدث ارموى در معرفى اين رساله كه به ضميمه كتاب «الأصول الأصيلة» تصحيح و به چاپ رسانده است، آورده است كه مهمّات اين رساله نفيس، به عينه در اوايل كتاب «حقائق» فيض آمده است. به‌طورى كه مى‌توان گفت، آنچه از اين كتاب در «حقائق» آمده، نسخه ديگرى از همين رساله است. هر چند در رساله، موارد مفيدى نيز اضافه شده؛ از جمله خاتمه و عبارات كوتاهى كه در اثناء مقدمه و مقصد درج شده است. مصنف در اواخر رساله صريحاً به ملاقات خود با مولى محمد امين استرآبادى در مكه اشاره كرده و اقرار به اين دارد كه عالم مذكور در اين «سبيل هدايت» بر او پيشى گرفته و اين باب را بر وى گشوده است.

    منابع مقاله

    متن و مقدمه كتاب