۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'است<ref>' به 'است.<ref>') |
||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
اكثر روايات اين كتاب در «[[بحار الأنوار]]» آمده، ولى اشاره به «جامع الأحاديث» نشده است. آنچه كه مسلم است [[علامه مجلسى]] به نسخهاى از اين كتاب دست يافته بوده و لكن مصنف آن را نمىشناخته؛ لذا وقتى احاديث را ذكر مىكند، گاهى به «[[الإمامة و التبصرة من الحيرة]]» (كه منسوب به [[ابن بابویه، علی بن حسین|على بن حسين]]، پدر [[شيخ صدوق]] است) ارجاع مىدهد و گاهى به اصلى از اصولِ قدما كه معاصر على بن حسين باشد. | اكثر روايات اين كتاب در «[[بحار الأنوار]]» آمده، ولى اشاره به «جامع الأحاديث» نشده است. آنچه كه مسلم است [[علامه مجلسى]] به نسخهاى از اين كتاب دست يافته بوده و لكن مصنف آن را نمىشناخته؛ لذا وقتى احاديث را ذكر مىكند، گاهى به «[[الإمامة و التبصرة من الحيرة]]» (كه منسوب به [[ابن بابویه، علی بن حسین|على بن حسين]]، پدر [[شيخ صدوق]] است) ارجاع مىدهد و گاهى به اصلى از اصولِ قدما كه معاصر على بن حسين باشد. | ||
آنچه كه براى ما واضح است اين است كه اخبارى كه [[علامه مجلسى]] در «[[بحار الأنوار]]» و [[نوری، حسین بن محمدتقی|محدث نورى]] در «[[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل|مستدرك]]» بهواسطه بحار تحت عنوان «امامة و تبصرة» آوردهاند، هفت روايت آن از كتاب «امامة و تبصرة» [[ابن بابویه، علی بن حسین|على بن حسين]] و بقيه روايات از جامع الأحاديث نبوى جعفر بن احمد رازى است<ref>همان</ref> | آنچه كه براى ما واضح است اين است كه اخبارى كه [[علامه مجلسى]] در «[[بحار الأنوار]]» و [[نوری، حسین بن محمدتقی|محدث نورى]] در «[[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل|مستدرك]]» بهواسطه بحار تحت عنوان «امامة و تبصرة» آوردهاند، هفت روايت آن از كتاب «امامة و تبصرة» [[ابن بابویه، علی بن حسین|على بن حسين]] و بقيه روايات از جامع الأحاديث نبوى جعفر بن احمد رازى است.<ref>همان</ref> | ||
2. العروس: در آن از فضايل و آداب روز جمعه سخن رفته است. اين اثر، ازآنرو عروس ناميده شده كه در نخستين حديث آن<ref>ص 46</ref>كلمه عروس به كار رفته است<ref>دائرةالمعارف بزرگ، جلد 3، ص530</ref> | 2. العروس: در آن از فضايل و آداب روز جمعه سخن رفته است. اين اثر، ازآنرو عروس ناميده شده كه در نخستين حديث آن<ref>ص 46</ref>كلمه عروس به كار رفته است.<ref>دائرةالمعارف بزرگ، جلد 3، ص530</ref> | ||
[[قمی، عباس|شيخ عباس]] مىگويد: العروس، كتاب كوچك شريفى است كه من به خط خودم استنساخ كردهام و قصدم آن است كه تمام آن را در كتاب خودم «صحائف النور في عمل الأيام و الأسابيع و الشهور» در باب متعلق به هفته وارد كنم<ref>مقدمه محقق، ص30</ref> | [[قمی، عباس|شيخ عباس]] مىگويد: العروس، كتاب كوچك شريفى است كه من به خط خودم استنساخ كردهام و قصدم آن است كه تمام آن را در كتاب خودم «صحائف النور في عمل الأيام و الأسابيع و الشهور» در باب متعلق به هفته وارد كنم<ref>مقدمه محقق، ص30</ref> | ||
| خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
4. المسلسلات: در اين كتاب، 40 روايت مسلسل آمده است. سيد محسن امين، آن را از مصنفات ابن رازى شمرده و سپس قسمتى از ابتداى روايت مسلسله فواطم را از «[[بحار الأنوار]]» نقل كرده است. [[کحاله، عمررضا|عمررضا كحاله]] نيز در «[[معجم المؤلفين تراجم مصنفي الكتب العربية|معجم المؤلفين]]» و [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|شيخ آقابزرگ]] در «[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]» و [[قمی، عباس|شيخ عباس قمى]] در «[[سفينة البحار و مدينة الحكم و الآثار مع تطبيق النصوص الواردة فيها علی بحار الأنوار|سفينة البحار]]»، المسلسلات را از وى دانستهاند و همچنين [[قمی، عباس|شيخ عباس قمى]] در «فوائد الرضوية» گفته: «تبرک مىجوييم به ذكر حديثى در فضل شيعه اميرالمؤمنين از كتاب مسلسلات او به توسط بحار...». خوانسارى درباره ويژگى اين كتاب گفته است: «جمع كرده رواياتى را كه در تمام سندش لفظ خاصى قرار گرفته تا برسد به معصوم»<ref>همان</ref> | 4. المسلسلات: در اين كتاب، 40 روايت مسلسل آمده است. سيد محسن امين، آن را از مصنفات ابن رازى شمرده و سپس قسمتى از ابتداى روايت مسلسله فواطم را از «[[بحار الأنوار]]» نقل كرده است. [[کحاله، عمررضا|عمررضا كحاله]] نيز در «[[معجم المؤلفين تراجم مصنفي الكتب العربية|معجم المؤلفين]]» و [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|شيخ آقابزرگ]] در «[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]» و [[قمی، عباس|شيخ عباس قمى]] در «[[سفينة البحار و مدينة الحكم و الآثار مع تطبيق النصوص الواردة فيها علی بحار الأنوار|سفينة البحار]]»، المسلسلات را از وى دانستهاند و همچنين [[قمی، عباس|شيخ عباس قمى]] در «فوائد الرضوية» گفته: «تبرک مىجوييم به ذكر حديثى در فضل شيعه اميرالمؤمنين از كتاب مسلسلات او به توسط بحار...». خوانسارى درباره ويژگى اين كتاب گفته است: «جمع كرده رواياتى را كه در تمام سندش لفظ خاصى قرار گرفته تا برسد به معصوم»<ref>همان</ref> | ||
نويسنده پس از چهل حديث، استدراك كرده و شش حديث ديگر را افزوده كه حديث سلسلة الذهب و فواطم از آن جمله است<ref>متن كتاب، ص297 - 304</ref> | نويسنده پس از چهل حديث، استدراك كرده و شش حديث ديگر را افزوده كه حديث سلسلة الذهب و فواطم از آن جمله است.<ref>متن كتاب، ص297 - 304</ref> | ||
5. الأعمال المانعة من الجنّة: [[امین، محسن|سيد محسن امين]] در «[[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]]» و [[قمی، عباس|شيخ عباس قمى]] در «[[سفينة البحار و مدينة الحكم و الآثار مع تطبيق النصوص الواردة فيها علی بحار الأنوار|سفينة البحار]]» و «فوائد الرضوية» و [[کحاله، عمررضا|عمررضا كحّاله]] در «[[معجم المؤلفين تراجم مصنفي الكتب العربية|معجم المؤلفين]]» و [[خوانساری، محمدباقر بن زینالعابدین|خوانسارى]] در «[[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]]» آن را ذكر كردهاند. [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|شيخ آقابزرگ]] گفته است: المانعات من دخول الجنة، «اعمالى كه مانع وارد شدن انسان به بهشت مىشود» در آن ذكر شده است و از اين كتاب در [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهمالسلام|بحار]] نقل شده با عنوان «الأعمال المانعة» و به شكر خدا كتاب موجود است و نورى در «[[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل|مستدرك الوسائل]]» احاديث آن را نقل كرده است. در اين كتاب در ضمن ابواب متعددى، 39 حديث ذكر شده است<ref>همان</ref> | 5. الأعمال المانعة من الجنّة: [[امین، محسن|سيد محسن امين]] در «[[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]]» و [[قمی، عباس|شيخ عباس قمى]] در «[[سفينة البحار و مدينة الحكم و الآثار مع تطبيق النصوص الواردة فيها علی بحار الأنوار|سفينة البحار]]» و «فوائد الرضوية» و [[کحاله، عمررضا|عمررضا كحّاله]] در «[[معجم المؤلفين تراجم مصنفي الكتب العربية|معجم المؤلفين]]» و [[خوانساری، محمدباقر بن زینالعابدین|خوانسارى]] در «[[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]]» آن را ذكر كردهاند. [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|شيخ آقابزرگ]] گفته است: المانعات من دخول الجنة، «اعمالى كه مانع وارد شدن انسان به بهشت مىشود» در آن ذكر شده است و از اين كتاب در [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهمالسلام|بحار]] نقل شده با عنوان «الأعمال المانعة» و به شكر خدا كتاب موجود است و نورى در «[[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل|مستدرك الوسائل]]» احاديث آن را نقل كرده است. در اين كتاب در ضمن ابواب متعددى، 39 حديث ذكر شده است.<ref>همان</ref> | ||
6. نوادر الأثر في علي(ع) خير البشر: در اين كتاب، حديث نبوى «عَلي خيْرُ البشر» از بيش از 70 طريق جمعآورى شده است<ref>دائرةالمعارف بزرگ، جلد 3، ص530</ref> | 6. نوادر الأثر في علي(ع) خير البشر: در اين كتاب، حديث نبوى «عَلي خيْرُ البشر» از بيش از 70 طريق جمعآورى شده است.<ref>دائرةالمعارف بزرگ، جلد 3، ص530</ref> | ||
در انتهاى كتاب نيز احاديثى كه از كتب مفقوده نويسنده نقل شده، به جهت تكميل مباحث كتاب ذكر شده است. ابتدا سه روايت منقول [[شهيد ثانى]] و [[ابن طاووس، علی بن موسی|سيد بن طاووس]] از كتاب «أدب الإمام و المأموم» و سپس رواياتى منقول از كتاب «المنبي عن زهد النبي(ص)» ارائه شده است<ref>متن كتاب، ص357 - 375</ref> | در انتهاى كتاب نيز احاديثى كه از كتب مفقوده نويسنده نقل شده، به جهت تكميل مباحث كتاب ذكر شده است. ابتدا سه روايت منقول [[شهيد ثانى]] و [[ابن طاووس، علی بن موسی|سيد بن طاووس]] از كتاب «أدب الإمام و المأموم» و سپس رواياتى منقول از كتاب «المنبي عن زهد النبي(ص)» ارائه شده است.<ref>متن كتاب، ص357 - 375</ref> | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
ویرایش