أحكام الرضاع في فقه الشيعة: تفاوت میان نسخه‌ها

کتاب با تقریض [[خویی، ابوالقاسم|آیت‌الله خویی]] آغاز شده که در آن مقرران کتاب را با الفاظ «العلّامتان الحجتان» یاد کرده که حاکی از جایگاه علمی آن‌هاست. سپس عبارات و بیان تقریرات را خوب و رساننده مقصود و حد وسط بین اطناب و ایجاز دانسته است<ref>ر.ک: مطلع کتاب، ص1</ref>. ‌

ایروانی در مقدمه کتاب شکل‌گیری این اثر را چنین توضیح می‌دهد: از جمله نعمت‌های الهی بر من در مقداری که از عمرم گذشته این است که توفیق حضور در مجالس و محاضرات [[خویی، ابوالقاسم|سید ابوالقاسم خویی]] در موضوعات مختلف فقهی، اصولی و غیر آن در مناسبت‌های مختلف داشته‌ام؛ از آن جمله محاضراتی بود که در دو مناسبت درباره احکام رضاع بیان فرمود و من توفیق حضور در یکی از این مناسبت‌ها را داشتم و مباحث آن را نوشتم. [[موسوی خلخالی، محمدمهدی|سید محمدمهدی خلخالی]] در هر دو مناسبت حاضر بود. کتاب حاضر از ترکیب نوشته‌های خود و مطالب او پدید آمد<ref>ر.ک: مقدمه ایروانی، ص15</ref>. مناسبت‌های مذکور در ایام تعطیلات سنتی حوزه علمیه در دو ماه رمضان 1374 و 1375ق بوده است<ref>ر.ک: مقدمه خلخالی، ص19، پاورقی1</ref>.

در اولین فصل کتاب در هشت قسمت، کسانی را که ازدواج آن‌ها با مرتضع (شیرخوار) حرام است ذکر شده است. نکاح مرضعه با مرتضع ممنوع است؛ زیرا مرضعه، مادر رضاعی مرتضع است و نکاح مادر نسبی با پسرش ممنوع است. همچنین نکاح اقربای نسبی مرضعه و فحل با مرتضع و مرتضعه یعنی نکاح فروع نسبی مرضعه و فحل (پسر، دختر و اولاد آن‌ها) با مرتضع و مرتضعه ممنوع است. نکاح اصول نسبی مرضعه و فحل (پدر، مادر، اجداد، جدات آن‌ها) با مترضع و مرتضعه ممنوع است؛ زیرا آنان عمو، عمه، دایی و خاله رضاعی مرتضع هستند و به همین ترتیب دیگر گروه‌ها ذکر شده است<ref>ر.ک: همان، ص54-49</ref>.

در فصول سوم تا پنجم کتاب هم احکام شوهر مرضعه و پدر و اصول مرتضع و دیگر افراد مرتبط بررسی شده است<ref>ر.ک: همان، ص63-57</ref>.

ارضاع و شیردادنی که محرمیت می‌آورد شرایطی دارد؛ به‌عنوان‌مثال برخی تحدید به عدد کرده‌اند یعنی ده بار شیردادن را کافی دانسته‌اند. برخی تحدید به زمان کرده‌اند یعنی حداقل مثلاً شیر خوردن به مدی یک شبانه‌روز را لازم دانسته‌اند. برخی نیز تحدید به اثر کرده‌اند یعنی روئیدن گوشت و محکم شدن استخوان را شرط دانسته‌اند. نویسنده در بخشی از فصل پنجم به تبیین این موضوع و بررسی تنافی روایات پرداخته است<ref>ر.ک: همان، ص142-99</ref>. در انتهای مباحث این فصل نیز سه مسئله پیرامون رضاع مطرح شده و مورد بررسی قرار گرفته است<ref>ر.ک: همان، ص163-143</ref>.

نویسنده برخی کلمات یا عناوین را نیازمند توضیح خارج از متن دانسته و لذا آن‌ها را با علامت (1*) مشخص کرده است. توضیح این موارد در انتهای کتاب با عنوان ملحق با ذکر صفحه آمده است؛ مثلاً در ملحق چهارم مجموع شروط معتبره در رضاعی که موجب حرمت نکاح می‌شود را دوازده مورد دانسته و توضیح داده است. سپس ادله این موارد را به متن ارجاع داده است<ref>ر.ک: همان، ص188-185</ref>.