فلاح السائل: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'براي' به 'برای') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
مؤلف، در فصل اول، روايتى را در عظمت نماز و وخامت حال كسى كه آن را سبک | مؤلف، در فصل اول، روايتى را در عظمت نماز و وخامت حال كسى كه آن را سبک بشمارد، ذكر نموده است. | ||
در فصل دوم، روايتى را در ذكر ويژگى‌هاى نمازى كه انسان را از خطا و زشتى بازمى‌دارد، نقل كرده است. | در فصل دوم، روايتى را در ذكر ويژگى‌هاى نمازى كه انسان را از خطا و زشتى بازمى‌دارد، نقل كرده است. | ||
نسخهٔ ۶ اکتبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۱:۵۸
| فلاح السائل | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن طاووس، علی بن موسی (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | فلاح السائل و نجاح المسائل فی عمل الیوم واللیلة |
| ناشر | دفتر تبليغات اسلامی حوزه علميه قم، مرکز انتشارات |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1406 ق |
| چاپ | 1 |
| موضوع | احادیث شیعه - قرن 7ق. نماز - احادیث |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 186 /الف2ف8 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
فلاح السائل و نجاح المسائل، به زبان عربى، نوشته سيد رضى‌الدين، على بن موسى بن طاووس حلى، متوفاى 664ق، در موضوع ادعيه و اعمال شبانه‌روزى است.
مؤلف محترم، پيرامون علت تأليف اين كتاب، جملاتى با اين مضمون نوشته است: «من در كتاب «المصباح الكبير» شيخ طوسى خير فراوانى ديدم و پس از آن به مطالب مهمى دست يافتم كه تتمه‌اى بر كتاب مذكور قلمداد مى‌شد... لذا تصميم گرفتم گزيده‌اى از آنچه را كه برایم روايت شده يا بر آن واقف گرديده‌ام... در كتابى گرد آورم...»
ساختار
كتاب، مشتمل بر يك مقدمه و 30 فصل است.
سيد بن طاوس، در هر فصل، متن روايات را ذكر كرده و در مواردى كه نياز به توضيح بوده، توضيحى مفصل يا خلاصه ذكر كرده و اعمال و اوراد را خيلى واضح بيان كرده است.
وى، در پاره‌اى موارد، سلسله اسناد روايات و مأخذ نقل آنها را دقيقا ذكر كرده و در جايى كه سند نياورده، ولى روايت، سند داشته، گفته است: «بحذف الأسناد» تا معلوم شود روايت، مرسله و مقطوعه نيست و در بسيارى از موارد هم آغاز سند و طريق خود را براى پرهيز از اطاله كلام، ذكر نمى‌كند و به ذكر طريق خود به آنچه جدش، شيخ طوسى روايت كرده، اكتفا مى‌نمايد.
گزارش محتوا
مؤلف، در فصل اول، روايتى را در عظمت نماز و وخامت حال كسى كه آن را سبک بشمارد، ذكر نموده است.
در فصل دوم، روايتى را در ذكر ويژگى‌هاى نمازى كه انسان را از خطا و زشتى بازمى‌دارد، نقل كرده است.
در فصل سوم، آياتى از قرآن كريم را كه با صراحت، از فضيلت دعا سخن مى‌گويند، ذكر كرده و به توضيح و تفسير آنها پرداخته است.
در فصل چهارم، اخبارى را در فضيلت دعا نقل كرده است؛ رواياتى همچون: عن على(ع) قال: «احب الاعمال الى الله سبحانه فى الارض الدعاء...»
در فصل پنجم، به نقل رواياتى كه بر افضليت دعا و مناجات نسبت به تلاوت قرآن دلالت دارد، پرداخته است.
در فصل ششم، از راه عقل، به بحث در مورد صفاتى كه شايسته است دعا كننده واجد آنها باشد، همت گمارده است.
در فصل هفتم، صفات و ويژگى‌هاى دعا كننده را از راه نقل پى‌گيرى كرده است.
در فصل هشتم، با نقل چند روايت و توضيحاتى در ذيل آنها از فوايد تداوم در مناجات و بسيار راز و نياز كردن و فضيلت دعا براى برادران دينى خويش و پيشوايان رستگارى و نجات، سخن به ميان آورده است.
فصل 9 تا 14 را به بحث از مقدمات و اقسام و ويژگى‌ها و صفات طهارت اختصاص داده است.
در فصل 15 تا 29، پيرامون نمازهاى واجب و مستحب و نوافل يوميه و ادعيه و تعقيبات و أذكار مختلف بحث كرده است.
در فصل 30، مباحث و رواياتى را درباره آنچه شايسته است آدمى قبل از خواب و در هنگام بيدار شدن در خلال خواب، انجام دهد، ذكر كرده است.
وضعيت كتاب
كتاب «فلاح السائل»، در اصل، توسط مصنف آن، در 2 جلد تنظيم شده و در ابتداى كتاب نيز فهرست ابواب هر دو جلد ذكر گرديده، اما در چاپ حاضر(و ظاهرا نسخه‌هاى خطى موجود)، تنها جلد اول كتاب كه شامل فصل اول تا سى‌ام است، وجود دارد و متأسفانه هيچ اثرى از جلد دوم كتاب در اين چاپ و نسخه‌هاى خطى آن يافت نشده است.
در آخر نسخه موجود در برنامه، سخن ناشر و فهرست فصول ذكر شده است.