احمدی شاهرودی، احمدعلی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'براى' به 'برای') |
جز (جایگزینی متن - 'سيد ' به 'سيد') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
پس از دوران كودكى و تحصيلات ابتدايى در زادگاه خود، به تحصيل علوم دينى رو آورد. مقدمات عربى را نزد والد گراميش فراگرفت و پس از چند سالى كه در محضر پدر بزرگوارش تحت تعليم و تربيت بودند، به همت و سعى پدر به حوزه علميه مشهد مقدس آمده و در جوار حضرت ثامن الائمه(ع)، تحت سرپرستى رئيس وقت حوزه علميه، مرحوم آيت‌اللّه حاج شيخ احمد كفايى قرار گرفت. به مدت ده سال در جوار ملكوتى امام هشتم(ع) اقامت گزيد و دوره مقدمات و ادبيات عرب را نزد استاد توانا، اديب نيشابورى، گذراند و سطوح عاليه را نزد حضرات آيات شيخ هاشم قزوینى، شيخ مجتبى قزوینى، ميرزا كاظم محقق دامغانى و ميرزا احمد مدرسى يزدى فراگرفت. | پس از دوران كودكى و تحصيلات ابتدايى در زادگاه خود، به تحصيل علوم دينى رو آورد. مقدمات عربى را نزد والد گراميش فراگرفت و پس از چند سالى كه در محضر پدر بزرگوارش تحت تعليم و تربيت بودند، به همت و سعى پدر به حوزه علميه مشهد مقدس آمده و در جوار حضرت ثامن الائمه(ع)، تحت سرپرستى رئيس وقت حوزه علميه، مرحوم آيت‌اللّه حاج شيخ احمد كفايى قرار گرفت. به مدت ده سال در جوار ملكوتى امام هشتم(ع) اقامت گزيد و دوره مقدمات و ادبيات عرب را نزد استاد توانا، اديب نيشابورى، گذراند و سطوح عاليه را نزد حضرات آيات شيخ هاشم قزوینى، شيخ مجتبى قزوینى، ميرزا كاظم محقق دامغانى و ميرزا احمد مدرسى يزدى فراگرفت. | ||
وى سپس به حوزه علميه قم عزيمت نمود و در آنجا نيز در حلقه درس حضرات آيات: | وى سپس به حوزه علميه قم عزيمت نمود و در آنجا نيز در حلقه درس حضرات آيات: سيد[[بروجردی، حسین|حسين بروجردى]]، [[خوانساری، محمدتقی|سيدمحمدتقى خوانسارى]]، [[حجت کوه‌کمری، محمد|سيدمحمد حجت كوه‌كمره‌اى]]، [[صدر، صدرالدین|سيدصدرالدين صدر]] و حضرت [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) جاى گرفت. ايشان پس از اخذ اجتهاد مقيم حوزه‌علميه قم گرديد و به تدريس و تأليف پرداخت. | ||
وى سپس برای بهره‌گيرى از درس بزرگان حوزه نجف اشرف و جستجوى آراء و مبانى فقه و اصول آنان، رهسپار عراق گرديد و پس از زيارت عتبات عاليات و طلب توفيق از آن امامان معصوم(ع)، در نجف اشرف سكنى گزيد. در نجف از محضر اساتيد بزرگوارى همچون: حضرات آيات [[حکیم، محسن| | وى سپس برای بهره‌گيرى از درس بزرگان حوزه نجف اشرف و جستجوى آراء و مبانى فقه و اصول آنان، رهسپار عراق گرديد و پس از زيارت عتبات عاليات و طلب توفيق از آن امامان معصوم(ع)، در نجف اشرف سكنى گزيد. در نجف از محضر اساتيد بزرگوارى همچون: حضرات آيات [[حکیم، محسن|سيدمحسن حكيم]]، [[حسینی شاهرودی، محمود|سيدمحمود شاهرودى]]، خویى و سيدعبدالهادى شيرازى، بسيار بهره برد. | ||
ايشان سپس برای تدريس و انجام وظايف فرهنگى به ايران برگشت و در شهر مقدس قم اقامت گزيد و تا آخر عمر شريفش، لحظه‌اى از تبليغ، تدريس و تربيت نسل جوان و مردم كوتاهى نكرد. | ايشان سپس برای تدريس و انجام وظايف فرهنگى به ايران برگشت و در شهر مقدس قم اقامت گزيد و تا آخر عمر شريفش، لحظه‌اى از تبليغ، تدريس و تربيت نسل جوان و مردم كوتاهى نكرد. | ||
نسخهٔ ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۳:۰۳
| نام | احمدی شاهرودی، احمد علی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | شاهرودی، احمد علی بن محمدحسن |
| نام پدر | |
| متولد | 1305 ش |
| محل تولد | |
| رحلت | 1375 ش یا 1417 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE2598AUTHORCODE |
شيخ احمد على احمدى شاهرودى در سال 1305ش (1346ق) در اطراف شاهرود به دنيا آمد. پدرش شيخ محمدحسن يكى از علماى بنام و مشهور منطقه بود كه در علوم مختلف، بالاخص علم طب، اطلاعات زيادى داشت و مردم آن بخش از وجودش استفاده مى‌كردند.
پس از دوران كودكى و تحصيلات ابتدايى در زادگاه خود، به تحصيل علوم دينى رو آورد. مقدمات عربى را نزد والد گراميش فراگرفت و پس از چند سالى كه در محضر پدر بزرگوارش تحت تعليم و تربيت بودند، به همت و سعى پدر به حوزه علميه مشهد مقدس آمده و در جوار حضرت ثامن الائمه(ع)، تحت سرپرستى رئيس وقت حوزه علميه، مرحوم آيت‌اللّه حاج شيخ احمد كفايى قرار گرفت. به مدت ده سال در جوار ملكوتى امام هشتم(ع) اقامت گزيد و دوره مقدمات و ادبيات عرب را نزد استاد توانا، اديب نيشابورى، گذراند و سطوح عاليه را نزد حضرات آيات شيخ هاشم قزوینى، شيخ مجتبى قزوینى، ميرزا كاظم محقق دامغانى و ميرزا احمد مدرسى يزدى فراگرفت.
وى سپس به حوزه علميه قم عزيمت نمود و در آنجا نيز در حلقه درس حضرات آيات: سيدحسين بروجردى، سيدمحمدتقى خوانسارى، سيدمحمد حجت كوه‌كمره‌اى، سيدصدرالدين صدر و حضرت امام خمينى(ره) جاى گرفت. ايشان پس از اخذ اجتهاد مقيم حوزه‌علميه قم گرديد و به تدريس و تأليف پرداخت.
وى سپس برای بهره‌گيرى از درس بزرگان حوزه نجف اشرف و جستجوى آراء و مبانى فقه و اصول آنان، رهسپار عراق گرديد و پس از زيارت عتبات عاليات و طلب توفيق از آن امامان معصوم(ع)، در نجف اشرف سكنى گزيد. در نجف از محضر اساتيد بزرگوارى همچون: حضرات آيات سيدمحسن حكيم، سيدمحمود شاهرودى، خویى و سيدعبدالهادى شيرازى، بسيار بهره برد.
ايشان سپس برای تدريس و انجام وظايف فرهنگى به ايران برگشت و در شهر مقدس قم اقامت گزيد و تا آخر عمر شريفش، لحظه‌اى از تبليغ، تدريس و تربيت نسل جوان و مردم كوتاهى نكرد.
اين عالم ربانى در طول جنگ تحميلى، عليرغم كهولت سن، ماه‌ها در جبهه‌هاى جهاد دفاعى با رزمندگان اسلام همراه بود و حضورى روحيه‌بخش داشت.
ايشان سرانجام در 17 دى ماه 1375ش برابر با 25 شعبان 1417ق، در 70 سالگى، در مكه و در جوار بيت‌الله الحرام درگذشت.
تأليفات
1- تقليد الاعلم؛
2- سيرى در عقايد؛
3- به سوى خدا بروید؛
4- جنگ خبير؛
5- انگيزه حق؛
6- تفسير موضوعى قرآن مجيد.