القواعد العلية في الفوائد الأصولية: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' | تعداد جلد =' به '| تعداد جلد =') |
جز (جایگزینی متن - 'سيد ' به 'سيد') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
}} | }} | ||
'''القواعد العلية في الفوائد الأصولية'''، تقريرات درس اصول [[بروجردی، حسین|آيت‌الله | '''القواعد العلية في الفوائد الأصولية'''، تقريرات درس اصول [[بروجردی، حسین|آيت‌الله سيدحسين طباطبايى بروجردى]] به قلم [[مولانا، ابوالحسن|سيدابوالحسن موسوى]]، به زبان عربى است. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
نسخهٔ ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۱:۳۸
| الـقواعد العلیة في الفوائد الأصولیة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | بروجردی، حسین (نويسنده) مولانا، ابوالحسن (مقرر) |
| عنوان‌های دیگر | من تقریرات بحث سیدنا... الحاج آقا حسین الطباطبائي البروجردي |
| ناشر | [بی نا] |
| مکان نشر | - - |
| سال نشر | 1380 ق |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
القواعد العلية في الفوائد الأصولية، تقريرات درس اصول آيت‌الله سيدحسين طباطبايى بروجردى به قلم سيدابوالحسن موسوى، به زبان عربى است.
ساختار
كتاب، فاقد مقدمه و مشتمل بر سه مبحث حجيت شهرت فتوائيه، حجيت اجماع و حجيت خبر واحد است كه دو مبحث اول در يك بخش و مبحث آخر هم در بخشى مجزا ارائه شده است.
گزارش محتوا
بر حجيت شهرت فتوائيه، به مرفوعه زراره و مقبوله عمر بن حنظله استدلال شده است. مرفوعه را شيخ ابن ابى‌جمهور احسائى در كتاب «عوالي اللئالي» به نقل از علامه آورده و سلسله سند آن از علامه تا زراره حذف شده است. مقبوله عمر بن حنظله را مشايخ ثلاثه شيعه كلينى، صدوق و شيخ طوسى به اسناد خود از عمر بن حنظله از امام صادق(ع) نقل كرده‌اند.[۱]
معتقدان به وجوب تقليد اعلم و اورع به اين روايت استدلال كرده‌اند؛ چراكه ظاهر آن عدم رجوع به غير اعلم و اورع است.[۲]
در بحث اجماع، بر حجيت خبر واحد دو مسئله متفرع شده كه عبارتند از: حجيت اجماع منقول و حجيت شهرت فتوائى. شيخ اعظم انصارى اين مطلب را انكار كرده و قائل به عدم ملازمه بين اين دو مقام شده است؛ اما اكثر علماى اصولى به‌ويژه متأخرين از آنها مانند صاحب رياض و صاحب جواهر كه قائل به حجيت خبر واحد شده‌اند، حجيت اجماع منقول را نيز پذيرفته‌اند.[۳]
نويسنده، حجيت خبر واحد را همچنان كه مشهور بين علماست به اخبار متواتر مى‌داند؛ اما استدلال به ظهور آياتى همچون: آيه نبأ، نفر و كتمان را از امور مستحدثه مى‌داند. وى سپس به نقل شيخ اعظم انصارى، رواياتى كه بر حجيت خبر واحد دلالت دارند به چهار گروه تقسيم مى‌كند:
- رواياتى كه در مورد اخبار متعارض وارد شده و به اخبار علاجيه معروف مى‌باشد.
- رواياتى كه در آنها امامان معصوم(ع) افراد سؤال‌كننده از احكام شرعى را به آحاد اصحاب خود ارجاع داده‌اند؛ مانند: ارجاع امام(ع) به زرارة بن اعين و ابن ابى‌يعفور و محمد بن مسلم.
- رواياتى كه بر وجوب مراجعه به افراد موثق و راويان حديث دلالت دارد؛ مانند: كلام امام زمان(عج) به اسحق بن يعقوب.
- رواياتى كه در آنها، تشويق و ترغيب به نقل احاديث ائمه(ع) شده است.[۴]
نويسنده در ادامه به تعدادى از روايات اشاره كرده و در آخر، سه طايفه ديگر از روايات را به چهار گروهى كه شيخ اعظم در فرائد آورده، افزوده است.[۵]
وضعيت كتاب
بخش آخر كتاب (از صفحه 31 به بعد) مجدداً شماره‌گذارى شده است. در پاورقى‌هاى كتاب، توضيحات اندكى پيرامون برخى روايات آمده است.
پانويس
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.