۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'شريك ' به 'شریک '
جز (جایگزینی متن - 'محققي' به 'محققی') |
جز (جایگزینی متن - 'شريك ' به 'شریک ') |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
#هر چند نويسنده در بحث تجزيه، در مورد الرَّحْمنِ الرَّحيمِ نظر خودش را مشخص نكرده و چنين نوشته: «اما كلمه الرَّحْمنِ‌ِ: [[ابن‌مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] و اعلم گفته‌اند: عَلَم است براى ذات حقّ تعالى و «ال» آن زايده لازمه است ولى ديگران گفته‌اند: صفت مشبّهه يا صيغه مبالغه است. بنا بر قول اول الف و لام آن حرف تعريف و بنا بر قول دوم موصول اسمى است. «الرَّحيمِ» صفت مشبّهه است و به عقيده و نظريه محققین صيغه مبالغه است و «ال» آن حرف تعريف است». امّا از آنجا كه او آيه مبارکه ''' «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ» ''' را چنين ترجمه كرده است: به نام خداوند بسيار بخشنده و بسيار مهربان<ref>ر. ك: متن كتاب، ج1، ص11</ref>معلوم مى‌شود كه در نظر ايشان هر دو كلمه رحمان و رحيم، صيغه مبالغه هستند. | #هر چند نويسنده در بحث تجزيه، در مورد الرَّحْمنِ الرَّحيمِ نظر خودش را مشخص نكرده و چنين نوشته: «اما كلمه الرَّحْمنِ‌ِ: [[ابن‌مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] و اعلم گفته‌اند: عَلَم است براى ذات حقّ تعالى و «ال» آن زايده لازمه است ولى ديگران گفته‌اند: صفت مشبّهه يا صيغه مبالغه است. بنا بر قول اول الف و لام آن حرف تعريف و بنا بر قول دوم موصول اسمى است. «الرَّحيمِ» صفت مشبّهه است و به عقيده و نظريه محققین صيغه مبالغه است و «ال» آن حرف تعريف است». امّا از آنجا كه او آيه مبارکه ''' «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ» ''' را چنين ترجمه كرده است: به نام خداوند بسيار بخشنده و بسيار مهربان<ref>ر. ك: متن كتاب، ج1، ص11</ref>معلوم مى‌شود كه در نظر ايشان هر دو كلمه رحمان و رحيم، صيغه مبالغه هستند. | ||
#همچنين نويسنده گاه افزون بر ترجمه، تجزيه و تركيب، به تفسير نيز پرداخته است. او به‌طور مثال در آغاز سوره بقره تحت عنوان تفسير چنين نوشته است: عصر حضرت موسى(ع) عصرى بود كه بسيارى از جهال، فريفته سحر ساحران و كهانت كاهنان و شعبده‌بازان و دنباله‌رو آنان بودند. حضرت موسى(ع) با اظهار و ارائه معجزات، سحارترين سحره را محكوم، مغلوب، عاجز، ملزم به تسليم و اطاعت از خود نمود.... وجود مبارک خاتم الانبياء(ص) در زمانى كه مردم عرب به فصاحت و بلاغت فصحا و بلغاى خود مى‌باليدند و غير خودشان را اعجمى يعنى گنگ مى‌پنداشتند و شعرا و خطبايشان به انشاى اشعار و ايراد خطابه‌هاى غراء به همديگر مفاخرت و مباهات مى‌ورزيدند ظهور فرمودند. پيغمبرى كه هم زبان و بيانش اعجاز بود... و هم آيات بينات و كلمات محكمات كتاب مجيدش<ref>همان، ج1، ص18- 20</ref> | #همچنين نويسنده گاه افزون بر ترجمه، تجزيه و تركيب، به تفسير نيز پرداخته است. او به‌طور مثال در آغاز سوره بقره تحت عنوان تفسير چنين نوشته است: عصر حضرت موسى(ع) عصرى بود كه بسيارى از جهال، فريفته سحر ساحران و كهانت كاهنان و شعبده‌بازان و دنباله‌رو آنان بودند. حضرت موسى(ع) با اظهار و ارائه معجزات، سحارترين سحره را محكوم، مغلوب، عاجز، ملزم به تسليم و اطاعت از خود نمود.... وجود مبارک خاتم الانبياء(ص) در زمانى كه مردم عرب به فصاحت و بلاغت فصحا و بلغاى خود مى‌باليدند و غير خودشان را اعجمى يعنى گنگ مى‌پنداشتند و شعرا و خطبايشان به انشاى اشعار و ايراد خطابه‌هاى غراء به همديگر مفاخرت و مباهات مى‌ورزيدند ظهور فرمودند. پيغمبرى كه هم زبان و بيانش اعجاز بود... و هم آيات بينات و كلمات محكمات كتاب مجيدش<ref>همان، ج1، ص18- 20</ref> | ||
#نويسنده در اين اثر، گاه اشعارى كه خودش سروده براى توضيح مطالب كتاب افزوده است<ref>مثلاً ر. ك: همان، ج1، ص230- 235. و ص445- 446</ref>برخى از اشعار زيبا و پرمعناى ايشان در ذيل آيه مبارکه ''' «وَ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى لَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَريكٌ فِى الْمُلْكِ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِىٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ كَبِّرْهُ تَكْبيراً» '''<ref>اسراء/ 111</ref>چنين است: خداوند بخشنده مهربان* همان آفريننده جسم و جان* ندارد | #نويسنده در اين اثر، گاه اشعارى كه خودش سروده براى توضيح مطالب كتاب افزوده است<ref>مثلاً ر. ك: همان، ج1، ص230- 235. و ص445- 446</ref>برخى از اشعار زيبا و پرمعناى ايشان در ذيل آيه مبارکه ''' «وَ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى لَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَريكٌ فِى الْمُلْكِ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِىٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ كَبِّرْهُ تَكْبيراً» '''<ref>اسراء/ 111</ref>چنين است: خداوند بخشنده مهربان* همان آفريننده جسم و جان* ندارد شریک و شبيه و نظير* عليم و قديم است حىّ و قدير*... نه بر اوج ذاتش پرد مرغ وهم* نه بر ذيل وصفش رسد دست فهم* نه ادراك بر كنه ذاتش رسيد* نه فكرت به غور صفاتش رسيد<ref>ر. ك: همان، ج3، ص806- 807</ref> | ||
#به نظر مى‌رسد ترجمه حاضر از روى دقت و تأمل و با رعايت امانت و همراه با بهره‌مندى از رسايى و شيوايى زبان شيرين فارسى انجام شده است؛ به عنوان مثال، ايشان آيه اول سوره توبه ''' «بَراءَة مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ إِلَى الَّذينَ عاهَدْتُمْ مِنَ الْمُشْرِكين» ''' را چنين ترجمه كرده است: اين اعلام بيزارى خدا و پيامبر او به كسانى از مشركان است كه با آنها عهد بسته‌ايد<ref>همان، ج2، ص764</ref>و همچنين او سوره ناس را اين گونه به زبان فارسى برگردانده است: به نام خداوند بسيار بخشنده و بسيار مهربان. بگو (اى پيامبرم) پناه مى‌برم به پروردگار مردم. و به مالك و حاكم مردم. و به خدا و معبود مردم. از شرّ وسواس خنّاس. كه در سينه‌هاى مردم وسوسه مى‌كند. خواه جنّ باشد خواه انسان<ref>ر. ك: همان، ج6، ص1281- 1284</ref> | #به نظر مى‌رسد ترجمه حاضر از روى دقت و تأمل و با رعايت امانت و همراه با بهره‌مندى از رسايى و شيوايى زبان شيرين فارسى انجام شده است؛ به عنوان مثال، ايشان آيه اول سوره توبه ''' «بَراءَة مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ إِلَى الَّذينَ عاهَدْتُمْ مِنَ الْمُشْرِكين» ''' را چنين ترجمه كرده است: اين اعلام بيزارى خدا و پيامبر او به كسانى از مشركان است كه با آنها عهد بسته‌ايد<ref>همان، ج2، ص764</ref>و همچنين او سوره ناس را اين گونه به زبان فارسى برگردانده است: به نام خداوند بسيار بخشنده و بسيار مهربان. بگو (اى پيامبرم) پناه مى‌برم به پروردگار مردم. و به مالك و حاكم مردم. و به خدا و معبود مردم. از شرّ وسواس خنّاس. كه در سينه‌هاى مردم وسوسه مى‌كند. خواه جنّ باشد خواه انسان<ref>ر. ك: همان، ج6، ص1281- 1284</ref> | ||