عتبی، محمد بن عبدالجبار: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'سبك' به 'سبک ') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''خواجه ابوالنصر محمد بن عبدالجبار عتبى'''، مورخ، دبير و شاعر خراسانى است. وى مذهب شافعى داشته است. در كنيه وى اختلاف است. برخى او را ابوالنصر، برخى ابوالنضر و گروهى ديگر، ابونصر خوانده‌اند، اما به نظر «احسان ذنون عبداللطيف الثامرى» كه كتاب «اليمينى» مؤلف را مورد تحقيق قرار داده است، همان ابوالنصر صحيح مى‌باشد. | |||
درباره تاريخ ولادت وى، اطلاعى در دست نيست، اما به نظر مى‌رسد در نيمه دوم قرن چهارم هجرى متولد شده باشد. در نوجوانى به خراسان نزد دايى خود، بونصر عتبى رفت. دايى وى كه مردى محتشم و اهل دانش بود، به‌گرمى از او استقبال كرد و او را به كسب علم و ادب و مطالعه كتب سودمند تشويق و ترغيب نمود. وى از دانشمندان خراسان و معاصر دقيقى، فردوسى، عنصرى و فرخى بوده است. | درباره تاريخ ولادت وى، اطلاعى در دست نيست، اما به نظر مى‌رسد در نيمه دوم قرن چهارم هجرى متولد شده باشد. در نوجوانى به خراسان نزد دايى خود، بونصر عتبى رفت. دايى وى كه مردى محتشم و اهل دانش بود، به‌گرمى از او استقبال كرد و او را به كسب علم و ادب و مطالعه كتب سودمند تشويق و ترغيب نمود. وى از دانشمندان خراسان و معاصر دقيقى، فردوسى، عنصرى و فرخى بوده است. | ||
نسخهٔ ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۱:۱۳
| نام | عتبی، محمد بن عبدالجبار |
|---|---|
| نام های دیگر | عتبی، ابی‌النصر محمد بن عبدالجبار |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 427 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE551AUTHORCODE |
خواجه ابوالنصر محمد بن عبدالجبار عتبى، مورخ، دبير و شاعر خراسانى است. وى مذهب شافعى داشته است. در كنيه وى اختلاف است. برخى او را ابوالنصر، برخى ابوالنضر و گروهى ديگر، ابونصر خوانده‌اند، اما به نظر «احسان ذنون عبداللطيف الثامرى» كه كتاب «اليمينى» مؤلف را مورد تحقيق قرار داده است، همان ابوالنصر صحيح مى‌باشد.
درباره تاريخ ولادت وى، اطلاعى در دست نيست، اما به نظر مى‌رسد در نيمه دوم قرن چهارم هجرى متولد شده باشد. در نوجوانى به خراسان نزد دايى خود، بونصر عتبى رفت. دايى وى كه مردى محتشم و اهل دانش بود، به‌گرمى از او استقبال كرد و او را به كسب علم و ادب و مطالعه كتب سودمند تشويق و ترغيب نمود. وى از دانشمندان خراسان و معاصر دقيقى، فردوسى، عنصرى و فرخى بوده است.
محمد عتبى، از لغت و ادبيات عرب و فقه و حديث و تفسير و منطق و كلام بهره‌اى وافر يافت. قرآن كريم را با هفت قرائت حفظ كرد، تاريخ و سيره را مطالعه كرد و سرانجام به دربار امير رضى ابوالقاسم نوح بن منصور سامانى راه يافت.
مدتى رئيس بريد نيشابور و سالى چند هم صاحب ديوان رسائل عمادالدوله، ابوعلى محمد سيمجور، امير و سپهسالار خراسان بود، اما چون ديد دوران دولت آل سامان به پايان رسيده است، در مصاحبت امير ناصرالدين سبک تكين به دارالملك غزنين رفت و تاريخ يمينى را به زبان تازى به خواهش امير جلال‌الدوله ابواحمد، محمد، وليعهد سلطان محمود غزنوى نوشت.
اساتيد
به‌رغم بررسى‌اى كه درباره مشايخ وى صورت پذيرفت، به نام هيچ‌يك از ايشان دست نيافتيم.
آثار
1. لطائف الكتاب؛
2. شذور النصر من كلام ابى النصر؛
3. الكتاب المبدع؛
4. اليمينى.
عتبى مدتى نيز مقام نيابت شمس المعالى قابوس بن وشمگير را در خراسان عهده‌دار شد و در پايان عمر نيز مدتى به‌عنوان صاحب البريد منصوب گشت، اما اشتغال وى بدين منصب ديرى نپاييد و سرانجام، وى در نيشابور درگذشت. درباره سال وفات وى اختلاف نظر وجود دارد. برخى، از سال 413ق، برخى، از 427ق و گروهى ديگر، از سال 431ق، به‌عنوان سال درگذشت وى ياد كرده‌اند.
وابسته‌ها
الیمیني في شرح أخبار السلطان یمین الدولة و امین الملة محمود الغزنوي
اليميني في اخبار دولة الملک يمين الدولة ابي القاسم محمود بن ناصر الدولة ابي منصور سبکتکين