حسنی، احمد بن ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۳۶: خط ۳۶:




    از مشايخ وى مى‌توان به امام ناصر
    از مشايخ وى مى‌توان به امام ناصر أطروش، ابومحمد عبدالرحمن بن ابى حاتم محمد بن ادريس بن المنذر التميمى الحنظلى الرازى، عبدالعزيز بن اسحاق بن جعفر بن روزبهان بن الهيثم، ابوزيد علوى، [[ابن عقده، احمد بن محمد|ابن عقده]] و ابوالفرج اصفهانى اشاره كرد.


    أطروش، ابومحمد عبدالرحمن بن ابى حاتم محمد بن ادريس بن المنذر التميمى الحنظلى الرازى،
    وى پس از فراگيرى دانش در موطن خويش، سفرهاى فراوانى را براى كسب علم آغاز نمود و به شيراز، بغداد، رى و مكّه سفر نمود.
     
    عبدالعزيز بن اسحاق بن جعفر بن روزبهان بن الهيثم، ابوزيد علوى، [[ابن عقده، احمد بن محمد|ابن عقده]] و ابوالفرج
     
    اصفهانى اشاره كرد.
     
    وى پس از فراگيرى دانش در موطن خويش، سفرهاى فراوانى را براى كسب علم آغاز نمود و به
     
    شيراز، بغداد، رى و مكّه سفر نمود.


    ==شاگردان==
    ==شاگردان==
    خط ۵۳: خط ۴۵:
    نام برخى شاگردان وى عبارتست از:
    نام برخى شاگردان وى عبارتست از:


    شيخ على بن بلال، زيد بن اسماعيل السيد الشريف ابوالحسين الحسنى، ابوالحسين احمد بن الحسين بن
    شيخ على بن بلال، زيد بن اسماعيل السيد الشريف ابوالحسين الحسنى، ابوالحسين احمد بن الحسين بن هارون، يحيى بن الحسين بن هارون و يوسف الخطيب.
     
    هارون، يحيى بن الحسين بن هارون و يوسف الخطيب.


    ==آثار==
    ==آثار==
    از وى آثارى چند برجاى مانده است كه از آن جمله مى‌توان به:[[المصابيح]]، النصوص، شرح المنتخب،
    از وى آثارى چند برجاى مانده است كه از آن جمله مى‌توان به:[[المصابيح]]، النصوص، شرح المنتخب، الفقه و شرح الابانة اشاره كرد.ابولعباس در سال 353 ه‍.ق بدرود حيات گفت و در جرجان (گرگان) به خاک سپرده شد.
     
    الفقه و شرح الابانة اشاره كرد.ابولعباس در سال 353 ه‍.ق بدرود حيات
     
    گفت و در جرجان (گرگان) به خاک سپرده شد.





    نسخهٔ ‏۲۳ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۱:۲۴

    حسنی، احمد بن ابراهیم
    نام حسنی، احمد بن ابراهیم
    نام‎های دیگر
    نام پدر
    متولد
    محل تولد
    رحلت 353 ق یا 964 م
    اساتید
    برخی آثار
    کد مؤلف AUTHORCODE1763AUTHORCODE

    ابوالعباس احمد بن ابراهيم بن الحسن بن على بن ابراهيم بن محمد بن سليمان بن داود بن الحسن بن الحسن بن على بن ابى‌طالب عليهم‌السلام از علماى فرقۀ زيديه در زمان الراضى باللّه از خلفاى عباسى مى‌زيست.از تاريخ ولادت او اطلاع دقيقى در دست نيست اما گمان مى‌رود بين سالهاى 280 تا 290 هجرى قمرى در آمل (از شهرهاى استان مازندران) متولد شده باشد.وى به فراگيرى دانش در محضر پدر و عالمان عصر خويش در آمل پرداخت.

    اساتيد

    از مشايخ وى مى‌توان به امام ناصر أطروش، ابومحمد عبدالرحمن بن ابى حاتم محمد بن ادريس بن المنذر التميمى الحنظلى الرازى، عبدالعزيز بن اسحاق بن جعفر بن روزبهان بن الهيثم، ابوزيد علوى، ابن عقده و ابوالفرج اصفهانى اشاره كرد.

    وى پس از فراگيرى دانش در موطن خويش، سفرهاى فراوانى را براى كسب علم آغاز نمود و به شيراز، بغداد، رى و مكّه سفر نمود.

    شاگردان

    نام برخى شاگردان وى عبارتست از:

    شيخ على بن بلال، زيد بن اسماعيل السيد الشريف ابوالحسين الحسنى، ابوالحسين احمد بن الحسين بن هارون، يحيى بن الحسين بن هارون و يوسف الخطيب.

    آثار

    از وى آثارى چند برجاى مانده است كه از آن جمله مى‌توان به:المصابيح، النصوص، شرح المنتخب، الفقه و شرح الابانة اشاره كرد.ابولعباس در سال 353 ه‍.ق بدرود حيات گفت و در جرجان (گرگان) به خاک سپرده شد.


    وابسته‌ها

    المصابیح

    أخبار فخ و خبر يحيی بن عبدالله و أخيه إدريس بن عبدالله (انتشار الحرکة الزیدیة في الیمن و المغرب و الدیلم)