مجلس من أمالي ابن الأنباري: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - ' | تعداد جلد =' به '| تعداد جلد =')
    جز (جایگزینی متن - '== ساختار == ' به '== ساختار == ')
    خط ۳۲: خط ۳۲:


    == ساختار ==
    == ساختار ==
    متن كتاب، فاقد فصل‌بندى و باب‌بندى است و مطالب مختلف، بدون پيروى از نظمى خاص، در قالب 12 روايت با سرآغازهای «اخبرنا»، «قال» و «حدثنا» در پى هم ذكر شده‌اند.
    متن كتاب، فاقد فصل‌بندى و باب‌بندى است و مطالب مختلف، بدون پيروى از نظمى خاص، در قالب 12 روايت با سرآغازهای «اخبرنا»، «قال» و «حدثنا» در پى هم ذكر شده‌اند.



    نسخهٔ ‏۱۳ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۷:۴۹

    مجلس من أمالي ابن الأنباري
    مجلس من أمالي ابن الأنباري
    پدیدآورانصالح، ابراهیم (محقق) ابن بشار، محمد بن قاسم (نويسنده)
    ناشردار البشائر
    مکان نشردمشق - سوریه
    سال نشر1994 م
    چاپ1
    موضوعادبیات عربی - قرن 4ق.
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏PJA‎‏ ‎‏3641‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏2‎‏م‎‏3‎‏
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    نوادر الرسائل 7، مجلس من أمالي ابن الأنباري، حاوى يك مجلس از كتاب امالى ابوبكر، محمد بن قاسم بن بشار(271 - 328ق)، به زبان عربى و در موضوعات مختلف اخلاقى، تاريخى، ادبى و... است.

    از مجلس مزبور، تنها يك نسخه وجود دارد كه كاتب آن، يوسف بن الحسن، معروف به فقيه عاقولى است. او، راوى چهارم مجلس ياد شده است.

    ساختار

    متن كتاب، فاقد فصل‌بندى و باب‌بندى است و مطالب مختلف، بدون پيروى از نظمى خاص، در قالب 12 روايت با سرآغازهای «اخبرنا»، «قال» و «حدثنا» در پى هم ذكر شده‌اند.

    مقدمه مفصل محقق كتاب، ابراهيم صالح، در آغاز و سماعات كتاب كه شش سماع است، در پايان كتاب، پيش از فهرست‌ها ذكر شده است.

    گزارش محتوا

    متن كتاب، با سخنى از پيامبر بزرگوار اسلام، با اين مضمون آغاز شده است: «چگونه‌ايد شما با ربع بهشتيان؟ در حالى كه ربع بهشت از آن شما و سه ربع ديگرش، از آن سايرين باشد. گفتند: خدا و رسولش داناترند. گفت: چگونه‌ايد با ثلث بهشتيان؟ گفتند: اين، بيشتر از اول است. گفت: چگونه‌ايد با نصف؟ گفتند: اين، بيشتر از پيشين است. فرمود: بهشتيان، صد و بيست صف هستند و شما در ميان آنها هشتاد صف هستيد.»

    و با اشعارى از محمد بن اميه بدين مضمون پايان يافته است: «نگاهم در عشق به تو، بر من پيشى گرفته است؛ گويى ديده‌ام جز تو را نمى‌تواند ببيند و بخواهد. قاصد من، با چهره‌اى درخشان به نزدم آمد؛ در حالى كه پيش از اين، چنين نبود. او، با چهره‌اى زشت پيش تو آمده بود و تو پرتوى از زيبايى خويش را بر او افكندى. آن‌گاه كه تو رخ را از من نهان كنى، همين كه قاصدم را كه تو با او سخن گفته‌اى و تو را ديده است، ببينم، كافى است.»

    مقدمه محقق كتاب، مشتمل بر شرح حال مؤلف، تأليفات وى، روش او در تأليف، راويان كتاب و... است.

    وضعيت كتاب

    فهرست‌هاى زير در پايان كتاب ذكر شده است:

    1. فهرست احاديث؛
    2. فهرست قافيه‌ها؛
    3. فهرست اعلام؛
    4. فهرست اماكن؛
    5. فهرست مصادر تحقيق.

    پاورقى‌هاى كتاب، به بيان اختلاف نسخ، معرفى برخى از اعلام، توضيح پاره‌اى از لغات دشوار و... اختصاص يافته است.

    منابع مقاله

    مقدمه و متن كتاب.