كتاب الطهارة (ایروانی): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''') |
جز (جایگزینی متن - '..<ref>' به '.<ref>') |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
مباحث این کتاب، با بیان حرمت جلوس جُنُب در مسجد ادامه مییابد. نویسنده این مبحث را بهصورت سؤالی شروع میکند؛ وی میپرسد: آیا آنچه بهاتفاق نص و فتوی، بهجز نادری از فتاوا، بر جُنُب درباره جلوس در مسجد حرام است، به همین عنوان جلوس و نشستن در مسجد میخورد یا عنوان وجودیای [مانند جلوس و قعود] در اینجا وجود ندارد و هر چیزی غیر از مشی و عبور بر او حرام خواهد بود؟<ref>ر.ک: همان، ص123</ref> وی با استناد به روایتی صحیح از حجر بن زائده، شستشوی تمام پوست (حتی جاهایی که با مو پوشیده شده) در غسل جنابت را واجب میداند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص128</ref> او مسئله وجوب ترتیب بین اعضای غسل و... را در ادامه بیان میکند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص130-139</ref> و پسازاین مباحث به بیان استبرا و اثر آن میپردازد؛ اثر استبرا در بول، طهارت هر رطوبت مشتبه دیگری است که بعدازآن از مخرج بول خارج شود و بقای وضو از دیگر آثار آن است. البته شیخ با این نظر مخالف است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص139</ref> | مباحث این کتاب، با بیان حرمت جلوس جُنُب در مسجد ادامه مییابد. نویسنده این مبحث را بهصورت سؤالی شروع میکند؛ وی میپرسد: آیا آنچه بهاتفاق نص و فتوی، بهجز نادری از فتاوا، بر جُنُب درباره جلوس در مسجد حرام است، به همین عنوان جلوس و نشستن در مسجد میخورد یا عنوان وجودیای [مانند جلوس و قعود] در اینجا وجود ندارد و هر چیزی غیر از مشی و عبور بر او حرام خواهد بود؟<ref>ر.ک: همان، ص123</ref> وی با استناد به روایتی صحیح از حجر بن زائده، شستشوی تمام پوست (حتی جاهایی که با مو پوشیده شده) در غسل جنابت را واجب میداند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص128</ref> او مسئله وجوب ترتیب بین اعضای غسل و... را در ادامه بیان میکند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص130-139</ref> و پسازاین مباحث به بیان استبرا و اثر آن میپردازد؛ اثر استبرا در بول، طهارت هر رطوبت مشتبه دیگری است که بعدازآن از مخرج بول خارج شود و بقای وضو از دیگر آثار آن است. البته شیخ با این نظر مخالف است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص139</ref> | ||
از صفحه 146 به بعد کتاب، احکام حیض و نفاس و استحاضه بیان شده. نویسنده، درباره اقل و اکثر زمان حیض چنین مینویسد: «قد استفاض نقل الإجماع علی أن أقل الحيض ثلاثة و أكثره عشرة و مدركه بعد الإجماع، نصوص مستفيضة مثل صحيحة ابن يقطين...»؛ نقل اجماع در اینکه کمترین زمان در حیض سه روز و بیشترین زمان، ده روز است، در حد مستفیض است و علاوه بر اجماع اخبار مستفیضهای هم بر این امر داریم؛ مثل صحیحه علی بن یقطین | از صفحه 146 به بعد کتاب، احکام حیض و نفاس و استحاضه بیان شده. نویسنده، درباره اقل و اکثر زمان حیض چنین مینویسد: «قد استفاض نقل الإجماع علی أن أقل الحيض ثلاثة و أكثره عشرة و مدركه بعد الإجماع، نصوص مستفيضة مثل صحيحة ابن يقطين...»؛ نقل اجماع در اینکه کمترین زمان در حیض سه روز و بیشترین زمان، ده روز است، در حد مستفیض است و علاوه بر اجماع اخبار مستفیضهای هم بر این امر داریم؛ مثل صحیحه علی بن یقطین...<ref>ر.ک: همان، ص154</ref> با پایان مباحث حیض، کتاب طهارت به گفته خود نویسنده در پایین صفحه 160، پایان میپذیرد. ولی او از صفحه 160 تا 172 بحثی درباره قاعده امکان در حیض را هم مطرح میکند. | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||
نسخهٔ ۳ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۰:۱۴
| كتاب الطهارة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ایروانی، علی (نويسنده) |
| چاپ | 1 |
| تعداد جلد | 1 |
كتاب الطهارة(ایروانی) اثر آیتالله علی ایروانی، نسخه تصویری است با موضوع فقه (بخش طهارت) به زبان عربی که نویسنده در آن احکام و آداب طهارت را بیان کرده است.
ساختار
مباحث این کتاب، مانند سایر کتابهای طهارت در فقه ارائه شده است. البته بخشی درباره تحقیق در قاعده امکان در حیض دارد که افزون بر سایر کتابهای فقهی است. البته چون این نسخه، خطی است در ابتدا با متن نویسنده روبرو میشویم؛ یعنی این اثر تحقیق و پاورقی و فهرست و... ندارد.
گزارش محتوا
کتاب با این عبارات شروع میشود. «بسمالله الرحمن الرحيم. الحمدالله و سلام علی عباده الذين اصطفی. المقصد الأول في المياة و يقع البحث أولا في الأحكام المشتركة بين قاطبة المياه»؛ به نام خداوند بخشاینده بخشایشگر. ستایش مخصوص خداست و درود بر بندگان برگزیدهاش. اولین مقصد درباره آبها است و در آن ابتدا درباره احکام مشترک بین همه آبها صحبت میکنیم.[۱] مصنف از صفحه 13 به بعد، احکام آب کر را بیان میکند و در صفحه 37 درباره مُلاقی با غساله استنجا بحث کرده و بیان میدارد: «لا اشكال و لا خلاف في طهارة ملاقي غسالة الاستنجاء...» در پاک بودن چیزی که با غساله استنجا تماس پیدا کند هیچ اشکالی نیست و علما در این مورد اختلافنظر ندارند (اتفاقنظر دارند). او از صفحه 44 به بعد به بیان مباحث وضو میپردازد و درباره شستن صورت چنین مینویسد: «يجب غسل الوجه في الوضوء من أعلاه الی أسفله أعني من قصاص الشعر إلی منتهی الذقن هذا بحسب الطول و التحديد بحسبه المذكور ليس تحديداً تعبديا بل حذو الوجه العرفي»؛ در وضو شستن طول صورت از بالا به پایین (از رستنگاه مو تا چانه) واجب است و وجوب این مقدار از روی دلیل تعبدی در شستشوی این اندازه نیست بلکه حد عرفی صورت همین است.[۲] میرزاعلی ایروانی، در این بخش، به بیان احکام و متعلقات مباحث شستن و... در هریک از اعضای شستشو (دستها و صورت) و اعضای مسح (سر و پاها)، حدود هرکدام، تعداد غسلات، حکم وضو در صورت وجود مانع از رسیدن آب، ترتیب، موالات و... میپردازد.[۳]
مباحث این کتاب، با بیان حرمت جلوس جُنُب در مسجد ادامه مییابد. نویسنده این مبحث را بهصورت سؤالی شروع میکند؛ وی میپرسد: آیا آنچه بهاتفاق نص و فتوی، بهجز نادری از فتاوا، بر جُنُب درباره جلوس در مسجد حرام است، به همین عنوان جلوس و نشستن در مسجد میخورد یا عنوان وجودیای [مانند جلوس و قعود] در اینجا وجود ندارد و هر چیزی غیر از مشی و عبور بر او حرام خواهد بود؟[۴] وی با استناد به روایتی صحیح از حجر بن زائده، شستشوی تمام پوست (حتی جاهایی که با مو پوشیده شده) در غسل جنابت را واجب میداند.[۵] او مسئله وجوب ترتیب بین اعضای غسل و... را در ادامه بیان میکند[۶] و پسازاین مباحث به بیان استبرا و اثر آن میپردازد؛ اثر استبرا در بول، طهارت هر رطوبت مشتبه دیگری است که بعدازآن از مخرج بول خارج شود و بقای وضو از دیگر آثار آن است. البته شیخ با این نظر مخالف است.[۷]
از صفحه 146 به بعد کتاب، احکام حیض و نفاس و استحاضه بیان شده. نویسنده، درباره اقل و اکثر زمان حیض چنین مینویسد: «قد استفاض نقل الإجماع علی أن أقل الحيض ثلاثة و أكثره عشرة و مدركه بعد الإجماع، نصوص مستفيضة مثل صحيحة ابن يقطين...»؛ نقل اجماع در اینکه کمترین زمان در حیض سه روز و بیشترین زمان، ده روز است، در حد مستفیض است و علاوه بر اجماع اخبار مستفیضهای هم بر این امر داریم؛ مثل صحیحه علی بن یقطین...[۸] با پایان مباحث حیض، کتاب طهارت به گفته خود نویسنده در پایین صفحه 160، پایان میپذیرد. ولی او از صفحه 160 تا 172 بحثی درباره قاعده امکان در حیض را هم مطرح میکند.
وضعیت کتاب
این اثر یک نسخه خطی است و در اولین صفحه آن، تاریخ صفر 1350 ذکر شده است که ظاهراً تاریخ کتابت آن است؛ اما نویسنده در پایان کتاب طهارت بهطور کامل تاریخ پایان تحقیق مطالب این بخش از کتاب (دوم غدیر سال 1349) و کتابت آن به دست خودش (علی ایروانی) در 29 صفر 1350 را ذکر کرده است.[۹] همچنین در صفحه 160 کتاب نوشته، «هذا تمام حررته عند بحثی لکتاب الطهارة/ سنه 1351/ العبد علی الایروانی». در حواشی کتاب متونی نوشته شده است. مثلاً در صفحه 2 در سمت چپ و صفحه 3 در بالای صفحه حاشیه زده شده است. در پایین صفحه بهجای شماره صفحه، کلمهای که صفحه بعدی با آن آغاز میشود آمده است مثلاً در انتهای صفحه 5 بهجای شماره 5 کلمه «الثانی» آمده که کلمه آغازین صفحه 6 است. مصنف، هر بخش یا مسئله را با بسمالله الرحمن الرحیم شروع میکند، ازاینرو در این کتاب، بسمله را زیاد مشاهده میکنیم.
پانویس
منبع مقاله
متن کتاب.