القواعد العلية في الفوائد الأصولية: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '== وضعيت كتاب == ' به '== وضعيت كتاب == ') |
(لینک درون متنی) |
||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''القواعد العلية في الفوائد الأصولية'''، تقريرات درس اصول [[بروجردی، حسین|آيت‌الله سيد حسين طباطبايى بروجردى]] به قلم [[مولانا، ابوالحسن|سيد ابوالحسن موسوى]]، به زبان عربى است. | |||
== ساختار == | == ساختار == | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
بر حجيت شهرت فتوائيه، به مرفوعه زراره و مقبوله عمر بن حنظله استدلال شده است. مرفوعه را شيخ ابن ابى‌جمهور احسائى در كتاب | بر حجيت شهرت فتوائيه، به مرفوعه زراره و مقبوله عمر بن حنظله استدلال شده است. مرفوعه را [[احسائی، احمد بن زین‌الدین|شيخ ابن ابى‌جمهور احسائى]] در كتاب «[[عوالي اللئالي العزيزية في الأحاديث الدينية|عوالي اللئالي]]» به نقل از علامه آورده و سلسله سند آن از علامه تا زراره حذف شده است. مقبوله عمر بن حنظله را مشايخ ثلاثه شيعه [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]]، [[ابن‌بابویه، محمد بن علی|صدوق]] و [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] به اسناد خود از عمر بن حنظله از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] نقل كرده‌اند.<ref>ر.ک: متن كتاب، ص3-2</ref> | ||
معتقدان به وجوب تقليد اعلم و اورع به اين روايت استدلال كرده‌اند؛ چراكه ظاهر آن عدم رجوع به غير اعلم و اورع است.<ref>ر.ک: همان، ص5-4</ref> | معتقدان به وجوب تقليد اعلم و اورع به اين روايت استدلال كرده‌اند؛ چراكه ظاهر آن عدم رجوع به غير اعلم و اورع است.<ref>ر.ک: همان، ص5-4</ref> | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
4. رواياتى كه در آنها، تشويق و ترغيب به نقل احاديث ائمه(ع) شده است.<ref>ر.ک: همان، مبحث آخر، ص5-2</ref> | 4. رواياتى كه در آنها، تشويق و ترغيب به نقل احاديث ائمه(ع) شده است.<ref>ر.ک: همان، مبحث آخر، ص5-2</ref> | ||
نويسنده در ادامه به تعدادى از روايات اشاره كرده و در آخر، سه طايفه ديگر از روايات را به چهار گروهى كه شيخ اعظم در فرائد آورده، افزوده است.<ref>ر.ک: همان، ص20-7</ref> | نويسنده در ادامه به تعدادى از روايات اشاره كرده و در آخر، سه طايفه ديگر از روايات را به چهار گروهى كه [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم]] در [[فرائد الأصول|فرائد]] آورده، افزوده است.<ref>ر.ک: همان، ص20-7</ref> | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
نسخهٔ ۲۰ اوت ۲۰۱۸، ساعت ۱۸:۱۳
| الـقواعد العلیة في الفوائد الأصولیة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | بروجردی، حسین (نويسنده) مولانا، ابوالحسن (مقرر) |
| عنوان‌های دیگر | من تقریرات بحث سیدنا... الحاج آقا حسین الطباطبائي البروجردي |
| ناشر | [بی نا] |
| مکان نشر | - - |
| سال نشر | 1380 ق |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
القواعد العلية في الفوائد الأصولية، تقريرات درس اصول آيت‌الله سيد حسين طباطبايى بروجردى به قلم سيد ابوالحسن موسوى، به زبان عربى است.
ساختار
كتاب، فاقد مقدمه و مشتمل بر سه مبحث حجيت شهرت فتوائيه، حجيت اجماع و حجيت خبر واحد است كه دو مبحث اول در يك بخش و مبحث آخر هم در بخشى مجزا ارائه شده است.
گزارش محتوا
بر حجيت شهرت فتوائيه، به مرفوعه زراره و مقبوله عمر بن حنظله استدلال شده است. مرفوعه را شيخ ابن ابى‌جمهور احسائى در كتاب «عوالي اللئالي» به نقل از علامه آورده و سلسله سند آن از علامه تا زراره حذف شده است. مقبوله عمر بن حنظله را مشايخ ثلاثه شيعه كلينى، صدوق و شيخ طوسى به اسناد خود از عمر بن حنظله از امام صادق(ع) نقل كرده‌اند.[۱]
معتقدان به وجوب تقليد اعلم و اورع به اين روايت استدلال كرده‌اند؛ چراكه ظاهر آن عدم رجوع به غير اعلم و اورع است.[۲]
در بحث اجماع، بر حجيت خبر واحد دو مسئله متفرع شده كه عبارتند از: حجيت اجماع منقول و حجيت شهرت فتوائى. شيخ اعظم انصارى اين مطلب را انكار كرده و قائل به عدم ملازمه بين اين دو مقام شده است؛ اما اكثر علماى اصولى به‌ويژه متأخرين از آنها مانند صاحب رياض و صاحب جواهر كه قائل به حجيت خبر واحد شده‌اند، حجيت اجماع منقول را نيز پذيرفته‌اند.[۳]
نويسنده، حجيت خبر واحد را همچنان كه مشهور بين علماست به اخبار متواتر مى‌داند؛ اما استدلال به ظهور آياتى همچون: آيه نبأ، نفر و كتمان را از امور مستحدثه مى‌داند. وى سپس به نقل شيخ اعظم انصارى، رواياتى كه بر حجيت خبر واحد دلالت دارند به چهار گروه تقسيم مى‌كند:
1. رواياتى كه در مورد اخبار متعارض وارد شده و به اخبار علاجيه معروف مى‌باشد.
2. رواياتى كه در آنها امامان معصوم(ع) افراد سؤال‌كننده از احكام شرعى را به آحاد اصحاب خود ارجاع داده‌اند؛ مانند: ارجاع امام(ع) به زرارة بن اعين و ابن ابى‌يعفور و محمد بن مسلم.
3. رواياتى كه بر وجوب مراجعه به افراد موثق و راويان حديث دلالت دارد؛ مانند: كلام امام زمان(عج) به اسحق بن يعقوب.
4. رواياتى كه در آنها، تشويق و ترغيب به نقل احاديث ائمه(ع) شده است.[۴]
نويسنده در ادامه به تعدادى از روايات اشاره كرده و در آخر، سه طايفه ديگر از روايات را به چهار گروهى كه شيخ اعظم در فرائد آورده، افزوده است.[۵]
وضعيت كتاب
بخش آخر كتاب (از صفحه 31 به بعد) مجدداً شماره‌گذارى شده است. در پاورقى‌هاى كتاب، توضيحات اندكى پيرامون برخى روايات آمده است.
پانويس
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.