تاريخ الدعوة الإسماعيلية: تفاوت میان نسخهها
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR14855J1.jpg|بندانگش» ایجاد کرد.) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
«تاريخ الدعوة الإسماعيلية»، تأليف مصطفى غالب، از جمله آثار معاصر پيرامون فرقه اسماعيليه است كه به زبان عربى و در يك جلد نگارش شده است. | «تاريخ الدعوة الإسماعيلية»، تأليف مصطفى غالب، از جمله آثار معاصر پيرامون فرقه اسماعيليه است كه به زبان عربى و در يك جلد نگارش شده است. | ||
نويسنده، هدف خود را از نگارش اين اثر، خدمت به علم و حقيقت و معرفى دعوت پيچيده و معتقدات دينى اسماعيليان و نيز انتقال ميراث فرقه اسماعيلى به نسل جديدشان دانسته است | نويسنده، هدف خود را از نگارش اين اثر، خدمت به علم و حقيقت و معرفى دعوت پيچيده و معتقدات دينى اسماعيليان و نيز انتقال ميراث فرقه اسماعيلى به نسل جديدشان دانسته است <ref>مقدمه چاپ اول، ص 22</ref>. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
نويسنده در مقدمه چاپ دوم كتاب، به نقش مهم اسماعيليان در حيات سياسى و اجتماعى و فرهنگى در سرزمينهاى مختلف جهان اسلام اشاره كرده است. وى خاطرنشان مىكند كه اين فرقه در بلاد اسلامى، دولتهايى را تشكيل دادند؛ دولتهايى از قبيل دولت اسماعيليان در مغرب (كه توسط عبيدالله المهدى، در سال 296ق، تشكيل شد)، دولت ابن حوشب در يمن در سال 270ق و دولت جوهر الصقلى در مصر در سال 358ق | نويسنده در مقدمه چاپ دوم كتاب، به نقش مهم اسماعيليان در حيات سياسى و اجتماعى و فرهنگى در سرزمينهاى مختلف جهان اسلام اشاره كرده است. وى خاطرنشان مىكند كه اين فرقه در بلاد اسلامى، دولتهايى را تشكيل دادند؛ دولتهايى از قبيل دولت اسماعيليان در مغرب (كه توسط عبيدالله المهدى، در سال 296ق، تشكيل شد)، دولت ابن حوشب در يمن در سال 270ق و دولت جوهر الصقلى در مصر در سال 358ق <ref>مقدمه، ص 4</ref>. | ||
نويسنده در بخش ديگرى از مقدمه از تصريح امام جعفر صادق(ع) به امامت فرزندش اسماعيل سخن به ميان آورده و خاطرنشان كرده است كه اغلب مورخين اسماعيليه قصه وفات اسماعيل را پوششى از ناحيه امام صادق(ع) براى حفظ جان وى از شر عباسيان دانستهاند. اسماعيل پس از اين ادعا، در بصره و برخى شهرهاى فارس مشاهده شده است؛ بنابراين نمىتوان گفت امامت اسماعيل با مرگ او پيش از مرگ پدرش ساقط شده است؛ چراكه او پس از پدرش مرده است | نويسنده در بخش ديگرى از مقدمه از تصريح امام جعفر صادق(ع) به امامت فرزندش اسماعيل سخن به ميان آورده و خاطرنشان كرده است كه اغلب مورخين اسماعيليه قصه وفات اسماعيل را پوششى از ناحيه امام صادق(ع) براى حفظ جان وى از شر عباسيان دانستهاند. اسماعيل پس از اين ادعا، در بصره و برخى شهرهاى فارس مشاهده شده است؛ بنابراين نمىتوان گفت امامت اسماعيل با مرگ او پيش از مرگ پدرش ساقط شده است؛ چراكه او پس از پدرش مرده است <ref>همان، ص 7 - 8</ref>. | ||
در مقدمه چاپ اول كتاب، نويسنده به تاريخ دعوت اسماعيليه و انتشار آن پس از شهادت امام جعفر صادق(ع) در سال 148ق، اشاره كرده است. پس از آن به پيشينه تحقيقاتى كه مستشرقين روسى و آلمانى در باره اين فرقه داشتهاند، پرداخته است | در مقدمه چاپ اول كتاب، نويسنده به تاريخ دعوت اسماعيليه و انتشار آن پس از شهادت امام جعفر صادق(ع) در سال 148ق، اشاره كرده است. پس از آن به پيشينه تحقيقاتى كه مستشرقين روسى و آلمانى در باره اين فرقه داشتهاند، پرداخته است <ref>مقدمه چاپ اول، ص 14 - 15</ref>. | ||
اولين فصل كتاب به بررسى سازمان مذهبى فرقه اسماعيليه اختصاص دارد. نويسنده در ابتداى اين فصل، به دشوارى تحقيق در تشكيلات اين فرقه، به جهت مخفى بودن مصادر و منابع آنها و نيز رمزى بودن اصطلاحات آنها، اشاره كرده است. اين موضوع سبب شده كه تحقيقات در اكثر اوقات مبتنى بر استنتاجات و احتمالات خيالى غير مستند به واقع باشد. همچنين فراوان بر مصادرى اعتماد شده كه دشمنان اين فرقه نوشتهاند | اولين فصل كتاب به بررسى سازمان مذهبى فرقه اسماعيليه اختصاص دارد. نويسنده در ابتداى اين فصل، به دشوارى تحقيق در تشكيلات اين فرقه، به جهت مخفى بودن مصادر و منابع آنها و نيز رمزى بودن اصطلاحات آنها، اشاره كرده است. اين موضوع سبب شده كه تحقيقات در اكثر اوقات مبتنى بر استنتاجات و احتمالات خيالى غير مستند به واقع باشد. همچنين فراوان بر مصادرى اعتماد شده كه دشمنان اين فرقه نوشتهاند <ref>متن كتاب، ص 25</ref>. | ||
علىرغم اين دستاندازها، در عصر حاضر دانشمندان منصفى از غرب و شرق، توانايىهاى علمى خود را در جستجوى حقيقت به كار گرفتند. در طليعه اين علما، مستشرق بزرگ روسى ولاديمير ايوانف (د 1970ق)، قرار دارد كه بيش از يكصد تأليف، علاوه بر مقالات فراوان در بزرگترين مجلات علمى، منتشر كرده است. اين مطالعات و تحقيقات راه روشن وسيعى را براى تدوين تاريخ و معتقدات فرقه اسماعيليه، كه در اكثر مراحلش سرّى است، گشوده است | علىرغم اين دستاندازها، در عصر حاضر دانشمندان منصفى از غرب و شرق، توانايىهاى علمى خود را در جستجوى حقيقت به كار گرفتند. در طليعه اين علما، مستشرق بزرگ روسى ولاديمير ايوانف (د 1970ق)، قرار دارد كه بيش از يكصد تأليف، علاوه بر مقالات فراوان در بزرگترين مجلات علمى، منتشر كرده است. اين مطالعات و تحقيقات راه روشن وسيعى را براى تدوين تاريخ و معتقدات فرقه اسماعيليه، كه در اكثر مراحلش سرّى است، گشوده است <ref>همان، ص 25 - 26</ref>. | ||
اسماعيليان در تنظيم دعوتشان از علما و فلاسفه استفاده كردند و فلسفه اين فرقه را بر نظريات رياضى، فلسفى و فلكى كه از نظم عالم برداشت شده، تنظيم كردند (همان، ص 26). اين اعتقاد بدين ترتيب تدوين شد كه اداره فرقه بر عهده دوازده داعى است كه مقابل آنها در عالم فلكى دوازده برج قرار دارد كه عبارتند از: حمل، ثور، جوزاء، سرطان و... همچنين در جسد انسان و در عالم حجاب نيز دوازده برابر دارند | اسماعيليان در تنظيم دعوتشان از علما و فلاسفه استفاده كردند و فلسفه اين فرقه را بر نظريات رياضى، فلسفى و فلكى كه از نظم عالم برداشت شده، تنظيم كردند (همان، ص 26). اين اعتقاد بدين ترتيب تدوين شد كه اداره فرقه بر عهده دوازده داعى است كه مقابل آنها در عالم فلكى دوازده برج قرار دارد كه عبارتند از: حمل، ثور، جوزاء، سرطان و... همچنين در جسد انسان و در عالم حجاب نيز دوازده برابر دارند <ref>همان، ص 28</ref>. | ||
مراتب داعيان اسماعيلى به ترتيب عبارت است از: امام، باب، حجت، داعى دعاة، داعى البلاغ، نقيب، مأذون و... هركدام از داعيان داراى رتبهاى است؛ بهعنوان مثال، «امام» داراى رتبه امر و «باب» داراى رتبه فصل الخطاب است | مراتب داعيان اسماعيلى به ترتيب عبارت است از: امام، باب، حجت، داعى دعاة، داعى البلاغ، نقيب، مأذون و... هركدام از داعيان داراى رتبهاى است؛ بهعنوان مثال، «امام» داراى رتبه امر و «باب» داراى رتبه فصل الخطاب است <ref>متن كتاب، ص 33 - 34</ref>. | ||
با انتقال فرقه اسماعيليه نزارى به ايران، امام نزارى برخى تعديلات اساسى متناسب با زمان و مكان را در اين فرقه اعمال كرد؛ مثلاً رتبه شيخ را بهجاى داعى الدعاة قرار داد و براى او در هر منطقهاى نائبى معين كرد | با انتقال فرقه اسماعيليه نزارى به ايران، امام نزارى برخى تعديلات اساسى متناسب با زمان و مكان را در اين فرقه اعمال كرد؛ مثلاً رتبه شيخ را بهجاى داعى الدعاة قرار داد و براى او در هر منطقهاى نائبى معين كرد <ref>همان، ص 34 - 35</ref>. در مناطق ديگر مانند هند، آفريقا و پاكستان نيز سازمان مذهبى اين فرقه متناسب با آن مناطق بود <ref>همان، ص 37</ref>. | ||
در فصل دوم كتاب اعتقادات اسماعيليه مورد مطالعه قرار گرفته است. عقيده اساسى اسماعيليان مبتنى بر دو حقيقت علم ظاهر و باطن است كه اولى به فرائض و اركان دين و دومى به سازمان اجتماعى و اداره سياسى اين فرقه مربوط مىشود | در فصل دوم كتاب اعتقادات اسماعيليه مورد مطالعه قرار گرفته است. عقيده اساسى اسماعيليان مبتنى بر دو حقيقت علم ظاهر و باطن است كه اولى به فرائض و اركان دين و دومى به سازمان اجتماعى و اداره سياسى اين فرقه مربوط مىشود <ref>همان، ص 39 - 40</ref>. | ||
به نظر اسماعيليان، زندگى بشر، هفت دورهى نبوت دارد. هر دورهى نبوت، با ظهور ناطق و صامت او، از دورهى ديگر ممتاز مىشود. شش دوره از اين ادوار مربوط بوده است به ظهور پيامبران مرسل؛ يعنى آدم، نوح، ابراهيم، موسى، عيسى و محمد(ص). دورهى هفتم مربوط است به ظهور قائم كه پيش از پايان دنيا ظهور خواهد كرد | به نظر اسماعيليان، زندگى بشر، هفت دورهى نبوت دارد. هر دورهى نبوت، با ظهور ناطق و صامت او، از دورهى ديگر ممتاز مىشود. شش دوره از اين ادوار مربوط بوده است به ظهور پيامبران مرسل؛ يعنى آدم، نوح، ابراهيم، موسى، عيسى و محمد(ص). دورهى هفتم مربوط است به ظهور قائم كه پيش از پايان دنيا ظهور خواهد كرد <ref>همان، ص 52</ref>. | ||
نويسنده در ادامه به آغاز خلقت به اعتقاد اسماعيليه پرداخته شده است. وى نوشتار اخوان الصفا را در اين باره آورده و در پايان متذكر مىشود كه اگر بخواهيم تمامى آنچه را كه داعيان و علماى اسماعيليه پيرامون آغاز خلقت گفتهاند، بياوريم، صفحات زيادى را به خود اختصاص خواهد داد و لذا به همين مقدار اكتفا مىكنيم | نويسنده در ادامه به آغاز خلقت به اعتقاد اسماعيليه پرداخته شده است. وى نوشتار اخوان الصفا را در اين باره آورده و در پايان متذكر مىشود كه اگر بخواهيم تمامى آنچه را كه داعيان و علماى اسماعيليه پيرامون آغاز خلقت گفتهاند، بياوريم، صفحات زيادى را به خود اختصاص خواهد داد و لذا به همين مقدار اكتفا مىكنيم <ref>همان، ص 61 - 64</ref>. | ||
در ادامه، اعتقادات اسماعيليه بر مبناى پنج دوران از زمان آدم تا زمان هارون(ع) ذكر و در ضمن جداولى ائمه هر دوران و ساير اطلاعات مرتبط با آن ارائه شده است | در ادامه، اعتقادات اسماعيليه بر مبناى پنج دوران از زمان آدم تا زمان هارون(ع) ذكر و در ضمن جداولى ائمه هر دوران و ساير اطلاعات مرتبط با آن ارائه شده است <ref>همان، ص 65 - 75</ref>. | ||
از اينجاى كتاب به بعد، ائمه اسماعيليه با نام امام على بن ابىطالب(ع) آغاز شده است. پس از آن شرح حال ديگر ائمه تا زمان امام جعفر صادق(ع) و پس از آن تا زمان آغاخان چهارم ذكر شدهاند | از اينجاى كتاب به بعد، ائمه اسماعيليه با نام امام على بن ابىطالب(ع) آغاز شده است. پس از آن شرح حال ديگر ائمه تا زمان امام جعفر صادق(ع) و پس از آن تا زمان آغاخان چهارم ذكر شدهاند <ref>همان، ص 77 - 390</ref>. | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
در پاورقىهاى كتاب، آدرس مطالب و توضيحاتى پيرامون برخى الفاظ و عبارات ذكر شده است. در انتهاى كتاب در ضمن جداولى، اسامى داعيان فرقه اسماعيليه مستعليه و آغاخانيه بهتفكيك بههمراه تاريخ ولادت و وفات ذكر شده است. فهرست مطالب نيز پس از آن آمده است. | در پاورقىهاى كتاب، آدرس مطالب و توضيحاتى پيرامون برخى الفاظ و عبارات ذكر شده است. در انتهاى كتاب در ضمن جداولى، اسامى داعيان فرقه اسماعيليه مستعليه و آغاخانيه بهتفكيك بههمراه تاريخ ولادت و وفات ذكر شده است. فهرست مطالب نيز پس از آن آمده است. | ||
==پانويس == | |||
<references /> | |||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
خط ۹۴: | خط ۹۶: | ||
[[رده:فرق اسلامی]] | [[رده:فرق اسلامی]] | ||
[[رده:فرق شیعه]] | [[رده:فرق شیعه]] | ||
نسخهٔ ۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۰:۵۵
نام کتاب | تاریخ الدعوة الإسماعیلیة |
---|---|
نام های دیگر کتاب | |
پدیدآورندگان | غالب، مصطفی (نويسنده) |
زبان | عربی |
کد کنگره | BP 240 /غ2ت2 |
موضوع | اسماعیلیه - سرگذشت نامه |
ناشر | دار الأندلس |
مکان نشر | بیروت - لبنان |
سال نشر | |
کد اتوماسیون | 14855 |
معرفى اجمالى
«تاريخ الدعوة الإسماعيلية»، تأليف مصطفى غالب، از جمله آثار معاصر پيرامون فرقه اسماعيليه است كه به زبان عربى و در يك جلد نگارش شده است.
نويسنده، هدف خود را از نگارش اين اثر، خدمت به علم و حقيقت و معرفى دعوت پيچيده و معتقدات دينى اسماعيليان و نيز انتقال ميراث فرقه اسماعيلى به نسل جديدشان دانسته است [۱].
ساختار
كتاب، مشتمل بر مقدمات چاپهاى كتاب و متن اثر در دو فصل است كه با تشريح نظام و تشكيلات فرقه اسماعيليه آغاز شده و سپس اعتقادات اين فرقه و ائمه اسماعيليه به ترتيب از اميرالمؤمنين على(ع) تا آغاخان چهارم معرفى گرديده است.
گزارش محتوا
نويسنده در مقدمه چاپ دوم كتاب، به نقش مهم اسماعيليان در حيات سياسى و اجتماعى و فرهنگى در سرزمينهاى مختلف جهان اسلام اشاره كرده است. وى خاطرنشان مىكند كه اين فرقه در بلاد اسلامى، دولتهايى را تشكيل دادند؛ دولتهايى از قبيل دولت اسماعيليان در مغرب (كه توسط عبيدالله المهدى، در سال 296ق، تشكيل شد)، دولت ابن حوشب در يمن در سال 270ق و دولت جوهر الصقلى در مصر در سال 358ق [۲].
نويسنده در بخش ديگرى از مقدمه از تصريح امام جعفر صادق(ع) به امامت فرزندش اسماعيل سخن به ميان آورده و خاطرنشان كرده است كه اغلب مورخين اسماعيليه قصه وفات اسماعيل را پوششى از ناحيه امام صادق(ع) براى حفظ جان وى از شر عباسيان دانستهاند. اسماعيل پس از اين ادعا، در بصره و برخى شهرهاى فارس مشاهده شده است؛ بنابراين نمىتوان گفت امامت اسماعيل با مرگ او پيش از مرگ پدرش ساقط شده است؛ چراكه او پس از پدرش مرده است [۳].
در مقدمه چاپ اول كتاب، نويسنده به تاريخ دعوت اسماعيليه و انتشار آن پس از شهادت امام جعفر صادق(ع) در سال 148ق، اشاره كرده است. پس از آن به پيشينه تحقيقاتى كه مستشرقين روسى و آلمانى در باره اين فرقه داشتهاند، پرداخته است [۴].
اولين فصل كتاب به بررسى سازمان مذهبى فرقه اسماعيليه اختصاص دارد. نويسنده در ابتداى اين فصل، به دشوارى تحقيق در تشكيلات اين فرقه، به جهت مخفى بودن مصادر و منابع آنها و نيز رمزى بودن اصطلاحات آنها، اشاره كرده است. اين موضوع سبب شده كه تحقيقات در اكثر اوقات مبتنى بر استنتاجات و احتمالات خيالى غير مستند به واقع باشد. همچنين فراوان بر مصادرى اعتماد شده كه دشمنان اين فرقه نوشتهاند [۵].
علىرغم اين دستاندازها، در عصر حاضر دانشمندان منصفى از غرب و شرق، توانايىهاى علمى خود را در جستجوى حقيقت به كار گرفتند. در طليعه اين علما، مستشرق بزرگ روسى ولاديمير ايوانف (د 1970ق)، قرار دارد كه بيش از يكصد تأليف، علاوه بر مقالات فراوان در بزرگترين مجلات علمى، منتشر كرده است. اين مطالعات و تحقيقات راه روشن وسيعى را براى تدوين تاريخ و معتقدات فرقه اسماعيليه، كه در اكثر مراحلش سرّى است، گشوده است [۶].
اسماعيليان در تنظيم دعوتشان از علما و فلاسفه استفاده كردند و فلسفه اين فرقه را بر نظريات رياضى، فلسفى و فلكى كه از نظم عالم برداشت شده، تنظيم كردند (همان، ص 26). اين اعتقاد بدين ترتيب تدوين شد كه اداره فرقه بر عهده دوازده داعى است كه مقابل آنها در عالم فلكى دوازده برج قرار دارد كه عبارتند از: حمل، ثور، جوزاء، سرطان و... همچنين در جسد انسان و در عالم حجاب نيز دوازده برابر دارند [۷].
مراتب داعيان اسماعيلى به ترتيب عبارت است از: امام، باب، حجت، داعى دعاة، داعى البلاغ، نقيب، مأذون و... هركدام از داعيان داراى رتبهاى است؛ بهعنوان مثال، «امام» داراى رتبه امر و «باب» داراى رتبه فصل الخطاب است [۸].
با انتقال فرقه اسماعيليه نزارى به ايران، امام نزارى برخى تعديلات اساسى متناسب با زمان و مكان را در اين فرقه اعمال كرد؛ مثلاً رتبه شيخ را بهجاى داعى الدعاة قرار داد و براى او در هر منطقهاى نائبى معين كرد [۹]. در مناطق ديگر مانند هند، آفريقا و پاكستان نيز سازمان مذهبى اين فرقه متناسب با آن مناطق بود [۱۰].
در فصل دوم كتاب اعتقادات اسماعيليه مورد مطالعه قرار گرفته است. عقيده اساسى اسماعيليان مبتنى بر دو حقيقت علم ظاهر و باطن است كه اولى به فرائض و اركان دين و دومى به سازمان اجتماعى و اداره سياسى اين فرقه مربوط مىشود [۱۱].
به نظر اسماعيليان، زندگى بشر، هفت دورهى نبوت دارد. هر دورهى نبوت، با ظهور ناطق و صامت او، از دورهى ديگر ممتاز مىشود. شش دوره از اين ادوار مربوط بوده است به ظهور پيامبران مرسل؛ يعنى آدم، نوح، ابراهيم، موسى، عيسى و محمد(ص). دورهى هفتم مربوط است به ظهور قائم كه پيش از پايان دنيا ظهور خواهد كرد [۱۲].
نويسنده در ادامه به آغاز خلقت به اعتقاد اسماعيليه پرداخته شده است. وى نوشتار اخوان الصفا را در اين باره آورده و در پايان متذكر مىشود كه اگر بخواهيم تمامى آنچه را كه داعيان و علماى اسماعيليه پيرامون آغاز خلقت گفتهاند، بياوريم، صفحات زيادى را به خود اختصاص خواهد داد و لذا به همين مقدار اكتفا مىكنيم [۱۳].
در ادامه، اعتقادات اسماعيليه بر مبناى پنج دوران از زمان آدم تا زمان هارون(ع) ذكر و در ضمن جداولى ائمه هر دوران و ساير اطلاعات مرتبط با آن ارائه شده است [۱۴].
از اينجاى كتاب به بعد، ائمه اسماعيليه با نام امام على بن ابىطالب(ع) آغاز شده است. پس از آن شرح حال ديگر ائمه تا زمان امام جعفر صادق(ع) و پس از آن تا زمان آغاخان چهارم ذكر شدهاند [۱۵].
وضعيت كتاب
در پاورقىهاى كتاب، آدرس مطالب و توضيحاتى پيرامون برخى الفاظ و عبارات ذكر شده است. در انتهاى كتاب در ضمن جداولى، اسامى داعيان فرقه اسماعيليه مستعليه و آغاخانيه بهتفكيك بههمراه تاريخ ولادت و وفات ذكر شده است. فهرست مطالب نيز پس از آن آمده است.
پانويس
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.
پیوندها
مطالعه کتاب تاریخ الدعوة الإسماعیلیة در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور