سر سلوک ترجمه و شرح رسالة الولاية: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'اهل بيت' به 'اهل‌بيت') |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
برخى از مباحث رساله با توجه به نيازهاى جديد نسل جوان و عرفان‌پژوهان معاصر نياز به بحث تفصيلى داشت، لذا به‌صورت ضمائم و معطوف به فرازهايى از متن رساله، مورد بحث مستقل و مستوفى قرار گرفته‌اند، مثل: فقر وجودى انسان، عشق و اقسام آن، مراحل عرفان، استاد و راهنما در عرفان، عرفان شريعت‌گرا و شريعت‌گريز، فناء فى اللّه و بقاء باللّه، توحيد و اقسام و مراتب آن و در پايان مسئله «لقاء اللّه» از جمله مباحثى هستند كه هركدام شبيه به رساله‌هاى كوچك، مستقل، اما مورد نياز در شرح متن رساله به رشته تحرير درآمده‌اند. | برخى از مباحث رساله با توجه به نيازهاى جديد نسل جوان و عرفان‌پژوهان معاصر نياز به بحث تفصيلى داشت، لذا به‌صورت ضمائم و معطوف به فرازهايى از متن رساله، مورد بحث مستقل و مستوفى قرار گرفته‌اند، مثل: فقر وجودى انسان، عشق و اقسام آن، مراحل عرفان، استاد و راهنما در عرفان، عرفان شريعت‌گرا و شريعت‌گريز، فناء فى اللّه و بقاء باللّه، توحيد و اقسام و مراتب آن و در پايان مسئله «لقاء اللّه» از جمله مباحثى هستند كه هركدام شبيه به رساله‌هاى كوچك، مستقل، اما مورد نياز در شرح متن رساله به رشته تحرير درآمده‌اند. | ||
شارح محترم، در ضمن مقدمه خود مى‌نويسد: «ترجمه و شرح حاضر به‌يقين از خلأها و كاستى‌هايى رنج مى‌برد كه نيازمند ارشادات و هدايت‌هاى اصحاب معرفت و فضيلت و استادان ارجمند عرفان و مشتاقان كوى ولايت است، لذا متمنى است اين كمترين خوشه‌چين معارف قرآنى، معالم | شارح محترم، در ضمن مقدمه خود مى‌نويسد: «ترجمه و شرح حاضر به‌يقين از خلأها و كاستى‌هايى رنج مى‌برد كه نيازمند ارشادات و هدايت‌هاى اصحاب معرفت و فضيلت و استادان ارجمند عرفان و مشتاقان كوى ولايت است، لذا متمنى است اين كمترين خوشه‌چين معارف قرآنى، معالم اهل‌بيتى و صحائف عرفانى را از تذكرهاى سودمند خويش محروم ننمايند»<ref>مقدمه، ص 27</ref> | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
نسخهٔ ۱۲ اوت ۲۰۱۸، ساعت ۲۲:۰۷
| سر سلوک ترجمه و شرح رسالة الولایة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | رودگر کوهپر، محمد جواد (مترجم و شارح) |
| عنوان‌های دیگر | رساله الولایه. شرح ترجمه و شرح رساله الولایه |
| ناشر | آيت اشراق |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1386 ش |
| چاپ | 1 |
| موضوع | آشتیانی، احمد، 1261 - 1353. رساله الولایه - نقد و تفسیر ولایت (عرفان) |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 287/1 /آ5 ر5024 |
سرّ سلوك، ترجمه و شرح «رسالة الولاية» اثر آيت‌الله ميرزا احمد آشتيانى است كه توسط دكتر محمدجواد رودگر، به زبان فارسى و در عصر حاضر انجام گرفته است.
ترجمه و شرح، ناظر به اصل محتواى رساله و حاوى نكات بنيادين و اساسى آن مى‌باشد، لذا از ترجمه و شرح تحت‌اللفظى به‌طور معمول اجتناب شده است، بلكه ترجمه و شرح، در هم آميخته و معطوف به محورهاى مهم مقوله ولايت مى‌باشند كه با روشى سليس و روان نوشته شده است.
مسائل مهم ولايت در رساله حاضر، مثل: چيستى ولايت، قرب و اقسام آن، نبوت و اقسام آن، ولايت، اقسام و مراتب آن، ختم ولايت، حقيقت محمّديه(ص)، نسبت ولايت، نبوت و رسالت و... در ضمن شرح رساله مورد تحقيق و تشريح قرار گرفته‌اند تا نكات كانونى «ولايت‌شناسى» مغفول واقع نشود.
بحث‌هايى از قبيل فناء، مرگ اختيارى، اوصاف و ويژگى‌هاى انسان كامل، راه‌هاى حصول به مقام ولايت يا نبوت تعريفى نيز با توجه به اينكه مؤلفه‌هاى وجودى «ولايت» بوده و در ضمن رساله نيز اشاراتى به آنها شده است به اجمال و تفصيل مورد بحث و بررسى قرار گرفته‌اند.
برخى از مباحث رساله با توجه به نيازهاى جديد نسل جوان و عرفان‌پژوهان معاصر نياز به بحث تفصيلى داشت، لذا به‌صورت ضمائم و معطوف به فرازهايى از متن رساله، مورد بحث مستقل و مستوفى قرار گرفته‌اند، مثل: فقر وجودى انسان، عشق و اقسام آن، مراحل عرفان، استاد و راهنما در عرفان، عرفان شريعت‌گرا و شريعت‌گريز، فناء فى اللّه و بقاء باللّه، توحيد و اقسام و مراتب آن و در پايان مسئله «لقاء اللّه» از جمله مباحثى هستند كه هركدام شبيه به رساله‌هاى كوچك، مستقل، اما مورد نياز در شرح متن رساله به رشته تحرير درآمده‌اند.
شارح محترم، در ضمن مقدمه خود مى‌نويسد: «ترجمه و شرح حاضر به‌يقين از خلأها و كاستى‌هايى رنج مى‌برد كه نيازمند ارشادات و هدايت‌هاى اصحاب معرفت و فضيلت و استادان ارجمند عرفان و مشتاقان كوى ولايت است، لذا متمنى است اين كمترين خوشه‌چين معارف قرآنى، معالم اهل‌بيتى و صحائف عرفانى را از تذكرهاى سودمند خويش محروم ننمايند»[۱]
وضعيت كتاب
فهرست مصالب و مقدمه مترجم، در آغاز كتاب و «ضمايم» شامل هشت ضميمه و «نمايه‌ها» شامل «نمايه آيات»، «نمايه احاديث و روايات»، «نمايه اصطلاحات»، «نمايه اشخاص»، «نمايه اشعار» و «منابع و مآخذ» در پايان آن ذكر شده است.
پانويس
- ↑ مقدمه، ص 27
منابع مقاله
مقدمه كتاب.