۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '==آثار== ' به '==آثار== ') |
جز (جایگزینی متن - 'اهل بيت' به 'اهلبيت') |
||
خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
#:بر اين اساس وى مىگويد:الف:سفر براى زيارت پيامبر حرام است.ب:كيفيت زيارت پيامبر از كيفيت زيارت اهل قبور تجاوز نمىكند.ج:هرنوع پناه و سايبان بر قبور حرام است.د:پس از وفات پيامبر توسل به او بدعت و شرك است.ه:سوگند به پيامبر و قرآن و يا سوگند دادن خدا به آنها شرك است.و:برگزارى مراسم جشن و شادى در تولد پيامبر بدعت بهشمار مىرود. | #:بر اين اساس وى مىگويد:الف:سفر براى زيارت پيامبر حرام است.ب:كيفيت زيارت پيامبر از كيفيت زيارت اهل قبور تجاوز نمىكند.ج:هرنوع پناه و سايبان بر قبور حرام است.د:پس از وفات پيامبر توسل به او بدعت و شرك است.ه:سوگند به پيامبر و قرآن و يا سوگند دادن خدا به آنها شرك است.و:برگزارى مراسم جشن و شادى در تولد پيامبر بدعت بهشمار مىرود. | ||
#:زيربناى اين نظريات اين است كه او براى توحيد و شرك، حدّ منطقى قائل نشده و روى انگيزه خاصى آنها را شرك، بدعت و يا لااقل حرام دانسته است. | #:زيربناى اين نظريات اين است كه او براى توحيد و شرك، حدّ منطقى قائل نشده و روى انگيزه خاصى آنها را شرك، بدعت و يا لااقل حرام دانسته است. | ||
#انكار فضائل | #انكار فضائل اهلبيت عليهمالسلام:وى در کتاب «منهاج السنة» احاديثى را كه دربارۀ مناقب علی عليهالسلام و خاندان اوست، بدون ارائه مدركى، انكار مىنمايد و همه را مجعول اعلام مىكند و بدين وسيله روح ناصبىگرى را پرورش مىدهد. | ||
دربارۀ امامت ابن تيميه معتقد است اهم مطالب دين ايمان به خدا و رسالت حضرت رسول است و هيچكس امامت را شرط لازم اسلام ندانسته است و اگر چنين بود خود حضرت رسول اين مطلب را صريحا در زمان حيات خود بيان مىكرد. | دربارۀ امامت ابن تيميه معتقد است اهم مطالب دين ايمان به خدا و رسالت حضرت رسول است و هيچكس امامت را شرط لازم اسلام ندانسته است و اگر چنين بود خود حضرت رسول اين مطلب را صريحا در زمان حيات خود بيان مىكرد. | ||
خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
حمل صفات خبرى بر معناى لغوى توسط ابن تيميه ملازم با قول به تجسيم ذات بارى تعالى است.آياتى كه دستاويز ابن تيميه است دو نوع ظهور دارد:يكى ظهور إفرادى و تصورى و ديگرى ظهور جملى و تصديقى.مجسّمه و از جمله ابن تيميه در تفسير اين نوع آيات از ظهور نخست پيروى كرده و دومى را به دست فراموشى سپردهاند، در صورتى كه كلام عرب، و مخصوصا فصيحان و بليغان مالامال از مجاز و كنايه است و در اين صورت بايد پس از ظهور افرادى و تصورى به دنبال ظهور جملى و تصديقى آن رفت و آن را گرفت.گذشته از اين، اين نوع از آيات، آيات متشابهى هستند كه بايد با مراجعه به آيات محكمات تفسير شوند. | حمل صفات خبرى بر معناى لغوى توسط ابن تيميه ملازم با قول به تجسيم ذات بارى تعالى است.آياتى كه دستاويز ابن تيميه است دو نوع ظهور دارد:يكى ظهور إفرادى و تصورى و ديگرى ظهور جملى و تصديقى.مجسّمه و از جمله ابن تيميه در تفسير اين نوع آيات از ظهور نخست پيروى كرده و دومى را به دست فراموشى سپردهاند، در صورتى كه كلام عرب، و مخصوصا فصيحان و بليغان مالامال از مجاز و كنايه است و در اين صورت بايد پس از ظهور افرادى و تصورى به دنبال ظهور جملى و تصديقى آن رفت و آن را گرفت.گذشته از اين، اين نوع از آيات، آيات متشابهى هستند كه بايد با مراجعه به آيات محكمات تفسير شوند. | ||
اما ديدگاه ابن تيميه دربارۀ زيارت مرقد پيامبر اكرم صلىاللّهعليهوآلهوسلم، با روايات زيادى كه از پيامبر(ص) دربارۀ استحباب زيارت قبور مؤمنان بهويژه شخصيتهاى بزرگ اسلامى و شخص رسول اكرم(ص)نقل شده در تعارض آشكار قرار دارد.اين روايات نشانگر آن است كه زيارت مرقد پيامبر(ص) به هيچ وجه بدعت نيست بلكه نشانۀ مهرورزى مؤمنان به پيامبر و علامت ايمان ايشان است.اين معنا زيارت قبور امامان | اما ديدگاه ابن تيميه دربارۀ زيارت مرقد پيامبر اكرم صلىاللّهعليهوآلهوسلم، با روايات زيادى كه از پيامبر(ص) دربارۀ استحباب زيارت قبور مؤمنان بهويژه شخصيتهاى بزرگ اسلامى و شخص رسول اكرم(ص)نقل شده در تعارض آشكار قرار دارد.اين روايات نشانگر آن است كه زيارت مرقد پيامبر(ص) به هيچ وجه بدعت نيست بلكه نشانۀ مهرورزى مؤمنان به پيامبر و علامت ايمان ايشان است.اين معنا زيارت قبور امامان اهلبيت عليهمالسلام و صالحان و نيكان را نيز در بر مىگيرد. | ||
اما ابن تيميه براى نخستين بار در آغاز قرن هشتم هجرى، رسالهاى پيرامون زيارت بيت المقدس نوشت و در آن به حرمت و ممنوعيت سفرهاى زيارتى حكم كرد.وى در مقام اثبات مدعاى خويش به روايت منسوب به پيامبر(ص) استناد كرد.روايت مذكور به سه صورت مختلف نقل شده است:1-تشدّ الرّحال الى ثلاثة مساجد:المسجد الحرام و المسجد الاقصى | اما ابن تيميه براى نخستين بار در آغاز قرن هشتم هجرى، رسالهاى پيرامون زيارت بيت المقدس نوشت و در آن به حرمت و ممنوعيت سفرهاى زيارتى حكم كرد.وى در مقام اثبات مدعاى خويش به روايت منسوب به پيامبر(ص) استناد كرد.روايت مذكور به سه صورت مختلف نقل شده است:1-تشدّ الرّحال الى ثلاثة مساجد:المسجد الحرام و المسجد الاقصى |
ویرایش