علامه فیض کاشانی، محمدجعفر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '</div> ' به '</div> ') |
جز (جایگزینی متن - 'روحاني' به 'روحانی') |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
تحصيلات مقدماتى را در محضر والدش ميرزا محمدابراهيم كه از مجتهدان معروف بود، آموخت و از محضر آيت‌الله علوى و اساتيد ديگر كاشان استفاده نمود. سپس به اصفهان رهسپار گرديد و چندى در مجلس درس آخوند آقا نجفى اصفهانى حاضر شد و مورد توجه شايان قرار گرفت. | تحصيلات مقدماتى را در محضر والدش ميرزا محمدابراهيم كه از مجتهدان معروف بود، آموخت و از محضر آيت‌الله علوى و اساتيد ديگر كاشان استفاده نمود. سپس به اصفهان رهسپار گرديد و چندى در مجلس درس آخوند آقا نجفى اصفهانى حاضر شد و مورد توجه شايان قرار گرفت. | ||
او اديبى ذو لسانين و شاعرى شيرين‌سخن و خطيبى ارزنده بود كه منشئاتش در غايت فصاحت موجود است. علامه فيض، سياست را از | او اديبى ذو لسانين و شاعرى شيرين‌سخن و خطيبى ارزنده بود كه منشئاتش در غايت فصاحت موجود است. علامه فيض، سياست را از روحانیت جدا نمى‌دانست و از اين نظر خانه وى نه تنها مرجع روحانیون بود، بلكه تكيه‌گاهى براى ياران سياسى وقت به شمار مى‌رفت. در خانه او به روى همه مردم در تمام اوقات باز بود و در عين عدم تمكن مالى، سفره‌اى گسترده داشت و بى‌پناهان را پناه بود. | ||
== آثار == | == آثار == | ||
نسخهٔ ۱۲ اوت ۲۰۱۸، ساعت ۰۱:۱۴
| نام | علامه فیض کاشانی، محمدجعفر |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | 1276 ش |
| محل تولد | |
| رحلت | 1337 ش |
| اساتید | |
| برخی آثار | دیوان فیض ثانی
[[رساله لقاء الله به ضمیمیه رساله لقاء الله امام خمینی(س)، رساله لقاء الله علامه فیض کاشانی، نامه عرفانی مؤلف به علامه کمپانی]] |
| کد مؤلف | AUTHORCODE10020AUTHORCODE |
ولادت
«محمدجعفر فيض»، فرزند آخوند ميرزا محمدابراهيم بن صدرالدين محمد فيضى، به سال 1267ش، در بالاترين خاندان علمى كاشان ديده به جهان گشود.
کسب علم و دانش
تحصيلات مقدماتى را در محضر والدش ميرزا محمدابراهيم كه از مجتهدان معروف بود، آموخت و از محضر آيت‌الله علوى و اساتيد ديگر كاشان استفاده نمود. سپس به اصفهان رهسپار گرديد و چندى در مجلس درس آخوند آقا نجفى اصفهانى حاضر شد و مورد توجه شايان قرار گرفت.
او اديبى ذو لسانين و شاعرى شيرين‌سخن و خطيبى ارزنده بود كه منشئاتش در غايت فصاحت موجود است. علامه فيض، سياست را از روحانیت جدا نمى‌دانست و از اين نظر خانه وى نه تنها مرجع روحانیون بود، بلكه تكيه‌گاهى براى ياران سياسى وقت به شمار مى‌رفت. در خانه او به روى همه مردم در تمام اوقات باز بود و در عين عدم تمكن مالى، سفره‌اى گسترده داشت و بى‌پناهان را پناه بود.
آثار
- رجال كاشان؛
- شرح حال فيض؛
- ديوان اشعار (كه تخمينا 5000 هزار بيت است)؛
- رساله لقاء الله.
وفات
علامه فيض پس از 70 سال زندگى پربركت در آذرماه سال 1337ش دار فانى را وداع گفت. جنازه وى با انبوهى از تشييع‌كنندگان در جوار مزار كثير الانوار جدش ملا محسن فيض به خاک سپرده شد.