محلی، محمد بن احمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '</div> '''' به '</div> '''') |
جز (جایگزینی متن - 'سبك' به 'سبک ') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''جلال‌الدين محمد بن احمد بن محمد بن ابراهيم محلّى'''(791-864 ق) مشهور به [[تفتازانی، مسعود بن عمر|تفتازانى]] عرب و علاّمه از دانشمندان بنام شافعى مذهب است و در فقه كلام، اصول، نحو و منطق دستى توانا داشت.وى در مصر زاده شد و در آن ديار از دانشمندانى چون محمود اقصرائى، برهان بيجورى، شمس بساطى و علاى بخارى دانش آموخت و در مدارس برقوفيه و مؤيديه به تدريس پرداخت.در خصايل او نوشته‌اند كه بسيار آشكارگو بود و در گفتن حق از كسى پروا نمى‌كرد.حكّام و دولتمردان به نزدش مى‌آمدند امّا به آنان اعتنايى نمى‌كرد.منصب قضاوت را به او پيشنهاد كردند، نپذيرفت.پيشه‌اش تجارت بود.مشهورترين اثر او بخش دوّم تفسير جلالين است.آثار ديگرى هم دارد كه شرح جمع الجوامع تاج الدّين | '''جلال‌الدين محمد بن احمد بن محمد بن ابراهيم محلّى'''(791-864 ق) مشهور به [[تفتازانی، مسعود بن عمر|تفتازانى]] عرب و علاّمه از دانشمندان بنام شافعى مذهب است و در فقه كلام، اصول، نحو و منطق دستى توانا داشت.وى در مصر زاده شد و در آن ديار از دانشمندانى چون محمود اقصرائى، برهان بيجورى، شمس بساطى و علاى بخارى دانش آموخت و در مدارس برقوفيه و مؤيديه به تدريس پرداخت.در خصايل او نوشته‌اند كه بسيار آشكارگو بود و در گفتن حق از كسى پروا نمى‌كرد.حكّام و دولتمردان به نزدش مى‌آمدند امّا به آنان اعتنايى نمى‌كرد.منصب قضاوت را به او پيشنهاد كردند، نپذيرفت.پيشه‌اش تجارت بود.مشهورترين اثر او بخش دوّم تفسير جلالين است.آثار ديگرى هم دارد كه شرح جمع الجوامع تاج الدّين سبک ى، شرح ورقات امام الحرمين در اصول، كنز الراغبين فى شرح منهاج الطالبين مهمترين آثار او هستند. | ||
نسخهٔ ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۶:۰۳
| نام | محلی، محمد بن احمد |
|---|---|
| نام های دیگر | ج‍لال ال‍دی‍ن ال‍م‍ح‍ل‍ی
ج‍لال محلی محلی، اب‍و ع‍ب‍د ال‍ل‍ه محمد محلی، ج‍لال ال‍دی‍ن محمد |
| نام پدر | |
| متولد | 1389 م |
| محل تولد | |
| رحلت | 864 ق یا 1459 م |
| اساتید | |
| برخی آثار | تفسير الجلالین |
| کد مؤلف | AUTHORCODE2826AUTHORCODE |
جلال‌الدين محمد بن احمد بن محمد بن ابراهيم محلّى(791-864 ق) مشهور به تفتازانى عرب و علاّمه از دانشمندان بنام شافعى مذهب است و در فقه كلام، اصول، نحو و منطق دستى توانا داشت.وى در مصر زاده شد و در آن ديار از دانشمندانى چون محمود اقصرائى، برهان بيجورى، شمس بساطى و علاى بخارى دانش آموخت و در مدارس برقوفيه و مؤيديه به تدريس پرداخت.در خصايل او نوشته‌اند كه بسيار آشكارگو بود و در گفتن حق از كسى پروا نمى‌كرد.حكّام و دولتمردان به نزدش مى‌آمدند امّا به آنان اعتنايى نمى‌كرد.منصب قضاوت را به او پيشنهاد كردند، نپذيرفت.پيشه‌اش تجارت بود.مشهورترين اثر او بخش دوّم تفسير جلالين است.آثار ديگرى هم دارد كه شرح جمع الجوامع تاج الدّين سبک ى، شرح ورقات امام الحرمين در اصول، كنز الراغبين فى شرح منهاج الطالبين مهمترين آثار او هستند.
وابسته‌ها
تفسیر قرآن العظیم للامامین الجلیلین
الفصول العشرة في ضوابط القراءة
حاشية العطار علي شرح الجلال المحلي علي جمع الجوامع في اصول الفقه الشافعي