۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جستارهایی در تاریخ علوم دوره اسلامی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۴:۵۷
، ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'سبك' به 'سبک '
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'سبك' به 'سبک ') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
كتاب با مقدمهاى مختصرى از دكتر حداد عادل در اهميت كتاب آغاز شده است. پس از آن مقدمه مؤلف در روش، محتوا، شكل و | كتاب با مقدمهاى مختصرى از دكتر حداد عادل در اهميت كتاب آغاز شده است. پس از آن مقدمه مؤلف در روش، محتوا، شكل و سبک مقالات است. در متن كتاب نيز واژههاى حرف ب و پ آمده است. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
وى درباره محتواى مقالات مىنويسد: چندىوچونى محتواى مقالههاى دايرةالمعارفى بستگى دارد به نوع، حجم و گاهى مخاطبان/ خوانندگان عمده آن<ref>همان، ص14</ref> | وى درباره محتواى مقالات مىنويسد: چندىوچونى محتواى مقالههاى دايرةالمعارفى بستگى دارد به نوع، حجم و گاهى مخاطبان/ خوانندگان عمده آن<ref>همان، ص14</ref> | ||
شكل (زبانى) و | شكل (زبانى) و سبک (نگارشى) مقالههاى دايرةالمعارفى هم با آن مقالههاى روزنامهاى و مجلّهاى، رمانها، داستانهاى كوتاه و مانند اينها (كه نويسندگانشان ظاهراً خود را مقيّد به هيچ ضابطه و قاعده نگارشى نمىدانند) تفاوت دارد<ref>همان، ص17</ref> | ||
به اعتقاد نويسنده بعضى ويژگىهايى كه بايد نگارش دايرةالمعارفى را از نوشتههاى گروه دوّمى ممتاز كند، اينهاست: 1.سادگى؛ 2. از آفت درازنويسى كه متأسفانه عارض نثر فارسى معاصر (بهويژه، نثر روزنامهاى و راديو- تلويزيونى) شده است، احتراز شود؛ 3. خوددارى از توسّل به «وجه مجهول» افعال، كه در اثر ترجمههاى تحتاللّفظ ناشيانه از زبانهاى فرانسه، انگليسى و غيره از اوايل نهضت ترجمه در ايران (در سده گذشته) آغاز يافته و چهره نثر فارسى را زشت كرده است؛ 4. از حيث جملهسازى، احتراز از تعقيد و تكلّف لازم است؛ يعنى، مثلاً، جملههاى مركّبى را كه حاوى يك جمله اصلى/ پايه و بيش از يك جمله تابع/ پيرو و، گاهى، جملهاى «معترضه» باشند و خواننده را مجبور به آكروباسى ذهنى كنند، معمولاً مىتوان با كاربرد درست «نقطهگذارى» به چند جمله مستقل يا معطوف به يكديگر تبديل كرد<ref>همان، ص17-19</ref> | به اعتقاد نويسنده بعضى ويژگىهايى كه بايد نگارش دايرةالمعارفى را از نوشتههاى گروه دوّمى ممتاز كند، اينهاست: 1.سادگى؛ 2. از آفت درازنويسى كه متأسفانه عارض نثر فارسى معاصر (بهويژه، نثر روزنامهاى و راديو- تلويزيونى) شده است، احتراز شود؛ 3. خوددارى از توسّل به «وجه مجهول» افعال، كه در اثر ترجمههاى تحتاللّفظ ناشيانه از زبانهاى فرانسه، انگليسى و غيره از اوايل نهضت ترجمه در ايران (در سده گذشته) آغاز يافته و چهره نثر فارسى را زشت كرده است؛ 4. از حيث جملهسازى، احتراز از تعقيد و تكلّف لازم است؛ يعنى، مثلاً، جملههاى مركّبى را كه حاوى يك جمله اصلى/ پايه و بيش از يك جمله تابع/ پيرو و، گاهى، جملهاى «معترضه» باشند و خواننده را مجبور به آكروباسى ذهنى كنند، معمولاً مىتوان با كاربرد درست «نقطهگذارى» به چند جمله مستقل يا معطوف به يكديگر تبديل كرد<ref>همان، ص17-19</ref> | ||