قرآن مبین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''') |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''ترجمه قرآن''' با نام كامل '''قرآن مبين'''؛ ترجمه، توضيح و تفسير فشرده قرآن به قرآن» اثر [[طاهری قزوینی، علی‌اکبر|على اكبر طاهرى قزوينى]] به زبان فارسى است. | '''ترجمه قرآن''' با نام كامل '''قرآن مبين'''؛ ترجمه، توضيح و تفسير فشرده قرآن به قرآن» اثر [[طاهری قزوینی، علی‌اکبر|على اكبر طاهرى قزوينى]] به زبان فارسى است. | ||
نسخهٔ ۲۷ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۷:۴۵
| قرآن مبین | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | طاهری قزوینی، علی‌اکبر (مترجم) |
| عنوان‌های دیگر | قرآن. فارسی - عربی |
| ناشر | قلم |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1380 ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-316-079-3 |
| موضوع | قرآن - ترجمهها |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 59/66 /ط2 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ترجمه قرآن با نام كامل قرآن مبين؛ ترجمه، توضيح و تفسير فشرده قرآن به قرآن» اثر على اكبر طاهرى قزوينى به زبان فارسى است.
ايشان در سال 1372 تصميم به ترجمۀ قرآن مجيد مى‌گيرد و مدت 8 سال كار ترجمۀ قرآن به طول مى‌انجامد.
وى اين ترجمه را با توجه به ترجمه‌هاى موجود انجام داده و آن را همراه با توضيحاتى كه در متن ترجمه و يا در پاورقى آورده تكميل نموده است و در بعضى از موارد كه ترجمۀ آيه داراى ابهامی‌باشد كه آيات ديگر مى‌توانند آنرا برطرف نمايند، با آدرس دهى (و ارجاعات) اين ابهامات را برطرف كرده است و بدين وسيله ترجمۀ خود را «توضيح و تفسير فشردۀ قرآن به قرآن» نام نهاده است. وى با استفاده از كامپيوتر، جملات تكرارى را بدست آورده و تلاش مى‌كند كه ترجمۀ آنها يكسان باشد كه در اين زمينه در بسيارى از موارد موفق بوده است.
ويژگى‌ها
- اين ترجمه داراى پاورقى است كه در آن برخى از توضيحات مربوط به آيات (مانند شرح بعضى از لغات، شأن نزول آيات و يا بيان مصداق آيات) آمده است.
- در برخى از موارد، در پاورقى مطالب را به يكديگر و يا به موارد مشابه آن ارجاع داده مانند آنچه كه در پاورقى مربوط به ترجمۀ عالمين در آيۀ 2 سورۀ حمد آمده كه مى‌نويسد: به آيات 23 و 24 سورۀ شعراء مراجعه نماييد.
- در بالاى صفحات علاوه بر نام سوره، شمارۀ آن نيز (بر حسب ترتيب سوره‌ها) ذكر شده است.
- در مواردى كه ترجمۀ آيات نيازمند به توضيح باشد، جهت كامل شدن جملات، مطالبى را اضافه نموده و آنها را بواسطۀ پرانتز از متن اصلى جدا كرده است مثلا در ترجمۀ آيۀ 13 سورۀ و الشمس: «فقال لهم رسول‌الله ناقة الله و سقيها» چنين آمده «و پيامبر خدا به آنان گفت [متعرض] ناقۀ خدا و [نوبت] آشاميدنش [نشويد]» و يا مانند آيۀ 42 سورۀ انعام: «و لقد ارسلنا الى امم من قبلك» كه در ترجمۀ آن آمده است «بر امتهاى قبل از تو [نيز پيامبرانى] فرستاديم».
- ترجمه داراى سلاست و روانى خوبى است به گونه‌اى كه براى عموم قابل فهم مى‌باشد.
- جملات و واژه‌هاى تكرارى، اكثرا داراى ترجمه يكسانى مى‌باشند مانند «لا اله الا الله» ، «يا ايها الذين آمنوا» .
اشكالات
- عدم توجه به معناى اصلى كلمات، مثلا فعل «يقيمون» در آيۀ 3 سورۀ بقره: الذين يؤمنون بالغيب و يقيمون الصلاة را چنين ترجمه نموده «آنها كه به ماوراى محسوسات باور دارند و به نماز مى‌ايستند» در صورتی که فعل «يقيمون» اولا متعدى باب افعال است ولى در ترجمه لازم معنى نشده است و ثانيا به معناى برپا داشتن است و قرآن مى‌خواهد بگويد كه مؤمنين نماز را برپا مى‌دارند نه اينكه مى‌خوانند و مى‌ايستند و يا مانند واژۀ «ابن» در آيۀ 115 سورۀ مائده: «و اذ قال الله يا عيسى بن مريم» كه چنين ترجمه شده «و به ياد آر آنگاه را كه خدا گويد اى عيسى فرزند مريم» در صورتی که «ابن» به معناى پسر مى‌باشد نه مطلق فرزند.
- در برخى از موارد جملات ناقص است و تمام آيه ترجمه نشده بلكه برخى از جملات آن حذف شده است مانند آيه 70 سورۀ آل عمران: يا اهل الكتاب لم تكفرون بايات الله و انتم تشهدون كه چنين ترجمه شده است «اى اهل كتاب چرا آگاهانه آيات خدا را انكار مى‌كنيد» و يا مانند آيه 75 سورۀ طه: «و من ياته مؤمنا قد عمل الصالحات فاولئك لهم الدرجات العلى» كه چنين ترجمه شده: «و آنان كه مؤمن و نيكوكار به پيشگاه او بازآيند درجاتى بلند خواهند داشت».
- مفعول مطلق نوعى ترجمه نشده است مانند آيۀ 7 سورۀ بنى اسرائيل: و ليتبرّوا ما علوا تتبيرا كه چنين ترجمه شده است «و به هرچه دست يابند نابود كنند». در صورتی که «تتبيرا» ترجمه نشده و مى‌بايست اينگونه ترجمه گردد «به طور كامل نابود كنند». و يا مانند آيۀ 3 سورۀ مريم: «اذ نادى ربه نداء خفيا» كه چنين ترجمه شده است «آنگاه كه با پروردگار خويش در نهان مناجات كرد».
- در اين ترجمه، برخى از واژه‌ها به كلماتى ترجمه شده‌اند كه قابل توجه مى‌باشند مانند: كلمۀ «طيّب» (در سورۀ ابراهيم آيه 24) به معناى «زيبا»، «قطران» به معناى «قير» در آيۀ 50 سورۀ ابراهيم «عزيز مصر» به معناى «صدر اعظم» در آيۀ 51 سورۀ يوسف.