ابن عقده، احمد بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'هـ.ق' به 'ق') |
جز (جایگزینی متن - '</div> '''' به '</div> '''') |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''احمد بن محمد بن سعيد كوفى''' معروف به '''ابن عقده''' در سال 249ق متولد شد ايشان از محدثان و مؤلفان شيعه و اهل سنت است. رجال نويسان دو فرقه از او به نيكى ياد كرده و او را ثقه مى دانند. [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] با عناوين جليل القدر و عظيم المنزله از او نام برده و به نقل از خود ابن عقده مى نويسد: 120 هزار حديث با سند حفظ بوده است. وى همچنين مى گويد وثاقت و بزرگوارى او در حفظ حديث، مشهورتر از آن است كه نياز به بيان داشته باشد. [[ذهبى]] هم از او با عناوين علامه و حافظ و نادر زمان و يكى از بزرگان حديث ياد مى‌كند و او را شيعه متوسط مى داند. رجاليون شيعه او را از فرقه زيديه جاروديه مى‌دانند. البته وى احاديث هر دو فرقه بخصوص شيعه را نقل كرده و در محافل اماميه شهرت داشته است. | '''احمد بن محمد بن سعيد كوفى''' معروف به '''ابن عقده''' در سال 249ق متولد شد ايشان از محدثان و مؤلفان شيعه و اهل سنت است. رجال نويسان دو فرقه از او به نيكى ياد كرده و او را ثقه مى دانند. [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] با عناوين جليل القدر و عظيم المنزله از او نام برده و به نقل از خود ابن عقده مى نويسد: 120 هزار حديث با سند حفظ بوده است. وى همچنين مى گويد وثاقت و بزرگوارى او در حفظ حديث، مشهورتر از آن است كه نياز به بيان داشته باشد. [[ذهبى]] هم از او با عناوين علامه و حافظ و نادر زمان و يكى از بزرگان حديث ياد مى‌كند و او را شيعه متوسط مى داند. رجاليون شيعه او را از فرقه زيديه جاروديه مى‌دانند. البته وى احاديث هر دو فرقه بخصوص شيعه را نقل كرده و در محافل اماميه شهرت داشته است. | ||
نسخهٔ ۲۷ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۰:۰۲
| نام | ابن عقده، احمد بن محمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | ابن عقده، ابیالعباس احمد |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 332 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | فضائل أمیر المؤمنين عليه‌السلام |
| کد مؤلف | AUTHORCODE1403AUTHORCODE |
احمد بن محمد بن سعيد كوفى معروف به ابن عقده در سال 249ق متولد شد ايشان از محدثان و مؤلفان شيعه و اهل سنت است. رجال نويسان دو فرقه از او به نيكى ياد كرده و او را ثقه مى دانند. شيخ طوسى با عناوين جليل القدر و عظيم المنزله از او نام برده و به نقل از خود ابن عقده مى نويسد: 120 هزار حديث با سند حفظ بوده است. وى همچنين مى گويد وثاقت و بزرگوارى او در حفظ حديث، مشهورتر از آن است كه نياز به بيان داشته باشد. ذهبى هم از او با عناوين علامه و حافظ و نادر زمان و يكى از بزرگان حديث ياد مى‌كند و او را شيعه متوسط مى داند. رجاليون شيعه او را از فرقه زيديه جاروديه مى‌دانند. البته وى احاديث هر دو فرقه بخصوص شيعه را نقل كرده و در محافل اماميه شهرت داشته است.
آثار
نجاشى ضمن تجليل از وى، آثار او را چنين آورده است: کتاب التاريخ و ذكر من روى الحديث، من روى عن ابى جعفر، اخبار ابى حنيفه، کتاب الولاية و من روى غدير خم، فضل الكوفه، و آثار ديگر
وى از معاصران كلينى و استاد او و همچنين استاد نعمانى و سعد بن عبدالله قمى و هارون بن موسى تلعكبرى بوده است.
وفات
تاريخ وفات وى را در سال 332ق نوشته‌اند.