جامعة الأصول: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'هـ.ق' به 'ق')
    جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''')
    خط ۲۵: خط ۲۵:
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}
    }}


    '''جامعة الأصول'''، تأليف علامه، [[نراقی، مهدی بن ابی‌ذر|مولى محمد مهدى بن ابى ذر نراقى]] (م 1209ق)، به زبان عربى است.
    '''جامعة الأصول'''، تأليف علامه، [[نراقی، مهدی بن ابی‌ذر|مولى محمد مهدى بن ابى ذر نراقى]] (م 1209ق)، به زبان عربى است.

    نسخهٔ ‏۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۳:۵۰

    جامعة الأصول
    جامعة الأصول
    پدیدآوراننراقی، مهدی بن ابی‌ذر (نويسنده) استادی، رضا (محقق)
    ناشرکنگره بزرگداشت محققان ملا مهدی و ملا احمد نراقی
    مکان نشرقم - ایران
    سال نشر1422 ق
    چاپ1
    موضوعاصول فقه شیعه - قرن 13ق.
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏159‎‏ ‎‏/‎‏ن‎‏4‎‏ج‎‏2
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    جامعة الأصول، تأليف علامه، مولى محمد مهدى بن ابى ذر نراقى (م 1209ق)، به زبان عربى است.

    در اين كتاب، اصول عمليه‌ى برائت و استصحاب و اصول لفظى مثل اصالة الحقيقة و نظاير آن و قواعد فقهى مثل اصالة الطهارة و اصولى كه در ذيل آنها وجود دارد، مورد بررسى واقع شده است.

    اين كتاب، در شوال المكرم سال 1180ق، پايان يافته است.

    ساختار

    كتاب، مشتمل بر يك خطبه، يك مدخل، 12 فصل و يك خاتمه است.

    گزارش محتوا

    محقق نراقى، در مدخل، اصطلاح«اصل» را قابل اطلاق بر 19 چيز مى‌داند كه پاره‌اى از آنها عبارتند از: دليل، قاعده، حالت راجحه، اصل برائت به معناى نفى حرمت و...

    وى، در فصول دوازده‌گانه، به بررسى اين امور مى‌پردازد: اصل برائت به معناى اصل اباحه، اصل برائت به معناى اصالة عدم وجوب و استحباب، حكم شبهه در طريق حكم، استصحاب حال عقل، استصحاب حال شرع، اصالة عدم تقدم حادث، اصل تمسك به عدم دليل، اصل اخذ به اقل در صورت نبودن دليل بر اكثر، اصالة الحقيقة در كلام، اصل نفى تخصيص و تقييد و نسخ و اشتراط، اصالت طهارت در همه اشيا و پاره‌اى از اصولى كه در ميان علما متداول است، ولى اين اصول، داخل در اصول ياد شده مى‌باشند، مثل اصل عدم بلوغ آب به حد كر، اصل كفايت نكردن هيچ واجب و مستحبى از ديگرى، اصل صحت در تصرفات مسلمان و...

    مؤلف، در اين كتاب، نظريات بزرگانى همچون سيد مرتضى در الذريعة، محقق در معتبر، علامه حلّى در مبادى الاصول، شهيد در الذكرى و القواعد و الفوائد، شيخ طبرسى در احتجاج و ديگران را ذكر و بررسى نموده است و به تحليل و بررسى تفصيلى نظريات شهيد ثانى در تمهيد القواعد، فاضل توتى در الوافية، ملا محسن فيض كاشانى در الوافى، شيخ حر عاملى در الفوائد الطوسية، محقق خوانسارى در شرح الدروس و محدث استرآبادى در الفوائد المدنية و صاحب الذخيرة پرداخته است.