آرام، احمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'هـ.ش' به 'ش') |
(غنی سازی متن) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR05030.jpg|بندانگشتی|آرام، احمد]] | [[پرونده:NUR05030.jpg|بندانگشتی|آرام، احمد]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |آرام، احمد | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | Ahmad Aram | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" | | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1281 ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |تهران | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |14فروردین 1377- آمریکا | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[زندگینامه علمی دانشمندان اسلامی]] | ||
[[از اوگوستن تا گالیله]] | [[از اوگوستن تا گالیله]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE5030AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''احمد آرام''' (1281 - ۱۳۷۷ش)، مترجم پراثر، نویسنده، دانشنامه‌نگار و از شخصيت‌هاى فرهنگى ايران معاصر، مشارکت در تدوین ''دائرةالمعارف فارسی'' | |||
== ولادت == | |||
سال تولد او با اختلاف ذكر شده، اما به تصريح خود وى، حدود نوروز 1281ش است. او در محله‌اى در جنوب تهران به دنيا آمد. | |||
==کسب علم و دانش== | ==کسب علم و دانش== | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۵: | ||
او جز ترجمه، چند کتاب را هم تصحيح كرده كه مهم‌ترين آن‌ها، كيمياى سعادت، اثر [[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]] است. وى در مجامع و فعاليت‌هاى علمى- فرهنگى بسيارى عضويت و شركت داشت، از جمله از اعضاى فرهنگستان زبان و ادبيات فارسى بود. | او جز ترجمه، چند کتاب را هم تصحيح كرده كه مهم‌ترين آن‌ها، كيمياى سعادت، اثر [[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]] است. وى در مجامع و فعاليت‌هاى علمى- فرهنگى بسيارى عضويت و شركت داشت، از جمله از اعضاى فرهنگستان زبان و ادبيات فارسى بود. | ||
== وفات == | |||
احمد آرام روز ۱۴ فروردین ۱۳۷۷ برابر با ۱ آوریل ۱۹۹۸ در ایالات متحده آمریکا درگذشت و طی مراسمی در روز ۲۲ فروردین و پس از انتقال به تهران تدفین شد. وی در سال ۱۳۸۲ به عنوان یکی از چهره‌های ماندگار برگزیده شد. | |||
براى بزرگداشت خدمات او تاكنون مراسمى چند برگزار شده است. آرام‌نامه، مجموعه مقاله‌هايى است به قلم شمارى از دوستان، همكاران قديم و دوستداران او كه به پيشنهاد [[مینوی، مجتبی|مجتبى مينوى]] و به كوشش [[محقق، مهدی|مهدى محقق]] گردآمده و طى مراسمى در خرداد 1362 در دانشگاه تهران به خود او تقديم شده است. گوهر عمر، حاوى پرسش‌هاى پيروز سيّار و پاسخ‌هاى احمد آرام در زمينه‌هاى مختلف زندگى فرهنگى و اجتماعى و اثرى مهم و از برخى جهات منحصر به فرد در شناخت جنبه‌هاى مختلف فعاليت اين مترجم پر اثر است. | براى بزرگداشت خدمات او تاكنون مراسمى چند برگزار شده است. آرام‌نامه، مجموعه مقاله‌هايى است به قلم شمارى از دوستان، همكاران قديم و دوستداران او كه به پيشنهاد [[مینوی، مجتبی|مجتبى مينوى]] و به كوشش [[محقق، مهدی|مهدى محقق]] گردآمده و طى مراسمى در خرداد 1362 در دانشگاه تهران به خود او تقديم شده است. گوهر عمر، حاوى پرسش‌هاى پيروز سيّار و پاسخ‌هاى احمد آرام در زمينه‌هاى مختلف زندگى فرهنگى و اجتماعى و اثرى مهم و از برخى جهات منحصر به فرد در شناخت جنبه‌هاى مختلف فعاليت اين مترجم پر اثر است. | ||
نسخهٔ ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۲:۲۲
| نام | آرام، احمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | Ahmad Aram |
| نام پدر | |
| متولد | 1281 ش |
| محل تولد | تهران |
| رحلت | 14فروردین 1377- آمریکا |
| اساتید | |
| برخی آثار | زندگینامه علمی دانشمندان اسلامی |
| کد مؤلف | AUTHORCODE5030AUTHORCODE |
احمد آرام (1281 - ۱۳۷۷ش)، مترجم پراثر، نویسنده، دانشنامه‌نگار و از شخصيت‌هاى فرهنگى ايران معاصر، مشارکت در تدوین دائرةالمعارف فارسی
ولادت
سال تولد او با اختلاف ذكر شده، اما به تصريح خود وى، حدود نوروز 1281ش است. او در محله‌اى در جنوب تهران به دنيا آمد.
کسب علم و دانش
پدرش تاجر بازار و مشروطه‌خواه بود و آرام مدتى نزد وى تحصيل كرد. سپس در مدرسه‌هاى ترقى، علميه و دارالفنون به تحصيلات خود ادامه داد و با زبان‌هاى عربى، فرانسوى و انگليسى آشنا شد.
در دانشگاه، هم‌زمان در دو رشته حقوق و طب به تحصيل پرداخت، اما هيچ‌كدام را به پايان نرساند و معلمى را بر حقوق‌دان، يا طبيب شدن ترجيح داد. در دبيرستان‌هاى تهران، اصفهان، شيراز، مدرسه فلاحت در كرج و مدرسه عالى بازرگانى در تهران، به‌ويژه به تدريس در مباحث علوم پرداخت و سال‌ها مدرس فيزيك بود. چندين سال در اصفهان، شيراز و عراق اقامت داشت و از نخستين كسانى بود كه براى سروسامان بخشيدن به وضع نامطلوب منابع درسى، با همكارى چند تن ديگر، نخستين کتاب‌هاى علوم را براى تدريس در دبيرستان‌ها تدوين و به انتشار آن‌ها كمك كرد. وى تا 1335ش در خدمت وزارت فرهنگ (آموزش و پرورش) بود و به تدريس و تصدى مشاغل مختلف اشتغال داشت. بازرسى آموزشى، مديريت كل و نيز مدت كوتاهى معاونت وزير، از جمله سمت‌هاى او بود.
وى در نيمه دهه 1320ش به حزب توده ايران پيوست و به فعاليت سياسى پرداخت، اما پس از وقايع آذربايجان، همراه با انشعابيون به رهبرى خليل ملكى از آن حزب جدا شد و در دى‌ماه 1326 ظاهرا بر اثر اختلاف نظرى در باب اتخاذ روش انشعابيون در برابر سياست‌هاى اتحاد شوروى و حزب توده، از همكارى با گروه‌هاى چپ كلا كناره گرفت و تا پايان عمر در سياست مداخله نكرد. وى طرفدار سياست و روش مستقل از حزب كمونيست شوروى بود. با گذشت زمان، گرايش‌هاى مذهبى‌اش تقويت و تشديد يافت، به گونه‌اى كه بخش درخور توجهى از ترجمه‌هايش در زمينه معتقدات دينى و اسلامى گرديد.
آرام از اعضاى مؤثر در دايرةالمعارف فارسى (به سرپرستى غلامحسين مصاحب) بود. مصاحب را او به ناشر دايرةالمعارف فارسى معرفى كرد. وى سمت معاون سرپرست و عضويت هيئت تحريريه (شوراى ويرايش) را به عهده داشت. جز اين‌ها، مدتى هم با دانشنامه‌هاى ديگر، از جمله در ترجمه برخى مقالات با دانشنامه جهان اسلام همكارى داشت.
وى سال‌هاى بسيار و تقريبا تا پايان عمر، در منزل به كار ترجمه مشغول بود و حتى ترجمه را براى خود «واجب شرعى» مى‌دانست، زيرا به نظر او ترجمه منابع مهم از زبان‌هاى ديگر، براى تحول علمى و فرهنگى در ايران لازم بود. وى حدود 70 سال به ترجمه اشتغال داشت و بيشتر از زبان انگليسى و گاه از عربى و فرانسوى ترجمه مى‌كرد. حوزه ترجمه او تخصصى نبود و هر اثرى را كه مفيد و مؤثر تشخيص مى‌داد، به فارسى ترجمه مى‌كرد. از جمله آثار وى عبارتند از:
ترجمه «اثبات وجود خدا»؛ «سه حكيم مسلمان»؛ «علم و تمدن در اسلام»؛ ترجمه «پيدايش و مرگ خورشيد» ژرژ كاموف؛ «تكامل فيزيك»؛ ترجمه جلد اول «تاريخ تمدن» ويل دورانت» يا «مشرق‌زمين، گاهواره تمدن»؛ «تاريخ علم»؛ ترجمه «شش بال علم» جرج سارتون؛ «ايرانيان و بربرها»؛ «هيئت»؛ «لغت‌هاى قرآن».
او در ترجمه به مراعات اصل دقت و واژه‌يابى و واژه‌سازى در برابر اصطلاحات پاى‌بند بود. واژه‌ها و تركيبات بسيارى ساخته كه شمارى از آن‌ها كاربرد يافته، و به غناى زبان فارسى افزوده است. وى همچنين در نوشتن املاى كلمات هم سليقه خاصى داشت و به سرهم‌نويسى معتقد بود.
او جز ترجمه، چند کتاب را هم تصحيح كرده كه مهم‌ترين آن‌ها، كيمياى سعادت، اثر غزالى است. وى در مجامع و فعاليت‌هاى علمى- فرهنگى بسيارى عضويت و شركت داشت، از جمله از اعضاى فرهنگستان زبان و ادبيات فارسى بود.
وفات
احمد آرام روز ۱۴ فروردین ۱۳۷۷ برابر با ۱ آوریل ۱۹۹۸ در ایالات متحده آمریکا درگذشت و طی مراسمی در روز ۲۲ فروردین و پس از انتقال به تهران تدفین شد. وی در سال ۱۳۸۲ به عنوان یکی از چهره‌های ماندگار برگزیده شد.
براى بزرگداشت خدمات او تاكنون مراسمى چند برگزار شده است. آرام‌نامه، مجموعه مقاله‌هايى است به قلم شمارى از دوستان، همكاران قديم و دوستداران او كه به پيشنهاد مجتبى مينوى و به كوشش مهدى محقق گردآمده و طى مراسمى در خرداد 1362 در دانشگاه تهران به خود او تقديم شده است. گوهر عمر، حاوى پرسش‌هاى پيروز سيّار و پاسخ‌هاى احمد آرام در زمينه‌هاى مختلف زندگى فرهنگى و اجتماعى و اثرى مهم و از برخى جهات منحصر به فرد در شناخت جنبه‌هاى مختلف فعاليت اين مترجم پر اثر است.
منبع مقاله
دانشنامه ايران، ص120
وابسته‌ها
زندگینامه علمی دانشمندان اسلامی
الدرة الفاخرة فی تحقیق مذاهب الصوفیة و المتكلمین و الحكماء المتقدمین مقدمه
تحدید نهایات الأماکن لتصحیح مسافات المساکن
تاریخ نجوم اسلامی ترجمه کتاب علم الفلک تاریخه عندالعرب فی القرون الوسطی
حدسها و ابطالها، رشد شناخت علمي
انقلاب بزرگ (بضميمه علي‌عليه‌السلام و دو فرزند بزرگوارش)