برهان الأشراف في المنع من بيع الأوقاف: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '==معرفی اجمالی==' به '')
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    | تصویر =NUR00050J1.jpg
    | تصویر =NUR00050J1.jpg
    خط ۲۳: خط ۲۲:
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}
    }}
    '''برهان الأشراف في المنع من بيع الأوقاف''' تألیف حسين بن محمد مشهور به [[آل عصفور، حسین بن محمد|آل عصفور بحرانى]] از علماى بزرگ شيعه در آغاز قرن سيزدهم هجرى و متوفاى سال 1216 هجرى قمرى. وى از مؤلفان بزرگ شيعه در علوم فقه، اصول و حديث مى‌باشد.
    '''برهان الأشراف في المنع من بيع الأوقاف''' تألیف حسين بن محمد مشهور به [[آل عصفور، حسین بن محمد|آل عصفور بحرانى]] از علماى بزرگ شيعه در آغاز قرن سيزدهم هجرى و متوفاى سال 1216 هجرى قمرى. وى از مؤلفان بزرگ شيعه در علوم فقه، اصول و حديث مى‌باشد.



    نسخهٔ ‏۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۲:۱۳

    برهان الاشراف فی المنع من بیع الاوقاف
    برهان الأشراف في المنع من بيع الأوقاف
    پدیدآورانآل عصفور، حسین بن محمد (نويسنده)
    ناشرکتابفروشي عزيزي
    مکان نشرقم - ایران
    سال نشر1410 ق
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    برهان الأشراف في المنع من بيع الأوقاف تألیف حسين بن محمد مشهور به آل عصفور بحرانى از علماى بزرگ شيعه در آغاز قرن سيزدهم هجرى و متوفاى سال 1216 هجرى قمرى. وى از مؤلفان بزرگ شيعه در علوم فقه، اصول و حديث مى‌باشد.

    شيوه نگارش

    وى در آغاز با توجه به نظريات علماى شيعه و ادله آن به صورت كامل مسئله را روشن مى‌سازد و در خاتمه نظر و دليل خود را در مسئله فروش اوقاف مطرح مى‌نمايد. وى نظر ابن ادريس حلى، محدث بحرانى، شيخ عبدعلى، سيد مرتضى، شيخ مفيد، شيخ صدوق، علامه حلى، و بسيارى ديگر از فقهاى شيعه و روايات مسئله را به صورت مفصل مطرح مى‌نمايد.

    ارزش و اعتبار كتاب

    اين كتاب اثرى ارزشمند از مؤلف بزرگوار آن حسين بن محمد آل عصفور بحرانى مى‌باشد و همچنين منبعى خوب براى آشنايى با نظرات فقهى ايشان و ادله آن در مباحث مربوط به وقف مى‌باشد.

    مباحث كتاب

    اين كتاب در 9 بخش آمده است. مقدمه، اختلاف در جواز بيع وقف، ادله قائلين به منع، ادله قائلين به جواز في الجمله، يا در صورت خراب شدن، ادله قائلين به منع در وقف امام و جواز در وقف سائر مسلمين، ادله قائلين به جواز در صورت خوف فساد، ادله قائلين به منع در صورت اشتمال وقف بر قصد قربت، خلاصه كلام و بيان نظريه مختار، اين كتاب در 16 صفحه آمده است.

    انگيزه نگارش

    مؤلف در آغاز كتاب انگيزه خود را از نگارش آن درخواست يكى از علماى بزرگ و از دوستان گرامى خود ذكر مى‌كند. وى مى‌فرمايد:

    «فهذه كلمات قليلة و فوائد نبيلة جليلة حرّرتها في حكم بيع الأوقاف بالتماس بعض العلماء الأشراف حيث إنها محل القيل و الاختلاف».

    من اين كلمات و اين فوائد ارزشمند و گوهربار، درباره حكم فروش اوقاف را به درخواست يكى از علماى بزرگوار و گرامى به رشته تحرير درآوردم. زيرا اين بحث مورد اختلاف و نظرات گوناگون قرار گرفته است.

    تاريخ نگارش

    مؤلف در پايان كتاب مى‌فرمايد: «كتب المؤلف خادم العلماء الأخباريين، حسين بن محمد بن أحمد بن إبراهيم، آل عصفور البحراني، حامدا مصليا مسلما و الحمد لله وحده. و كان الفراغ من تأليفها بتاريخ اليوم الخامس عشر من جمادى الثانية سنة 1190 هجرى.»

    يعنى نگارش اين كتاب به وسيله مؤلف آن خدمت‌گذار علماى اخبارى، حسين فرزند محمد فرزند احمد فرزند ابراهيم آل عصفور بحرانى در حالى كه خداوند را سپاسگزار و پيامبرش را درودگر و سلام كننده و حمد و سپاس مخصوص خداوند يكتاست.

    پايان نگارش اين كتاب در تاريخ امروز 15 جمادى الثانى سال 1190 هجرى قمرى مى‌باشد.



    آقا بزرگ تهرانى مؤلف كتاب ارزشمند الذريعة إلى تصانيف الشيعة ج 2 ص102 درباره اين كتاب مى‌فرمايد: «الأشراف في المنع عن بيع الأوقاف للشيخ حسين بن محمد بن أحمد آل عصفور الدرازي البحراني المجاز عن عمه الشيخ يوسف بالإجازة الموسومة باللؤلؤة سنة 1182 و المتوفى في الحادي و العشرين من شوال سنة 1216 ذكر في ترجمته في أنوار البدرين و غيره».

    يعنى كتاب الإشراف در منع از فروش اوقاف نوشته شيخ حسين فرزند محمد فرزند احمد آل عصفور درازى بحرانى كه از سوى عموى خود محدث بحرانى اجازه مشهور به نام لؤلؤه را در سال 1182 هجرى قمرى گرفته است.

    وى متوفاى 21 شوال سال 1216 هجرى قمرى مى‌باشد. اين مطلب در زندگى نامه ايشان در كتاب انوار البدرين و كتب ديگر آمده است.

    نسخه حاضر

    نسخه حاضر در برنامه ناشر آن كتابفروشى عزيزى، تاريخ نشر سال 1410 هجرى قمرى، چاپ اول، قم، ايران، به زبان عربى، در قطع وزيرى و در يك جلد مى‌باشد.

    تصحيح و تحقيق آنرا دار باقر العلوم لإحياء تراث علماء آل عصفور انجام داده است.